• Indietro

La lotta contro il Cristianesimo - Sottoporre la domanda a Dio Stesso - La responsabilità per l’anima

Il Signore ha deciso di esercitare il Perdono il più grande possibile, quando la Sua Volontà non viene più riconosciuta e deriso il Suo Nome. Perché fra l’umanità si è spenta ogni riverenza per l’eterna Divinità, e regna solo ancora il potere terreno, ricchezza e rango. Si esercita costrizione ai veri confessori del Suo Nome e si crede, di essere sospesi da ogni giustificazione nei suoi confronti. In certi cerchi cercano persino di scuotere le fondamenta del Cristianesimo, mentre rinnegano l’Autore dello Stesso e mettono in genere in dubbio la Sua Esistenza. Al momento hanno innumerevoli seguaci, per i quali una tale interpretazione è piacevole e comoda e perciò non indugiano a rendere propria quest’opinione e respingono pure tutto ciò che è in collegamento con Gesù Cristo come Redentore dell’umanità. Questi uomini emettono a sé stessi un grande certificato di povertà, non danno una giustificazione a loro stessi, perché la loro voce interiore li guiderebbe già nel modo giusto. Si lasciano incede togliere qualcosa, che ognuno dovrebbe sottoporre prima al proprio giudizio. Solo quando l’uomo allaccia un serio tendere alla volontà di sondare la Verità, si può procurare la chiarezza su ciò che è l’Insegnamento di Dio e quale degli uomini. Chi lascia risuonare questa grande questione nel cuore d’uomo, chi si sforza seriamente a riconoscere la Divinità quando Si dimostra come Tale nel figlio terreno, non verrà lasciato a lungo senza Risposta, perché il Padre celeste fa giungere presto l’Aiuto a tali anime che cercano. Egli fa loro anche trovare la via, dove avranno il chiarimento su tali e simili domande. Chi desidera seriamente di avere il chiarimento sull’Essere di Cristo, riceverà presto una Immagine così chiara e comprensibile del Salvatore, che scompariranno i suoi dubbi e si dà pieno di convinzione alla Dottrina di Cristo. E così gli uomini dovrebbero sottoporre questa domanda al Padre celeste Stesso, non andrebbero nel pericolo di distogliersi totalmente dal Redentore dell’umanità. Tutto respira la Bontà e l’Amore di Dio; dove l’uomo erra o domanda da ignaro, là viene guidato amorevolmente sulla via della Verità, ma se la respinge per propria sapienza d’intelletto, verrà guidato nell’errore sempre più grande. Ma quello che l’uomo come singolo crede di riconoscere, rimane lasciato a lui, ma chi vuole imporre la sua propria opinione pieno di convinzione anche al prossimo, è un grande peccatore davanti a Dio e gli uomini. La sorte della sua propria anima è indicibilmente triste, quando si trova su una via sbagliata; ma essersi incolpato della sorte dei prossimi è da irresponsabile, ed a costoro verrà mandato già sulla Terra il Giudizio di Dio, affinché riconoscano, che il Signore non lascia deridere il Suo Nome e non tollera che la salvezza dell’anima di innumerevoli prossimi sia messa a pericolo. Perché se togliete all’uomo dei beni terreni non è giusto dinanzi a Dio, ma come volete rendere conto, se togliete al prossimo il Regno eterno? Chi è debole, ascolta il suo prossimo ed accetta spensieratamente ciò che porta il più grande danno per la sua anima. Perciò guardatevi a voler convincere questi deboli nello spirito della vostra opinione, se non volete essere puniti nel modo più sensibile ancora nella vita terrena, perché il Signore ha il Potere nel Cielo e sulla Terra, Egli saprà anche proteggere la Sua Parola e questa non passerà in tutta l’Eternità e darà testimonianza di Gesù Cristo come Figlio di Dio e Redentore dell’umanità.

Amen

De strijd tegen het christendom – Het voorleggen van de vraag aan God Zelf – Verantwoordelijkheid voor de ziel

De Heer heeft besloten om de grootst mogelijke vergelding uit te oefenen, wanneer Zijn wil niet meer erkend en Zijn naam bespot wordt. Want onder de mensheid is elk ontzag voor de eeuwige Godheid verdwenen en alleen aardse macht, rijkdom en aanzien regeren nog maar. Men doet ware belijders van Zijn naam geweld aan en gelooft van elke rechtvaardiging tegenover Hem ontheven te zijn.

Bepaalde kringen proberen zelfs het fundament van het christendom aan het wankelen te brengen, doordat ze de Grondlegger hiervan loochenen en Zijn bestaan toch al in twijfel trekken. Ze hebben op dit moment talloze aanhangers, voor wie zo’n uitleg aangenaam en gemakkelijk is en die daarom niet aarzelen om zich deze zienswijze eigen te maken en eveneens alles afwijzen, wat met Jezus Christus als Verlosser van de mensheid in verband staat. Deze mensen geven zichzelf zo’n groot brevet van onvermogen. Ze leggen aan zichzelf geen rekenschap af, want hun innerlijke stem zou hen al juist leiden. Daarentegen laten ze zich iets ontnemen, wat eenieder eerst aan de eigen beoordeling zou moeten onderwerpen.

Pas wanneer de mens met de wil om de waarheid te doorgronden ook zijn ernstige streven verbindt, kan hij er zichzelf helderheid over verschaffen, wat de leer van God of van de mens is. Degene, die deze grote vraag in het mensenhart laat klinken, die zich ernstig inspant om de Godheid te erkennen als ze zich als zodanig bewijst, zal niet lang zonder antwoord gelaten worden, want de hemelse Vader laat zulke zoekende zielen heel spoedig hulp toekomen. Hij laat hen ook de weg vinden, waar hun helderheid over zulke en gelijksoortige vragen gegeven wordt.

Degene, die er ernstig naar verlangt om opheldering te krijgen over het wezen van Christus, zal spoedig zo’n helder en duidelijk beeld van de Heiland krijgen, dat zijn twijfels zullen verdwijnen en hij zich met volle overtuiging aan de leer van Christus zal wijden. En als de mens deze vraag maar aan de hemelse Vader Zelf voor zou leggen, zou hij niet het gevaar lopen zich volledig van de Verlosser van de mensheid af te keren. Alles ademt de goedheid en liefde van God. Waar de mens dwalend of onwetend vraagt, wordt hij liefdevol naar de weg van de waarheid geleid, maar afwijzen op basis van de wijsheid van het eigen verstand zou tot een steeds grotere dwaling leiden.

Maar wat de mens als individu gelooft te herkennen, blijft aan hem overgelaten. Wie echter de medemensen zijn eigen mening met volle overtuiging aanpraten wil, is een grote zondaar voor God en de mensen. Het lot van zijn eigen ziel is onnoemelijk treurig, wanneer hij zich op de verkeerde weg bevindt. Maar schuld te hebben aan het lot van de medemens is onverantwoordelijk en dezen zal al op aarde het gericht van God gezonden worden, opdat ze herkennen, dat de Heer niet met Zijn naam laat spotten en niet duldt, dat het zielenheil van talloze medemensen in gevaar gebracht wordt. Want wanneer jullie aardse goederen van de mens afpakken, keurt God dit niet goed. Maar hoe willen jullie je verantwoorden, als jullie het eeuwige rijk van de medemensen afnemen?

Wie zwak is, luistert naar zijn medemensen en neemt gedachteloos aan, wat hem echter het grootste gevaar voor zijn ziel oplevert. Hoed jullie er daarom voor om deze zwakken van geest jullie mening aan te praten, als jullie niet al in het aardse leven het gevoeligst gestraft willen worden, want de Heer heeft de macht over alles in de hemel en op aarde. Hij zal ook Zijn woord weten te beschermen en dit zal niet vergaan tot in alle eeuwigheid en zal getuigenis afleggen van Jezus Christus als Gods Zoon en Verlosser van de mensheid.

Amen