• Indietro

La formazione del destino - La libera volontà

L’uomo è incapace di formare la sua vita per propria iniziativa; dipenderà sempre dalla Volontà di Colui, il Quale lo ha creato. E’ apparentemente provvisto con Doni che lo fanno credere in un proprio potere. Si sente superiore, saggio e forte ed è convinto, che può affrontare la vita da solo e che lui stesso determini anche il suo destino. Può bensì agire nella libera volontà ed attraverso quest’ultima diventa apparentemente l’autore della sua vita terrena. Ma la vera Guida del suo destino E’ Dio Stesso, perché la sua via terrena è già determinata sin dall’Eternità. La percorre proprio così come Dio lo ha deciso, e come si è formato nella sua spinta di libertà, così era determinato, dato che senza la Volontà divina nulla può avvenire. Quindi il percorso attraverso la valle terrena corrisponde sempre alla Volontà divina nelle sue esteriorità. Solo la vita interiore è lasciata alla libera volontà dell’uomo, ed anche se il destino della sua vita è pre-determinato, ognuno contribuirà allo sviluppo dell’anima verso l’Alto, se questa è la sua ferma volontà. Viceversa la via della sua vita può corrispondere del tutto alla sua volontà ed al suo desiderio, non gli deve procurare necessariamente la maturità dell’anima, se non vive rispetto allo scopo. Con quest’ultimo è da intendere solo lo sfruttamento delle possibilità che gli vengono offerte per lo sviluppo dell’anima verso l’Alto durante la sua esistenza terrena. Questo gli è lasciato totalmente libero. Dio dà ad ogni uomo tali possibilità, non importa, come forma la via della vita del singolo. E se queste vengono utilizzate, anche la vita terrena sarà di successo per l’Eternità. Ma l’uomo non può dare a questa vita terrena arbitrariamente una svolta senza l’Assenso divino, anche se potrà sembrare come se dipendesse da lui solo, come si svolge per lui il destino della vita. Dio lascia all’uomo la libera volontà, e sovente questa volontà corre pari passo con la Volontà divina, cioè l’uomo intraprende qualcosa, e Dio lo permette, perché non va nemmeno contro la Sua Volontà. Ed allora l’uomo è incline credere, che lui solo era determinante per il suo destino terreno. E più ne è convinto, più perde la sua fede in una saggia Guida del destino. E malgrado ciò, lui è completamente impotente di fronte a questa, e non sa che esegue soltanto ciò che è la Volontà divina, quando crede di intervenire in modo determinante nella sua vita terrena.

Amen

Gestalte geven aan het lot – Vrije wil

De mens is niet in staat om zijn leven eigenmachtig gestalte te geven. Hij zal steeds afhankelijk zijn van de wil van Degene, Die hem geschapen heeft. Schijnbaar is hij wel uitgerust met gaven, die hem in de eigen macht laten geloven. Hij voelt zich verheven, wijs en sterk en is ervan overtuigd, dat hij het leven de baas kan worden en dat hij zelf ook zijn eigen lot bepaalt. Hij kan lekker handelen uit vrije wil en wordt dus door deze wil schijnbaar tot vormgever van zijn aardse leven.

Maar de eigenlijke bestuurder van zijn lot is God Zelf. Want zijn aardse weg is al van eeuwigheid af bepaald. Het gaat hem precies zo, zoals God het bepaald heeft en zoals het zich in zijn vrijheidsdrang gevormd heeft, zo was het bepaald, omdat er zonder de goddelijke wil niets kan geschieden.

Zodoende komt de gang door het aardse dal in zijn uiterlijkheden steeds met de goddelijke wil overeen. Alleen het innerlijke leven van de mens is aan zijn vrije wil overgelaten. En ofschoon ook zijn levenslot voorbestemd is, zal het voor iedereen bijdragen aan de opwaartse ontwikkeling van de ziel, als dit zijn vaste wil is. Maar omgekeerd kan zijn levensweg geheel met zijn wil en verlangens overeenstemmen. Dit hoeft echter niet de rijpheid van de ziel op te leveren, als hij niet overeenkomstig zijn doel leeft.

Maar onder dat laatste is alleen maar te verstaan het benutten van de mogelijkheden, die hem gedurende zijn bestaan op aarde voor de opwaartse ontwikkeling van de ziel geboden worden. Hierin wordt hij volledig vrijgelaten. God geeft elk mens zulke mogelijkheden, om het even hoe Hij de levensweg van het individu vormgeeft. En als deze benut worden, zal ook het aardse leven succesvol zijn voor de eeuwigheid. Maar eigenmachtig, zonder goddelijke toestemming, dit aardse leven een wending geven, kan de mens niet.

En toch lijkt het erop, alsof het alleen van hem afhankelijk is, hoe zijn levenslot eruitziet. God laat de mens de vrije wil en vaak loopt deze wil parallel aan de goddelijke wil. Dat wil zeggen dat de mens iets onderneemt en dat God dit toelaat, omdat het ook niet tegen Zijn wil in gaat. En dan is de mens geneigd te geloven dat alleen hij bepalend was voor zijn aards lot. En hoe meer hij daarvan overtuigd is, des te meer verliest hij zijn geloof in een wijze bestuurder van het lot. En toch staat hij volledig machteloos tegenover dit alles en hij weet niet, dat hij alleen maar dat uitvoert, wat de goddelijke wil is, als hij gelooft bepalend in zijn aardse leven in te grijpen.

Amen