• Indietro

Ammonimento alla mansuetudine, al pacifismo ed all’amore

L’anima dell’uomo è in costante pericolo di perdersi, finché nutre ancora in sé dei moti che sono privi d’amore. E’ indescrivibilmente più difficile giungere in Alto, quando si tiene conto degli istinti dell’oscurità, quando l’amore viene respinto dall’odio, se attraverso dei moti cattivi viene soffocato nell’uomo ogni bene e l’uomo indurisce il suo cuore. L’uomo deve sempre tendere a sopportare con pazienza le debolezze del prossimo, deve educarsi alla mansuetudine ed al pacifismo, deve cercare di trasformare sentimenti ignobili nell’amore e pensare sempre soltanto alla sua anima, che mette nel più grande pericolo attraverso il disamore ed ostacola il suo cammino di sviluppo. E nuovamente è d’obbligo approfittare dell’aiuto di buoni esseri spirituali, perché questi assistono l’uomo costantemente ed attendono la chiamata che li fa intervenire aiutando, se l’uomo da solo non trova la forza per resistere alle tentazioni L’uomo nella sua instabilità cade sovente in situazioni, che devono fortificare la sua forza di resistenza e lui fallisce anche troppo sovente, perché non approfitta della Forza che gli viene offerta. Non ha nessuna forza di volontà per il bene, e così delle forze maligne approfittano subito della sua volontà e la loro influenza è sovente così devastante, perché risvegliano nell’uomo dei sentimenti, che portano chiaramente l’impronta del mondo inferiore. Loro distruggono ciò che degli esseri buoni hanno costruito, rendono l’uomo ribelle e cercano di renderlo non idoneo per il suo compito sulla Terra, mentre cercano di renderlo indegno per la Grazia divina. Questo significa per gli uomini una retrocessione di inaudita importanza, che dovrebbe essere impedita con tutte le circostanze, perché la risalita dall’abisso è notevolmente più difficile, quando l’uomo si trovava già in Alto. Il percorso verso l’Alto diventa sempre più facile, ma se dev’essere iniziato dall’abisso, allora è necessario il più grande sforzo, e questo manca sovente all’anima, quando lei stessa una volta si è giocata la Forza. Perciò dovete guardarvi dalle trappole di Lucifero, perché vi mette tutti gli ostacoli sulla via, affinché dobbiate inciampare e deviare dalla via retta. Così mettete l’anima nel più grande pericolo, perché lo sente con dolore quando capita di nuovo nelle regioni basse, dalle quali difficilmente può liberarsi da sé stessa.

Amen

Vermaning tot zachtmoedigheid, vredelievendheid en liefde

De ziel van de mens verkeert in het voortdurende gevaar zich te verliezen, zolang ze nog gevoelens koestert, die de liefde ontberen. Het is onmiskenbaar moeilijker om opwaarts te gaan, wanneer met de driften van de duisternis rekening gehouden wordt. Wanneer de liefde verdrongen wordt door haat. Wanneer door boze gevoelens al het goede in de mens gesmoord wordt en de mens zijn hart verhardt.

De mens moet er steeds naar streven om de zwakheden van de medemens met geduld te verdragen. Hij moet zich tot zachtmoedigheid en vredelievendheid opvoeden. Hij moet proberen onedele gevoelens in liefde te veranderen en steeds alleen maar aan zijn ziel te denken, die hij door liefdeloosheid in het grootste gevaar brengt en haar ontwikkelingsgang belemmert.

En weer is het geboden om een beroep te doen op de hulp van goede geestelijke wezens, want deze wezens staan de mens voortdurend ter zijde en wachten op de roep van de mens, die hen helpend in laat grijpen, als de mens niet alleen de kracht vindt om de verleidingen te weerstaan. De mens geraakt door zijn wankelmoedigheid heel vaak in situaties, die zijn weerstandsvermogen moeten stalen en hij faalt heel vaak. Want hij doet geen beroep op de kracht, die hem aangeboden wordt.

Hij heeft geen wilskracht om het goede te doen en zodoende nemen slechte krachten direct zijn wil in bezit en hun invloed is vaak verwoestend, want ze wekken in de mensen gevoelens op, waarop duidelijk de stempel van de onderwereld gedrukt is. Ze verwoesten wat de goede geestelijke wezens opgebouwd hebben. Ze maken de mensen onwillig en proberen hen ongeschikt te maken voor hun opdracht op aarde, doordat ze hen onwaardig voor de goddelijke genade proberen te maken.

En dit betekent voor de mensen een achteruitgang van een ongehoorde betekenis, die onder alle omstandigheden verhinderd moet worden, want het opstijgen uit de diepte is aanzienlijk moeilijker, als de mens zich eerst boven bevond. De weg omhoog wordt steeds makkelijker, maar als er vanuit de diepte begonnen moet worden, is er een uiterste krachtinspanning nodig en dit ontbreekt de ziel vaak, als ze eenmaal de kracht kwijtgeraakt is.

En daarom moet u zich hoeden voor de valstrikken van de satan, want hij legt u allemaal hindernissen in de weg, opdat u struikelt en van de juiste weg afwijkt. En zodoende brengt u de ziel in het grootste gevaar, want ze wordt het pijnlijk gewaar, als ze weer in de diepe regionen terechtkomt, waaruit ze zichzelf moeilijk kan bevrijden.

Amen