• Indietro

L’assenza di volontà – Mancanza della Forza di conoscenza

L’incapacità della conoscenza spirituale riposa sull’assenza di volontà dell’uomo, di prendere posizione verso questioni spirituali. I problemi terreni possono essere anche risolti solamente, quando l’uomo se ne occupa sempre e sempre di nuovo e quindi si sforza di penetrarvi. Il risolvere dei problemi spirituali però richiede l’immergersi il più profondamente possibile nella volontà di riceverne il Chiarimento. Ogni Risposta pretende dapprima una interrogazione, questa testimonia nuovamente il desiderio per la conoscenza, e questo desiderio garantisce anche poi la Forza di conoscenza, senza la quale l’uomo è incapace di accogliere in sé la Verità come tale. Ma dove una certa assenza di volontà ha per conseguenza una indifferenza, là un Chiarimento non verrebbe considerato, e quindi all’uomo affluisce la Forza quando viene desiderata, ma all’uomo non desideroso nulla può essere trasmesso. Le Correnti spirituali vogliono essere considerate, non affluiscono all’uomo sconsideratamente, ma la sentirà soltanto chi si apre volenteroso, e soltanto costui riconoscerà anche la Benedizione del Chiarimento spirituale. Ma rimangono totalmente senza impressione gli uomini che non sentono in sé la spinta di diventare sapienti. Loro sentono, ma le Parole non penetrano comunque nel cuore. Sono incapaci di afferrare il collegamento delle cose, il loro intelletto non coglie ciò che viene trasmesso alle orecchie, perché il loro pensare e tendere appartiene ancora al mondo e delle questioni spirituali sembrano loro inutili. Di conseguenza degli uomini di mentalità mondana si allontanano da coloro, che sono attivi spiritualmente, sentiranno un rifiuto contro tutte le problematiche, perché a loro sembra senza senso e scopo approfondire dei pensieri che secondo la loro opinione non possono essere risolte in modo da non lasciare nessun dubbio. Per loro rimangono sempre soltanto supposizioni a cui danno poca fede e dato che a loro manca la Forza di conoscenza e questa non può essere data loro prima che loro stessi non ne hanno il desiderio, non è nemmeno possibile convincere tali uomini. E questo è del massimo svantaggio per tutti questi uomini, che a loro non possono essere portate delle Verità spirituali, che vanno sempre e continuamente a tastoni nel buio ed il loro stato spirituale non può essere illuminato, perché a loro manca la volontà di camminare nella Luce. Rincorrono una luce d’errore, splendore e fasto del mondo terreno, e sono abbagliati da questa luce d’errore. Ma non badano alla soave Luce della conoscenza che splende comunque chiaramente, ma non può essere loro portata per costrizione, quindi gli uomini dovranno sostare nel buio spirituale, finché loro stessi non hanno il desiderio per la Luce dell’illuminazione e solo ora può essere loro offerta.

Amen

Gebrek aan wil – Gebrek aan het vermogen om te beseffen

Het onvermogen om geestelijk te beseffen berust op een gebrek aan wil van de mens om een standpunt in te nemen ten aanzien van geestelijke vragen. Aardse vraagstukken kunnen ook alleen maar opgelost worden, wanneer de mens zich er steeds maar weer mee bezighoudt en zich dus inspant om erin binnen te dringen. Het oplossen van geestelijke vraagstukken vereist een erin willen dalen en de wil om hier opheldering over te krijgen. Elk antwoord vereist van tevoren een vraag. Die vraag getuigt weer van het verlangen naar kennis en het verlangen naar kennis garandeert dan ook het vermogen om te beseffen, zonder welke de mens niet in staat is om de waarheid als zodanig in zich op te nemen.

Maar waar een zeker gebrek aan wil onverschilligheid tot gevolg heeft, zou er op opheldering helemaal geen acht geslagen worden. En zodoende vloeit de kracht wel naar de mens, wanneer hiernaar verlangd wordt, maar aan de mens die er niet naar verlangt, kan ze niet gegeven worden. De geestelijke stromingen willen dat er acht op geslagen wordt. Ze stromen niet in het wilde weg naar de mensen, maar enkel degene die zich bereidwillig opent, zal deze gewaarworden en alleen maar deze zal ook de zegen van de geestelijke opheldering herkennen.

Maar de mensen, die niet de drang in zich voelen om kennis te vergaren, zullen totaal niet onder de indruk raken. Ze horen en toch dringen de woorden niet door tot in het hart. Ze zijn niet in staat om de samenhang van de dingen te begrijpen. Hun verstand neemt niet op wat aan de oren overgebracht wordt, omdat hun zinnen en streven nog toebehoren aan de wereld en geestelijke vragen onbelangrijk lijken.

Dus zullen wereldsgezinde mensen zich afwenden van degenen, die geestelijk actief zijn. Ze zullen een afkeer krijgen van alles wat problematisch is, want het komt hen zin- en doelloos voor om zich in gedachten te verdiepen, die naar hun mening nooit zo opgelost kunnen worden, dat er geen twijfel blijft bestaan. Het blijven steeds alleen maar vermoedens voor hen, waar ze weinig geloof aan schenken en omdat het hen ontbreekt aan het vermogen om het te beseffen, hetgeen hun echter niet gegeven kan worden totdat ze er zelf naar verlangen, is het ook niet mogelijk om zulke mensen te overtuigen.

En het is een groot nadeel voor al deze mensen, dat ze niet vertrouwd gemaakt kunnen worden met geestelijke waarheden. Dat ze voortdurend in het duister tasten en hun geestelijke toestand niet verlicht kan worden, omdat het hen aan de wil ontbreekt om in het licht te wandelen. Ze volgen een dwaallicht na, de pracht en praal van de aardse wereld, en ze worden door dit dwaallicht verblind. Het zachte en toch zo helder stralend licht van het inzicht negeren ze, maar het kan hun niet gedwongen worden gebracht. Daarom zullen de mensen in de geestelijke duisternis moeten blijven, totdat ze zelf naar het licht van het inzicht verlangen en het hun nu gegeven kan worden.

Amen