• Indietro

La lezione – La protezione contro insegnamenti errati - Lo Spirito di Dio

Un regolare scambio di pensieri da spirito a spirito è una continua lezione dell’uomo, il cui pensare mostra ancora delle lacune e che una volta dev’essere capace di comparire pure insegnando in cerchi terreni. Il mondo dell’aldilà è ancora chiuso agli uomini, perché solo ai meno poteva essere trasmessa la purissima Verità. L’uomo si è comunque sempre sforzato a sollevare il velo che vi era steso attraverso la Sapienza di Dio, e di sondare delle cose di suo interesse, ma solo raramente a questi sforzi erano alla base la spinta del desiderio per la pura Verità, per conoscere l’Agire divino, ma tali ricerche erano piuttosto la spinta di certe brame terrene di conoscere e perciò nemmeno i risultati erano sempre liberi da errore, perché l’uomo, la cui brama di sapere è motivata da moti terreni, capita molto facilmente nel pericolo di essere utilizzato da parte avversa per diffondere gli errori; perché tutto ciò che l’uomo ama sentire, glielo mettono mentalmente nel senso le forze avverse. Quindi corrispondono sempre a deduzioni o risultati di ciò che l’uomo si era immaginato, e queste immaginazioni di nuovo corrispondono più o meno alla Verità, secondo quanto nell’uomo predomina il desiderio per la Verità delle cose spirituali oppure esiste solo minimamente.

Ma se è avviata una costante frequentazione con la Forza spirituale, all’uomo è riuscito a risvegliare in sé lo spirito divino attraverso il suo cammino di vita, in modo che questo ora istruisce l’uomo, ma questo risveglio dello spirito divino nell’uomo premette già il più profondo desiderio per la Verità, e l’invocazione della buona Forza spirituale, la preghiera per la Benedizione e Grazia di Dio, protegge ore il figlio terreno ricevente da ogni errore, e quindi i risultati di tale regolare lezione corrispondono alla Verità, ed ora su questa può tranquillamente essere edificata ed ogni corso di pensieri può procedere da questa.

L’uomo corre molto facilmente il pericolo di inciampare, cioè di tener conto dei suoi desideri, e questi possono anche a volte assumere dei colori terreni, ma allora lo spirito divino nell’uomo si può manifestare per niente oppure sotto grandi difficoltà, per guidare il figlio terreno subito di nuovo sulla retta via, ma lo spirito da Dio non può mai perdersi coscientemente nell’errore, ed un uomo, che intende servire Dio il Signore, non rinuncerà mai al suo desiderio per la Verità per motivi d’amor proprio e dedicarsi di accogliere o di scrivere la non-verità. Perché un uomo, al quale viene posto un tal compito, se ne rende ben conto; il suo tendere è rivolto solo al bene spirituale dei prossimi, e quindi lo spirito da Dio nell’uomo, si rifiuta di portare l’errore nel mondo.

E così il collegamento puramente spirituale dalla Terra all’aldilà sarà la protezione più sicura contro insegnamenti errati, perché chi sta in questo collegamento, cerca la Verità, ed il donante è pure un portatore della Verità, dato che il ricercatore della Verità attira sempre soltanto tali come maestri spirituali. Quindi nulla di non-vero trova accesso in questa cerchia, perché il desiderio stesso per la Verità si crea tali confini, che un essere non sincero non può oltrepassare. Finché quindi l’aspirazione dell’uomo che viene istruito, è di servire solo Dio e la Verità, finché l’uomo tende solamente di ricevere la Grazia divina e con ciò maturare nel corpo e nell’anima, finché nessun successo lo induce di valutare i suoi Doni ricevuti, ma lo determina soltanto il motivo dell’amore per Dio ed il prossimo a stabilire quel collegamento con l’aldilà, fino ad allora anche il Donatore di ciò che l’uomo riceve, Sarà Dio Stesso ed ogni risultato quindi la purissima Verità.

Amen

Onderwijs – Bescherming tegen dwaalleren – De geest van God

De regelmatige uitwisseling van gedachten tussen geesten is een doorlopend onderricht van de mens, wiens kennis nog leemtes vertoont en die er ooit toe in staat moet zijn om eveneens onderwijzend in aardse kringen op te treden. De wereld in het hiernamaals is voor de mensen nog niet ontsloten, want slechts aan weinigen kon tot nu toe de zuiverste waarheid overgedragen worden.

De mens heeft zich weliswaar steeds ingespannen om de sluier, die daar door Gods wijsheid over uitgespreid is, weg te nemen en zaken te doorgronden, die zijn interesse golden. Aan deze inspanningen lag zelden het pure verlangen naar de zuivere waarheid, de drang om kennis te hebben van het werkzaam zijn van God, ten grondslag. Veel meer was een zekere aardse weetgierigheid de drijfveer voor zulke onderzoekingen en daarom zijn de uitkomsten niet altijd vrij van dwalingen.

Want de mens, wiens weetgierigheid in aardse aspiraties zijn grondslag heeft, komt makkelijk in het gevaar, dat het door de tegenstander gebruikt wordt voor de verspreiding van dwalingen. Want alles, wat de mensen graag horen, leggen de krachten van de tegenstander via de gedachten in het bewustzijn van de mensen. De gevolgtrekkingen of uitkomsten zullen dus steeds overeenstemmen met dat, wat de mens zich voorgesteld heeft. En deze denkbeelden zijn weer in meer of minder mate overeenkomstig de waarheid, al naargelang het verlangen naar de waarheid over geestelijke zaken in de mens overheersend of slechts minimaal aanwezig is.

Als er echter een constant verkeer met de geestelijke kracht ontstaan is, als het de mens door zijn levenswandel gelukt is om de goddelijke geest in zich op te wekken, zodat deze de mens nu onderwijst, dan veronderstelt dit opwekken van de geest van God in de mens al het diepste verlangen naar de waarheid. En het aanroepen van de goede geestelijke kracht, het gebed om de zegen en genade van God, beschermt het nu ontvangende mensenkind tegen elke dwaling. En daarom stemmen de resultaten van zulk regelmatig onderwijs over de waarheid hiermee overeen en hier kan nu gerust op gebouwd worden en elke gedachtegang kan hiervan uitgaan.

De mens loopt wel heel gauw het gevaar om te struikelen, dat wil zeggen dat hij rekening houdt met zijn verlangens. En deze verlangens kunnen ook af en toe een aards tintje aannemen. Maar dan zal de geest van God in de mens zich niet of met veel moeite uiten en daardoor het ontvangende mensenkind niet onmiddellijk weer op de juiste weg leiden. Maar nooit kan de geest uit God zich bewust in dwaling verliezen, en nooit zal de mens, die het erom te doen is God de Heer te dienen, om reden van eigenliefde zijn verlangen naar de waarheid opgeven en zich ertoe lenen om onwaarheden op te nemen en neer te schrijven. Want een mens, die voor zo’n taak gesteld is, is zich hier goed van bewust. Zijn streven betreft alleen het geestelijke welzijn van de medemensen en daarom weigert de geest uit God in de mens om dwaling in de wereld te brengen.

Dus daarom zal een zuiver geestelijke verbinding van de aarde naar het hiernamaals de zekerste bescherming tegen dwaalleren zijn. Want degene, die in deze verbinding staat, zoekt de waarheid en de gever is eveneens een drager van de waarheid, omdat de zoeker naar waarheid alleen een dergelijk persoon als leermeester aantrekt. Er vindt dus niets onwaarachtigs toegang tot deze kring, want het verlangen naar de waarheid zelf stelt de grenzen, die een onecht wezen niet kan overschrijden.

Zolang dus het streven van de mens, die onderwezen wordt, alleen God en de waarheid te dienen is, zolang de mens maar probeert om de goddelijke genade te ontvangen en daardoor lichamelijk en wat de ziel betreft te rijpen, zolang geen enkel succes hem ertoe brengt om aards gebruik te maken van de gaven, die hij ontvangen heeft, maar alleen de liefde voor God en de naasten het motief is, die hem ertoe brengt om deze verbinding met het hiernamaals tot stand te brengen, zo lang zal ook de Gever van datgene, wat de mens ontvangt, God Zelf zijn en elk resultaat zal dus de zuiverste waarheid zijn.

Amen