• Back

혼의 속박. 사랑의 중보기도는 구원을 돕는다.

인간의 혼이 어떤 속박에 갇혀 있을 때, 다시 말해 혼이 더 높이 성장하는 일에 방해를 받을 때, 인간의 혼에게 무책임하게 행한 것이다. 이런 일은 인간의 의지가 전적으로 세상으로 향하는 경우이고, 의지가 대적자에 의해 약해져서 혼은 더 이상 자유롭게 묶이지 않은 상태에서 자신을 표현할 수 없는 경우이다. 그러나 이런 의지의 자유가 없게 된 일은 다시 자신의 잘못이다. 이는 자기 오만의 결과이다. 오만은 사람들이 하나님께 힘을 얻기 위해 기도하는 일을 막는다. 짧게 말해, 기도하지 않는 이 땅의 삶의 결과이다. 왜냐하면 사람은 이 땅의 과제를 시작할 때, 자유의지를 할당 받았기 때문이다. 자유의지는 선 뿐만 아니라, 악을 향할 수 있었다. 그러나 그는 또한 기도를 사용할 수 있다. 그는 언제든지 도움을 요청할 수 있고, 기도를 활용하면, 저항하는 힘이 증가한다. 그러므로 의지는 진정으로 자유롭고, 대적자의 권세에 의해 묶이지 않았다.

기도를 하지 않는 사람은 항상 저항할 힘을 점점 더 적게 모을 수 있기 때문에 자신을 해치려는 권세에 굴복하고, 그의 결과는 그의 혼이 완전히 자유롭지 못한 상태가 되어, 혼이 땅에 묶이고, 혼은 항상 악한 세력이 하라는 일을 행하고 행하기를 원하게 된다. 혼이 기도의 은혜에 관한 지식도 잃어버렸기 때문에 혼이 이제 아직 기도를 활용하지 않는 동안에는 혼은 자신을 해방시킬 수 있기 어려운 속박에 빠져 있다. 혼은 전혀 도움을 받지 못하고, 악의 영향에 노출되어 있다. 왜냐하면 혼이 자신의 의지를 더 이상 올바른 방법으로 사용할 수 없기 때문이다. 그런 아주 잘못된 방향을 향한 의지는 단지 사랑을 통해서만 효과적으로 대응할 수 있다. 이 땅이나 저세상에서 아주 사랑을 행하는 존재가 그런 강요받는 혼을 도와, 혼 대신에 하나님께 기도를 드리면, 혼의 사슬이 느슨해지게 될 것이다. 혼은 갑자기 자신 안에서 저항할 힘을 느끼고, 자신을 더 나은 세력에 자원하여 맡긴다. 이런 일 혼의 생각과 의지를 바꾸어 주고, 이는 바뀐 삶의 방식으로 나타난다.

더 이상 스스로 하나님께로 돌아갈 수 없는 혼들은, 그들이 구원받지 못하고 멸망받지 않으려면, 사랑의 중보기도를 통해 의지력을 공급받아야만 한다. 왜냐하면 그들을 강제로 다르게 생각하고 원하게 만들 수 없기 때문이다. 이런 중보기도는 적과 효과적으로 싸우는 무기이다. 왜냐하면 이 무기가 혼을 독점하는 권세를 무력화시키기 때문이다. 혼은 자신의 사슬이 느슨해지는 것을 느끼고, 이제 또한 혼 안에 그런 권세로부터 완전히 도피하려는 의지가 활발하게 된다.

혼은 실제 자신이 연약하다고 느끼지만, 그러나 혼은 자신에게 제공될 수 있는 도움을 갈망한다. 왜냐하면 도움을 향한 갈망이 무의식적인 기도이기 때문이다. 이런 기도는 응답을 받는다. 이제 혼을 돕기 원하는 빛의 존재들이 생각을 인도하여, 사람이 이제 또한 의식적으로 기도를 활용하게 하고, 이로써 저항하는 힘을 증가시킨다. 다시 말해 그는 속박 상태에서 자신을 해방시킬 수 있다. 그러므로 이웃 사람의 사랑이, 완전히 약해진 의지를 고려하고, 그들 편에서 의지가 일을 하도록 혼들을 돕는다면, 오류에 빠진 혼들을 구원하는 일에 막대한 기여를 할 수 있다. 인간 혼을 위한 기도의 힘은 어마 어마하게 크고, 대적자의 권세에서 혼을 구원해낼 수 있는 유일한 수단이다.

아멘

Knechtschap van de ziel – Voorbede in liefde helpt bij het bevrijden

Er wordt onverantwoordelijk gehandeld ten opzichte van de ziel van de mens, wanneer deze in een zeker knechtschap gehouden wordt. Dat wil zeggen wanneer ze gehinderd wordt bij haar opwaartse ontwikkeling. En dit is dan het geval, wanneer de wil van de mens zich uitsluitend naar het aardse toekeert. Wanneer deze wil dus door de tegenstander verzwakt wordt en de ziel dus niet meer in staat is om zich vrij en ongebonden te uiten.

Deze onvrijheid van de wil is echter weer haar eigen schuld. Ze is het gevolg van de arrogantie, die de mensen verhindert om zich in het gebed om kracht tot God te wenden, dus, kort gezegd, een gevolg van het aardse leven zonder gebed. Want de mens heeft bij het begin van zijn aardse taak de vrije wil toebedeeld gekregen, die hem er zowel toe kon bewegen het goede, alsook het kwade te doen. Maar hij mag ook een beroep doen op het gebed. Het staat hem altijd vrij om hulp te vragen en als het dit gebed gebruikt, wordt ook de kracht om weerstand te bieden groter. De wil is dus werkelijk vrij en niet door de macht van de tegenstander gebonden.

De mens, die zonder gebed is, zal steeds minder tegenstand op kunnen brengen. Hij geeft zich dus over aan de macht, die hem schade wil berokkenen. En het gevolg daarvan is, dat zijn ziel in een volledig onvrije toestand geraakt, dat ze op de aarde vastgehouden wordt, dat ze steeds dat doet en wil, wat haar door de slechte kracht bevolen wordt te doen. Ze zit in een knechtschap, waar ze zich moeilijk uit bevrijden kan, wanneer ze het gebed ook nu nog niet gebruikt, want ze heeft ook de kennis van de genade van het gebed verloren. Ze is volledig zonder hulp en aan de invloed van het kwaad blootgesteld, omdat ze haar wil niet meer op de juiste manier gebruiken kan.

En zo’n verkeerd gerichte wil kan alleen nog maar door de liefde werkzaam tegemoet getreden worden. Als een liefhebbend wezen op aarde of ook in het hiernamaals zo’n gedwongen ziel te hulp komt en dus in plaats van haar, zelf het gebed tot God omhoog zendt, zullen de boeien van deze ziel losser worden, ze zal plotseling de kracht van de weerstand in zich voelen en zich gewillig aan betere krachten overgeven. En dit kan een verandering van haar denken en willen bewerkstelligen, die in een veranderde levenswandel tot uitdrukking komt.

Zielen, die de weg naar God niet alleen meer terug kunnen vinden, moeten door de voorbede in liefde een toevoer aan wilskracht ontvangen, als ze niet reddeloos verloren mogen gaan, omdat ze niet gedwongen tot een ander denken en willen gebracht kunnen worden. En deze voorbede is een wapen, die het werkzaam zijn van de tegenstander bestrijdt. Want ze heft diens exclusieve macht over de ziel op.

De ziel voelt het losser worden van haar boeien en nu wordt ook de wil om deze macht geheel te ontvluchten in haar actief. Ze voelt zich weliswaar zwak, maar ze verlangt naar hulp, die haar nu geboden kan worden, want het verlangen naar de hulp is een onbewust gebed, dat ook verhoring vindt, doordat de lichtwezens, die haar bij willen staan, de gedachten nu zo leiden, dat de mens nu ook bewust van het gebed gebruik maakt en zo de kracht tot weerstand vergroot, zich dus bevrijden kan uit de toestand van het knechtschap.

Zo kan de liefde van de medemensen enorm aan de verlossing van een dwalende ziel bijdragen, wanneer ze rekening houden met de volledig verzwakte wil en de wil van hun kant werkzaam laat worden om deze ziel helpend bij te staan. De kracht van een gebed voor de ziel van een mens is buitengewoon groot en het enige middel om haar uit de macht van de tegenstander te bevrijden.

Amen