• Indietro

La Misericordia – Ammalati e deboli

Prendetevi cura degli ammalati e dei deboli e ricordate, che devono soffrire ed hanno bisogno del vostro aiuto. Dovete esercitare la misericordia e pensare a questi poveri in costante provvedimento, ai quali delle sofferenze corporee rendono insopportabile la vita terrena, dovete cercare di lenire questa sofferenza e sacrificarvi in ogni momento per aiutarli. Questo compiace a Dio, perché dato che siete tutti figli Suoi, dovete anche essere preoccupati l’uno per l’altro e non far sorgere in voi disamore o indifferenza verso le sofferenze del prossimo. Quante volte gli uomini passano oltre agli ammalati e deboli senza far loro giungere una parola di consolazione, e quanto opprime questo i sofferenti. Nel loro stato sono abbandonati e grati per ogni parola che concede loro l’amore. E quante volte devono languire, perché al loro orecchio non giunge una parola amorevole. Sono solitari, ed una profonda tristezza s’impadronisce dell’anima, perché è affamata d’amore e gliene viene dato solamente in modo scarso.

Ed il Signore insegna la Misericordia, e promette eterna beatitudine, perché la misericordia premette l’amore, e soltanto l’agire per amore porta all’anima la Redenzione. E la misericordia è il più puro amore per il prossimo, perché vuole dare l’aiuto e non si aspetta nessuna prestazione in cambio. L’uomo può ammalarsi nel corpo ed anche nell’anima, ed è sempre indicibilmente prezioso portargli l’aiuto, di incoraggiare con consolazione il debole corporeo e porgere all’ammalato nell’anima ed al debole il giusto mezzo di guarigione per amore misericordioso al prossimo. Perché la sofferenza del corpo una volta trova la sua fine, ma non quella dell’anima, se non le viene dato attivo amore del prossimo e l’aiuta ad uscire dalla sua miseria.

L’uomo ammalato ed infermo ha bisogno di un doppio sostentamento, perché la debolezza del corpo fa sprofondare sovente l’anima nella debolezza, e può essere aiutata solamente tramite l’amore disinteressato, che risveglia ugualmente l’anima dalla sua letargia ed ora la stimola ad avere cura per il miglioramento del suo stato. Allora l’uomo porta con pazienza anche la sofferenza corporea, se soltanto l’anima ha trovato la giusta conoscenza e questa attraverso l’amore attivo del prossimo, che l’ha assistita nella miseria.

Chi esercita la misericordia, può promuovere innominabile benedizione, perché il figlio terreno sentirà questa sia spiritualmente come anche nel corpo, e quindi il curato deve sentirsi sollevato, e rivolgere il suo sguardo in Alto tramite la forza spirituale, che mediante ogni opera d’amore irradia su questa, e l’amore e la misericordia avranno un doppio effetto di benedizione sull’uomo ammalato e debole. Aiuterà a migliorare gli ammalati e deboli nel loro stato e sarà contemporaneamente molto accessibile allo stato dell’anima, e perciò non dimenticate a donare loro il vostro aiuto e la vostra amorevole partecipazione a sollevarli fisicamente e spiritualmente e di far diventare per loro il tempo della loro sofferenza anche un tempo della maturazione spirituale, ed il Signore benedirà coloro che s’inchinano pieni di compassione sui loro prossimi sofferenti.

Amen

Barmhartigheid voor zieken en zwakken

Bekommer u om de zieken en zwakken en overweeg dat ze moeten lijden en uw hulp nodig hebben. U zult barmhartigheid moeten beoefenen en in voortdurende zorg aan dezen denken die beklagenswaardig zijn, voor wie lichamelijk lijden het leven op aarde ondraaglijk maakt. U zult dit leed moeten trachten te verlichten en te allen tijde u opofferen om hen te helpen. Dit is welgevallig voor God want daar u allen Gods kinderen bent, moet u ook telkens zorgzaam zijn en niet liefdeloosheid of onverschilligheid tegenover het lijden van de naaste in u boven laten komen. Hoe vaak gaan de mensen aan de zieken en zwakken voorbij zonder hun een woord van troost te doen toekomen en hoe zwaar deprimeert dit hen die lijden. In hun toestand zijn ze hulpeloos en voor elk woord dat de liefde hun biedt zijn ze dankbaar. En hoe vaak moeten ze gebrek lijden omdat geen hartelijk woord tot hun oor doordringt. Ze zijn eenzaam en een diepe droefheid maakt zich meester van hun ziel, want ze verlangt sterk naar liefde en wordt slechts schamel bedacht.

En de Heer onderwijst barmhartigheid en belooft eeuwige gelukzaligheid, want de barmhartigheid stelt liefde voorop en alleen het werkzaam zijn uit liefde brengt de ziel verlossing. En barmhartigheid is de zuiverste naastenliefde, want ze wil hulp geven en verwacht geen wederdienst. De mens kan lijden aan het lichaam en ook aan de ziel en steeds is het onuitsprekelijk waardevol hem hulp te brengen, de lichamelijk zwakken troost toe te spreken en de aan de ziel zieken en de zwakken het juiste geneesmiddel aan te reiken uit barmhartige naastenliefde. Want het lijden van het lichaam houdt eens op, dat van de ziel echter niet als haar niet de werkzame naastenliefde tegemoetkomt en haar hulp brengt in haar nood.

De zwakke en ziekelijke mens heeft echter dubbele ondersteuning nodig, want de zwakte van het lichaam laat ook vaak de ziel in krachteloosheid wegzinken en ze kan alleen nog geholpen worden door onbaatzuchtige liefde die als het ware de ziel opwekt uit haar lethargie en nu aanspoort voor verbetering van haar toestand zorg te dragen. Dan draagt de mens ook zijn lichamelijk leed met geduld, als de ziel maar het juiste inzicht heeft gevonden en dit door de werkzame liefde van de medemens die haar bijstond in haar nood.

Wie barmhartigheid beoefent kan onnoemelijke zegen schenken, want het mensenkind zal dit zowel geestelijk als ook lichamelijk ondervinden en het zodanig bedachte mensenkind moet zich opgelucht voelen en zijn blik door de geestelijke kracht, die door elk liefdewerk op dit mensenkind over straalt, naar boven richten. En zo zal liefde en barmhartigheid bij zieke en zwakke mensen een dubbele zegenrijke uitwerking hebben. Ze zal de zieken en zwakken helpen hun lichamelijke toestand te verbeteren en gelijktijdig uiterst bevorderlijk zijn voor de toestand van de ziel. Vergeet daarom niet hun uw hulp en liefdevolle belangstelling te schenken, ze lichamelijk en geestelijk op te beuren en hun zo de tijd van hun lijden ook tot een tijd van geestelijke rijping te laten worden, en de Heer zal zegenen die zich vol erbarmen naar hun lijdende medemensen over buigen.

Amen