• Indietro

Usi e parole abitudinari

Né parole né forme esteriori bastano per il cambiamento dell’essere, se il cuore non dà la Vita alle parole o non è partecipe nelle vostre azioni. A voi uomini sono state fatte molte prescrizioni, e cercate sempre soltanto di eseguire queste prescrizioni e pretese senza pensare, se lo fate con tutto il cuore oppure se sono davvero soltanto delle formalità vuote che adempite attraverso azioni, alle quali manca ogni propria predisposizione. Ma tali “adempimenti” di pretese non vi procureranno nessuna benedizione, non vi porteranno nemmeno un passo avanti verso l’Alto, rimarranno sempre soltanto delle azioni o parole vuote, che sono come non eseguite o pronunciate. Perciò dovreste rendervi conto di più sul vostro pensare, parlare ed agire, dovreste osservare voi stessi ed esercitare un’auto critica, affinché tutto il vostro essere non diventi uno schema fisso e la vostra vita terrena rimanga una corsa a vuoto. Cercate soprattutto la Verità. Qualunque cosa sia, riflettete su questo e poi predisponetevi coscientemente verso questo. Sia che ora parliate oppure agiate, corrisponderà poi sempre al vostro percepire più intimo, parteciperà il cuore e solo così conquisterà la vita. Allora riconoscerete certamente anche che è falso ciò che si spinge verso di voi oppure che vi viene portato vicino. Solo allora vi predisporrete consapevolmente di rifiutare il falso, di accettare il giusto e di agire di conseguenza. Ma a che cosa vi servono parole o azioni che dite o eseguite solo su pretesa di altri, senza rendervi conto di quello che veramente dite o fate? Vi potete bensì immaginare che Dio non vi può valutare secondo ciò in cui non partecipa il vostro cuore, che Egli non può calcolarvi nessun merito per qualcosa che eseguite per obbligo, senza rendervi conto di quello che fate. Potete essere abituati per educazione a tali azioni, potete essere stati educati a ripetere delle parole e non dovete necessariamente essere partecipi con un pensiero. Come dovrebbe Dio valutarvi tali parole o azioni? Solo quando voi stessi ne avete una volta preso posizione, viene valutato il vostro parlare ed agire. Ma dovete rendere conto per tali azioni o parole, perché abusate della vostra forza vitale ed avete passato con leggerezza il tempo che vi è stato dato solamente affinché maturiate nelle vostre anime. E così dovete avere la chiarezza che dovete sottoporre tutto ad un esame di quello che vi viene portato dall’esterno, che non continuate ad osservare gli usi dal tempo dell’infanzia secondo uno schema fisso e li portate nella vostra età da adulto, ma che dovreste riflettere su tutto, appena ne siete in grado intellettualmente, cosa che però non significa, che basti unicamente la vostra mente per decidere sulla Verità o sulla non-verità. Ma una volta dovreste riflettere sul valore di ciò che si è fissato in voi come abitudine ed ora prenderne posizione voi stessi. Non dovete accontentarvi di parole vuote o azioni morte, che conquistano la Vita soltanto, quando vi partecipa il cuore. Solo allora vivrete consapevolmente la vostra vita, solo allora da una domanda sorgeranno sempre delle nuove, solo allora il sapere diventerà vivo, anche se lo avete accolto meccanicamente, e solo allora potete parlare di una risalita, appena siete di buona volontà. Voi stessi dovete aiutarvi alla Vita, il cuore deve partecipare in tutto ed ovunque, e dovete aborrire ogni formalità o parole morte. Allora la vostra vita non sarà una corsa a vuoto, alla fine avrete da registrare un successo, sarete maturati, e la vostra anima avrà raggiunto un guadagno per l’Eternità.

Amen

Gebruiken en woorden die men zich heeft aangewend

Woorden noch uiterlijke vormen volstaan om uw wezen te veranderen, wanneer niet het hart de woorden het leven geeft of bij uw handelen betrokken is. Er zijn u mensen veel voorschriften gegeven en u tracht steeds alleen deze voorschriften en gestelde eisen na te komen, helemaal zonder er bij na te denken of u er met uw hele hart bij bent, of dat het slechts lege vormen zijn, die u vervult door handelingen, waar tegenover elke eigen instelling ontbreekt. Maar zulke "vervullingen" van eisen zullen u geen zegen opleveren, ze zullen u geen stap verder omhoog brengen. Ze zullen steeds alleen maar nietszeggende handelingen of lege woorden blijven die net zo goed niet uitgevoerd of uitgesproken konden zijn. En u zou u daarom meer rekenschap moeten geven van uw denken, spreken en doen. U zou uzelf moeten gadeslaan en zelfkritiek moeten uitoefenen, opdat uw hele wezen niet tot een vast patroon wordt en uw aardse leven nutteloos blijft. Zoek voor alles de waarheid.

En wat het ook mag zijn, denk erover na en stel u er dan bewust op in. Of u nu spreekt of handelt, het zal dan altijd overeenstemmen met uw meest innerlijke gevoel. Het hart zal erbij betrokken zijn en daardoor zal alles pas levend worden. En dan zult u ook zeker het valse onderkennen dat op u toekomt of dat u wordt voorgelegd. En dan pas zult u bewust positie kiezen, het valse afwijzen, het juiste aannemen en er naar handelen. Maar welk nut hebben woorden of handelingen voor u, die u alleen maar spreekt of uitvoert omdat anderen dat verlangen, zonder dat het u duidelijk is, wat u eigenlijk spreekt of doet. U zult u toch wel kunnen indenken dat God u niet naar datgene kan beoordelen waaraan uw hart niet deelneemt, dat Hij u geen verdienste kan aanrekenen voor iets wat u plichtmatig uitvoert, zonder u bewust te zijn van wat u doet. U kunt door uw opvoeding aan zulke handelingen gewend zijn. U kunt zijn opgevoed om woorden na te zeggen en hoeft daar met geen enkele gedachte bij betrokken te zijn.

Hoe zou God u wel moeten beoordelen, afgaande op zulke woorden of daden? Pas wanneer u zelf daar een standpunt over hebt ingenomen, worden uw spreken en handelen op waarde geschat. Maar u zult u ook voor zulke daden of woorden moeten verantwoorden, omdat u uw levenskracht misbruikte en lichtvaardig de tijd doorbracht die u alleen gegeven is opdat uw ziel rijp zal worden. En zo zal het u duidelijk moeten zijn, dat u alles aan een onderzoek zult moeten onderwerpen wat u van buitenaf wordt verteld. Dat u zich niet slechts clichématig vasthoudt aan de gebruiken uit vroege kindertijd en dus deze mee overneemt naar uw volwassenheid, integendeel, dat u over alles zult moeten nadenken, zodra u daar verstandelijk toe in staat bent, wat echter niet wil zeggen dat uw verstand alleen voldoende is om over waarheid of onwaarheid te beslissen.

Maar u zou eens moeten nadenken over de waarde van datgene wat zich als aanwensel in u heeft vastgezet en zelf nu eerst een standpunt daarover innemen. U moet geen genoegen nemen met lege woorden of dode handelingen, die pas levend worden wanneer het hart erbij betrokken is. Dan pas leeft u uw leven bewust. Dan pas zullen uit een vraag steeds nieuwe vragen voortkomen. Dan pas zal het weten dat u ook mechanisch tot u nam, levend worden, en dan pas kunt u van een vooruitgang spreken, zodra u van goede wil bent.

U zult u zelf het leven moeten bezorgen. Het hart moet overal aan deelhebben en elke vorm of alle dode woorden zult u moeten verafschuwen.

Dan zal uw leven geen mislukking zijn. Dan zult u op het eind succes boeken. U zult helemaal rijp geworden zijn en uw ziel zal winst hebben behaald voor de eeuwigheid.

Amen