• Indietro

Portatore di spirito – Lo scopo di tutto il creare - La crescita delle piante

Tutto il creato ha ora in prima linea lo scopo di servire come portatore dello Spirito, ma di contribuire contemporaneamente anche alla conservazione del tutto, perché una cosa è creata per l’altra e necessaria per la sussistenza della stessa. Nessuna cosa nella Creazione è stata creata totalmente senza scopo, significherà piuttosto un completamento nel genere, che o una cosa trae la forza di vita dall’altra oppure l’Opera di Creazione corrisponde ad altri bisogni, ma ha una qualche destinazione per l’utilità o per la conservazione delle differenti creature. E’ solo da osservare, che tutto lo spirituale che vivifica questa Creazione, non viene toccato dalla destinazione esteriore della forma che l’avvolge, che quindi indipendentemente dall’attività terrena tutto lo spirituale in sé è attivo, mentre la forma esteriore contribuisce sempre al perfezionamento di un’altra forma e rimane quindi nello stesso modo continuamente attiva nel senso terreno. Quello che viene sottratto alla Terra per la crescita delle piante, è in certo qual modo sempre l’involucro esteriore di una qualche sostanza animica, che ora viene accolta nel mondo vegetale, dove procura una nuova forma per lo stesso scopo, mentre la sostanza spirituale prende sempre di nuovo dimora nella forma nuova, aumenta attraverso la sostanza animica presa dalla forma precedente e quindi si forma ad esseri sempre più grandi che nell’intera Creazione hanno pure la loro destinazione che serve allo scopo.

Amen

Drager van geest – Doel van al het geschapene – Groei van de planten

Al het geschapene heeft in de eerste plaats het doel om als drager van geest te dienen, maar om gelijktijdig ook aan de instandhouding van het geheel bij te dragen, want het één is in zekere zin voor het andere geschapen en voor het bestaan hiervan noodzakelijk. Geen ding in de schepping werd volledig doelloos geschapen. Veeleer zal het steeds op die manier een aanvulling betekenen, dat of het ene de levenskracht uit het andere trekt, of het scheppingswerk andere behoeften vervult. Maar wel één of andere bestemming heeft tot nut voor of tot instandhouding van de verschillende schepselen.

Er is alleen maar waar te nemen, dat al het geestelijke, dat deze schepping leven geeft, niet door de uiterlijke bestemming van de omhullende vorm aangeroerd wordt. Dat dus, ondanks de aardse bedrijvigheid, al het geestelijke in zich werkzaam is, terwijl de uiterlijke vorm steeds bijdraagt aan de vervolmaking van een andere vorm en dus evenzo in aardse betekenis voortdurend werkzaam blijft.

Wat voor de groei van planten aan de aarde onttrokken wordt, is, om zo te zeggen, steeds het uiterlijke omhulsel van één of andere zielensubstantie, die nu opgenomen wordt door de plantenwereld en daar met hetzelfde doel een nieuwe vorm tot stand brengt. Terwijl de geestelijke substantie steeds weer verblijf neemt in de nieuwe vorm, vermeerdert zich de van de vorige vorm ontleende zielensubstantie en vormt zich dus tot steeds grotere wezens, die in de hele schepping eveneens hun doelmatige bestemming hebben.

Amen