• Indietro

Abisso e Ponte – Nuova relegazione – Ciclo della corrente d’Amore

L’abisso tra l’umanità e Me diventa sempre più grande, perché il numero di coloro che hanno una fede convinta in Me, diminuisce costantemente. La forza dei Miei rappresentanti sulla Terra diventa sempre più debole, loro parlano bensì nel Mio Nome ma non sono divulgatori della pura Verità. Sempre più uomini cadono dalla fede e si rivolgono a colui che è il Mio avversario – si rivolgono al mondo che è il suo regno e ingrandiscono così la distanza da Me, che loro devono invece diminuire durante la loro vita terrena. Loro si allontanano da Me e allargano l’abisso che li separa da Me. Ma questo va bene solo fino ad un certo limite, perché come il limite viene sorpassato, dove la Mia Forza d’Amore non li tocca più, lo spirituale si indurisce negli uomini di nuovo in sostanza solida. Fintanto che esiste la Terra, anche gli uomini a Me infedeli si trovano ancora nel Cerchio della Corrente del Mio Amore, ma l’uscita da questo significa anche la decadenza delle forme che ospitano lo spirituale – significa la morte degli uomini come anche degli animali, significa il dissolvimento della Creazione e la Ristrutturazione della stessa. Nessun essere può allontanarsi da Me impunito, perché esso perde la vita se perde Me. E così chi vuole vivere e non vuole perderla mai più in eterno, deve e tendere verso Me e cercarMi, deve cercare di giungere a Me e diminuire così l’abisso tra sé a Me. Ma dove non vi è fede in Me come Padre e Creatore dall’Eternità, quivi non vi è nemmeno una via sull’abisso, perché il ponte che conduce a Me, è invisibile. La fede da sola rende il ponte visibile, perché la fede in Me produce anche una chiamata a Me. La fede in Me conduce alla preghiera, questa è il ponte più sicuro per giungere a Me. Tanti incalcolabili uomini oltrepassano questo ponte ed anche coloro che vogliono essere le loro guide, sovente essi stessi non trovano il ponte, perché le loro parole sono senza vita, perché vanno su strade che non possono servire da ponti, strade che portano sempre di nuovo all’uscita, perché sono solo delle parole che non vengono dal cuore nella preghiera, e perciò non toccano nemmeno il Mio Orecchio, quelli che n on mettono nemmeno il piede sul ponte che è l’unica via che conduce a Me oltre l’abisso. Una volta però anche questo ponte non ci sarà più, perché come i Miei l’hanno oltrepassato, allora è troppo tardi per gli altri, allora è tagliata ogni via, ed allora non esiste più salvezza per i rimasti indietro, allora l’abisso li inghiottirà, allora la Terra li accoglierà, tutto si indurisce e diventa di nuovo materia, perché non ha teso verso l’alto, ma esso stesso cercava l’abisso.

Amen

Kloof en brug - Hernieuwde kluistering Kring van stromende liefde

De kloof tussen de mensheid en MIJ wordt steeds groter, want voortdurend wordt het aantal van hen die overtuigd in MIJ geloven minder. Voortdurend zwakker wordt de kracht van Mijn "vertegenwoordigers" op aarde die wel in Mijn Naam spreken, maar geen verbreiders van de zuivere waarheid zijn.

Steeds meer mensen vallen af van het geloof en keren zich naar hem die Mijn tegenstander is. Zij wenden zich tot de wereld, die zijn rijk is, en vergroten zo de afstand tot MIJ die zij moeten verkleinen tijdens hun aardse leven. Zij verwijderen zich van MIJ en verbreden de kloof die hen van MIJ scheidt. Maar dit gaat alleen tot aan een zekere grens, want als die grens overschreden is waar de Kracht van Mijn Liefde hen niet meer bereikt, verhardt het geestelijke in de mensen weer tot vaste substantie. Maar zolang de aarde nog bestaat, worden ook de van MIJ afvallige mensen nog door de band van Mijn stromende Liefde omvat, terwijl het daar buiten treden ook het uiteen vallen van de vormen betekent die het geestelijke in zich bergen. Het betekent de dood van de mensen alsook van de dieren, het betekent een ontbinding van de schepping en een opnieuw vormgeven daarvan.

En geen wezen kan zich ongestraft van MIJ verwijderen, want het verliest zijn leven als het MIJ verliest. Dus moet, wie in leven wil blijven er ook naar streven naar MIJ te gaan en MIJ te zoeken. Hij moet proberen tot MIJ te geraken en zodoende de kloof tussen MIJ en zichzelf kleiner te maken.

Maar waar geen geloof is aan MIJ als VADER en Schepper van eeuwigheid, daar is ook geen weg over de kloof, want de brug die tot MIJ voert is onzichtbaar. Alleen het geloof maakt ook die brug zichtbaar, want het geloof in MIJ is ook de aanleiding tot MIJ te roepen. Het geloof in MIJ voert ook tot het gebed (in geest en waarheid / opm.v.d.uitg.) en dat is de zekerste brug tot MIJ.

Talloze mensen lopen aan die brug voorbij. Ook zij die "leider" willen zijn, vinden vaak zelf deze brug niet omdat hun woorden zonder leven zijn. Omdat ze wegen gaan die niet als brug kunnen dienen, wegen, die altijd weer naar de uitgang terug voeren omdat het woorden zijn die tijdens het bidden niet uit het hart komen, en daarom ook Mijn Oor niet beroeren. De brug die de enige weg is die over de kloof tot MIJ voert wordt dus niet betreden.

Eenmaal echter zal ook deze brug er niet meer zijn, want als de mijnen er zijn overgegaan is het voor de anderen te laat. Dan is elke weg afgesneden en dan is er geen redding meer voor hen die achtergebleven zijn. Dan zal de afgrond hen verzwelgen, dan zal de aarde ze opnemen, dan zal alles wat niet de weg omhoog ging maar zelf de diepte zocht, weer tot harde materie worden.

Amen