• Indietro

Povertà spirituale – Ricchezza spirituale – Rinuncia terrena

E’ una felicità innominabile, quando il senso dell’uomo è rivolto all’eterno-imperituro. Ogni spirito del tempo attuale cerca soltanto il terreno ed è diventato quasi insuperabile nel desiderio per il mondo; non entra quasi mai in uno stato di auto contemplazione e l’uomo nel suo essere rimane superficiale, pieno di lussuria e di pensieri terreni, e dovrebbe comunque tenere costantemente presente la sua povertà spirituale, la sua vita interiore vuota ed il suo stato dell’anima oltremodo a rischio, e dovrebbe essere intenzionato costantemente a liberarsi da questa situazione dolorosa dell’anima. Soltanto chi desidera Dio ed il Suo Regno, può essere accolto nella cerchia dei sapienti e così attingere dal Pozzo eterno, e questo sapere spirituale è così immensamente prezioso, dato che promuove l’anima assolutamente nel suo sviluppo verso l’Alto, e se riconosce anche l’inutilità della vita terrena, se anche nella vita terrena non hli sono concessi dei godimenti e gioie corporee, ha comunque la fede nell’imperiturità dell’anima, in una Vita eterna e la sua Magnificenza, ed è da chiamare molto più ricco e più felice, di come potrebbe mai essere nel godimento terreno. E tutto il potere del mondo non può diffondere ciò che Dio il Signore ha promesso ai Suoi, perché non può dare nulla di sé, di ciò che il Signore non dà e di ciò che è la Sua Volontà dall’Eternità; invece Egli rivolgerà ai Suoi nell’ultramisura la felicità interiore e dei Doni spirituali ed anche del bene terreno in sovrappiù, se l’uomo desidera la ricchezza spirituale e persevera nell’amore per il Signore ed il suo prossimo. Ma quanto miseramente lo ricompenserà il mondo. Quanto distruttivamente insignificanti saranno i successi, che un uomo ha da mostrare alla fine dei suoi giorni, e quale mancanza del bene spirituale segnerà l’inutilità della vita terrena, e quale doloroso pentimento fanno sentire ad una tale anima imperfetta. Ma il Cielo sarà aperto per il figlio terreno, che rinuncia a tutte le gioie terrene e che si è rivolto all’Eternità. La vita terrena è veramente breve, e ciò a cui l’uomo rinuncia in questa, gli verrà dato abbondantemente in quella Vita, e quivi troverà dell’inestimabile bene, se ne ha raccolto sulla Terra ed ha pensato alla Vita dopo. L’uomo chiede delle cose allo Spirito di Dio che gli sono ancora incomprensibili, e Lui vuole fornirgli la comprensione. Ma se non trova preparato il suolo, non può giungergli nemmeno la risposta. Perché per riceverla, ci vuole la volontà di rinunciare al godimento terreno e cercare soltanto l’edificazione spirituale. Questa gli restituisce mille volte di più di ciò che dà, perché la felicità terrena è come schiuma, passa e non lascia nulla che è di valore per l’Eternità, ma l’aspirazione spirituale raccoglie delle ricchezze spirituali e stimola l’uomo sempre soltanto a penetrare con più fervore nel sapere spirituale divino, e la Benedizione divina non mancherà, ed un tale figlio terreno può essere provveduto in ultramisura, affinché non abbia a languire, quando deve lasciare la vita terrena. Perché il Signore diffonde la Sua Ricchezza d’Amore a colui che desidera Lui ed il Suo Amore.

Amen

Geestelijke armoede – Geestelijke rijkdom – Het afstand doen van het aardse

Het is een onuitsprekelijk geluk, wanneer het denken van de mens op het eeuwig onvergankelijke gericht is. Al het geestelijke van de huidige tijd zoekt enkel het aardse en is in het verlangen naar de wereld bijna onovertrefbaar geworden. Hij komt bijna nooit in een staat van zelfbeschouwing en de mens blijft in zijn wezen oppervlakkig, vol wellust en aards gezind en hij zou zich toch voortdurend zijn geestelijke armoede voor moeten stellen, zijn lege innerlijke leven en de buitengewoon gevaarlijke toestand van zijn ziel en onafgewend zou hij zich in moeten spannen om zich uit deze droevige toestand van de ziel te bevrijden.

Alleen degene, die naar God en Zijn rijk verlangt, kan opgenomen worden in de kring van degenen, die kennis hebben en dus uit de eeuwige bron putten. En deze geestelijke kennis is zo onmetelijk waardevol. Het ondersteunt de ziel enorm in haar opwaartse ontwikkeling en als ze ook de nutteloosheid van het aardse leven herkent, als voor haar in het aardse leven ook geen lichamelijke genietingen en vreugden zijn weggelegd, dan heeft ze toch het geloof in de onvergankelijkheid, in een eeuwig leven en diens heerlijkheid en is veel rijker en gelukkiger te noemen, dan ze ooit met het aardse genot zou kunnen zijn.

En alle machten van de wereld kunnen niet geven, wat God de Heer de Zijnen belooft, want ze kunnen niets uit zichzelf geven, wat de Heer niet geeft of wat zijn wil van eeuwigheid is. Daarentegen zal Hij de Zijnen innerlijk geluk en geestelijke gaven in overvloed doen toekomen en ook aardse goederen in overvloed, als de mens naar geestelijke rijkdom verlangt en in de liefde voor de Heer en zijn naasten volhardt.

Maar hoe schamel zal de wereld hem bedenken. Hoe vernietigend gering zullen de successen zijn, waarop een mens aan het einde van zijn dagen kan bogen en welk een gebrek aan geestelijke goederen zal de nutteloosheid van het aardse leven kenmerken en welk een smartelijk berouw zal zo’n onvolmaakte ziel gewaarworden.

Maar de hemel zal open zijn voor het mensenkind, dat zich alle aardse vreugden ontzegd heeft en zich naar de eeuwigheid toegekeerd heeft. Het aardse leven is waarlijk kort. Wat de mens hierin ontbeerd heeft, zal hem rijkelijk in het leven in het hiernamaals gegeven worden en hij zal daar weer onschatbare goederen terugvinden, als hij deze op aarde verzameld heeft en aan het latere leven gedacht heeft.

De mens vraagt de geest uit God naar dingen, die voor hem nog onbegrijpelijk zijn en deze geest wil hem begrip brengen. Als hij echter de bodem niet voorbereid aantreft, kan hem ook geen antwoord gegeven worden, want om dit antwoord te ontvangen, is de wil nodig om zich af te keren van het aardse genot en enkel geestelijke verheffing te zoeken. Deze vergoedt hem duizendvoudig, wat hij opgeeft, want aards geluk is als schuim, het vergaat en laat niets achter, wat van waarde is voor de eeuwigheid.

Maar geestelijk streven verzamelt geestelijke rijkdom en spoort de mensen tot een steeds ijveriger binnendringen in geestelijke kennis aan en de goddelijke zegen zal niet uitblijven. En zo’n mensenkind zal in overvloed bedacht worden, zodat het geen gebrek hoeft te lijden, als het het aardse leven verlaten heeft. Want de Heer deelt van Zijn rijkdom aan liefde uit aan degene, die naar Hem en Zijn liefde verlangt._>Amen