In quest’ora solenne il Signore parla attraverso il Suo servitore Giovanni e ti dà l’Annuncio di cose, che si sottraggono al sapere generale e che devono contribuire ad agire per il chiarimento. Perché nel Cielo e sulla Terra sono destinati coloro che rappresentano la funzione di mediatori, che ricevono da Dio e danno, per trasmettere di nuovo questi Doni agli uomini. Ogni strumento sulla Terra sta sotto la Protezione divina, affinché le Parole date dall’Alto vengano anche ricevute e date oltre in modo puro. Quello che in questo tempo si diffonde sulla Terra in Messaggi, rimane sempre un’inafferrabile Benedizione per gli uomini. Ad ogni Insegnamento di Dio si oppongono poteri avversi, che vogliono distruggere ciò che Dio il Signore Stesso vuole edificare, e se ora da questa parte minaccia un pericolo, il Signore ti darà prima la conoscenza, per impedire così quest’intenzione, che è rivolta a quest’Opera e con ciò alla pura Parola di Dio Stesso. Falliranno tentativi su tentativi, che si rivolgono sempre contro la Parola di Dio. Tutto il riconoscere della divina Sapienza non ottiene nulla contro l’ignoranza degli uomini, che calcolano solo con forze terrene e non danno nessuna considerazione a tutto lo spirituale. Verrà tracciato un acuto limite, perché tutto lo spirituale si radunerà ed isolerà dal mondo i pensatori ed i saccenti che rinnegano ogni Forza spirituale. Gli uomini pretendono delle dimostrazioni di una tale Forza e starebbero di fronte ad una evidente dimostrazione proprio così increduli, vorrebbero riconoscere solo nell’agire lontano un miracoloso Intervento di una Potenza divina, ma ancora allora in misura limitata. Perché la scienza ha da registrare successi da tutte le parti, e questi respingeranno sempre di più la fede, ma gli uomini non pensano ad una cosa, che anche questi successi sono stati più o meno rivolti agli uomini dalla Forza spirituale, che questa Forza spirituale si è manifestata attraverso tutti gli uomini, che hanno fatto in questo campo della scienza nuove scoperte ed invenzioni. Più l’uomo è semplice, più profondamente può dedicarsi alla fede, ma gli intelligenti del mondo, gli uomini d’intelletto dovrebbero riconoscere anche la loro intelligenza come un Dono della somma Divinità, come una manifestazione della Forza spirituale, che si rivolge a qualche uomo di più, ad altri di meno. Ogni spirito da Dio stimola l’uomo, più intensamente questo spirito da Dio fluisce sull’uomo, più attivo sarà anche il creare di un tale uomo, che quindi lo Spirito e la Forza divina è motivo di ogni scoperta terrena, ma che tutto questo è un’iniziativa morta, utile solamente al mondo ed ai seguaci terreni, finché non viene riconosciuto come puro Prodotto divino, ma l’uomo si avvale per sè della riconoscenza della sua prestazione. Ogni uomo esegue solamente ciò che gli è dato come incarico, e questo Donatore dell’incarico è tuttavia l’Eterna Divinità, la Quale presiede con la Sua Volontà a tutto ciò che viene creato, ed ogni uomo è sempre soltanto l’esecutore della Volontà di Dio di tutto ciò che sorge. Soltanto, che l’uomo con la propria volontà, usa la sua forza e potere di creare, che gli giunge da Dio, per far sorgere delle opere che servono al bene comune dell’umanità. Questa è contro una Disposizione di Dio e non può mai e poi mai essere approvato. Se tutto ciò che sorge attraverso la mano d’uomo e per cui Dio dona la Sua Forza, volesse sempre soltanto corrispondere al buon senso, una tale opera rimarrebbe davvero benedetta dal Signore per lungo tempo, e tali opere avrebbero sempre soltanto il Bene e la consistenza. Le scoperte, che devono adempire il loro scopo di nuovo soltanto nella distruzione, non possono per nulla essere benedette dal Signore, benché anche la Forza divina ha vivificato l’uomo ed ha fatto produrre qualcosa di terreno. La Forza giunge senza differenza ad ogni uomo, ma la propria volontà utilizza questa Forza per il Bene o per il male, perché i poteri maligni hanno pure cercato di esercitare la loro influenza, e l’uomo ha accettato volenteroso questa influenza, servendosi della Forza divina, ma sottoponendola al maligno. Inoltre gli uomini nella loro arroganza vogliono aggiudicare a sé stessi tutti i successi, la più profonda, più seria riflessione dovrebbe insegnare loro, che loro stessi non si sono comunque creati così, che la loro intelligenza è pure un Dono di una Potenza superiore, di cui nessuno si può appropriare arbitrariamente. Così Dio provvede ognuno diversamente e dà ad ognuno il Dono che lo rende capace di vivere per il suo sviluppo verso l’Alto. Il tendere spirituale non gli porta nessuna utilità visibile, e perciò lascia anche inosservato l’urgente necessità. Egli stesso si sfrutta esaurientemente, ed i Doni prestatigli per lo scopo dell’istruzione spirituale hanno ottenuto proprio il contrario, di mettere ancora più in alto il proprio io, invece di testimoniare ringraziamento ed onore al Creatore divino, il Quale nel Suo Amore lo ha gratificato così riccamente come piccolo essere. L’instancabile lavoro spirituale procura all’uomo la massima ricompensa nell’Eternità, ma il creare terreno, per quanto possa essere prezioso per l’esistenza terrena ed essere anche di vantaggio per innumerevoli uomini, non mostrerà per l’Eternità nessun vantaggio importante, perché l’opera più significativa sulla Terra è caduca in vista della morte. L’anima non può portarsi nulla di là del suo creare sulla Terra, a meno che l’ultragrande amore per i prossimi abbia stimolata la spinta di creare e le opere sono sorte puramente per misericordia ed amore per il prossimo. Allora Dio non valuta l’opera, ma il grado dell’amore di colui che ha creato. Così la sapienza d’intelletto può essere bensì di grande Benedizione per i prossimi come anche per l’uomo stesso, ma soltanto là, dove questo Dono di Dio viene riconosciuto e ricevuto nella più profonda umiltà e gratitudine. Perché là il rapporto figliale verso il Padre non viene disturbato, il sapere dell’uomo si svilupperà beneficamente ed assumerà la massima dimensione, perché il Padre aumenterà sempre questo Dono, dove trova il giusto impiego. Così la Luce risplenderà chiaramente e limpidamente, dove si manifesta la Forza divina, e questa si evidenzierà là dove viene riconosciuta la Sapienza proveniente da Dio. Tali uomini possono essere completamente compenetrati dallo Spirito di Dio, ed il loro pensare non sarà mai rivolto al possesso terreno, ma unicamente alla ricerca della Sapienza divina.
Amen
TraduttoreIn dit plechtige uur spreekt de Heer door Zijn dienaar Johannes met u en maakt u dingen bekend, die zich aan de algemene kennis onttrekken en die aan de opheldering bij moeten dragen. Want in de hemel en op aarde zijn er mensen voor bestemd om de taak van bemiddelaar op zich te nemen, die van God ontvangen en geven en die deze gaven weer aan de mensen doorgeven. Elk werktuig op aarde staat onder goddelijke bescherming, opdat de woorden die van boven gegeven worden ook zuiver ontvangen en doorgegeven worden. Wat er in deze tijd aan boodschappen over de aarde verspreid wordt, blijft steeds een niet te bevatten zegen voor de mensen.
De oppositionele machten verzetten zich tegen elke lering van God. Deze machten willen vernietigen, wat God de Heer Zelf opbouwen wil en als er nu van deze zijde gevaar dreigt, zal de Heer u dit eerst van tevoren bekend maken om dit voornemen, dat dit werk en dus het zuivere woord van God Zelf betreft, te verhinderen. Poging na poging, die zich steeds tegen het woord van God richten, zullen mislukken.
Alle kennis van de goddelijke wijsheid richt niets uit tegen de dwaasheid van de mensen, die alleen met aardse krachten rekening houden en aan het geestelijke geen aandacht schenken. Er zal een scherpe grens getrokken worden, want al het geestelijke zal zich verenigen en zich afzonderen van de wereld van de denkers en betweters, die elke geestelijke kracht ontkennen. De mensen verlangen bewijzen van zo’n kracht en zouden zich net zo ongelovig opstellen ten opzichte van zo’n duidelijk bewijs. Alleen in de werking op verre afstand zouden ze nog een wonderlijk ingrijpen van een goddelijke macht erkennen, maar ook dan nog in beperkte mate. Want de wetenschap boekt in het algemeen meer successen en dit zal het geloof steeds meer terugdringen. Maar de mensen denken niet aan dit ene, dat ook deze successen de mensen min of meer door het geestelijke toegestuurd worden. Dat deze geestelijke kracht tot uiting gekomen is door al die mensen, die op het gebied van de wetenschap nieuwe ontdekkingen en uitvindingen deden.
Hoe eenvoudiger de mens is, des te dieper kan hij zich aan het geloof overgeven, maar de wereldwijzen, de verstandsmensen, zouden ook hun wereldwijsheid als een geschenk van de hoogste Godheid moeten erkennen. Als een geestelijke uiting van kracht, die menig mens meer, anderen minder toekomt. Alle geest uit God spoort de mensen aan. Hoe intensiever deze goddelijke geest bij de mensen binnenstroomt, des te actiever zal ook het scheppen van de mens zijn. Dat dus de geest en de goddelijke kracht de reden is van elke aardse uitvinding. Maar dat dit alles een dode onderneming is, alleen tot nut van de wereld en haar aanhangers, zolang het niet als zuiver goddelijk product herkend wordt, maar de mens aanspraak maakt op de waardering voor zijn prestatie.
Elk mens voert alleen maar uit, wat hem als opdracht gegeven wordt en deze opdrachtgever is telkens de eeuwige Godheid, Die aan het hoofd staat van alles wat geschapen wordt en elke mens is steeds alleen maar uitvoerder van de wil van God in alles wat ontstaat.
Maar de mens gebruikt uit eigen wil de scheppingskracht en scheppingsmacht, die hem door God toegestuurd worden, om werken te laten ontstaan, die voor het algemeen belang van de mensheid niet nuttig zijn. Dat is tegen Gods ordening en kan nooit goedgekeurd worden. Wanneer alles, wat door mensenhand ontstaat en waarvoor God Zijn kracht schenkt, steeds alleen maar met een goede bedoeling zou willen overeenstemmen, dan zou zo’n werk waarlijk voor lange tijd door God gezegend zijn en zou enkel het goede uit zo’n werk voortkomen en duurzaam zijn. De uitvindingen, die weer alleen maar vernietiging tot doel hebben, kunnen op geen enkele manier door God gezegend worden, ofschoon de goddelijke kracht ook de mens tot leven gewekt heeft en aardse zaken liet voortbrengen.
Die kracht wordt elk mens zonder onderscheid toegestuurd, maar de eigen wil gebruikt deze kracht ten goede of ten kwade, want boze machten proberen eveneens hun invloed uit te oefenen en de mens accepteert zo’n invloed, gebruikmakend van de goddelijke kracht, maar zich aan het boze onderwerpend.
Verder willen de mensen in hun arrogantie alle successen aan zichzelf toeschrijven. Het diepe ernstige nadenken zou hen moeten leren, dat ze toch niet zichzelf geschapen hebben, dat hun intelligentie toch eveneens een geschenk van een hogere macht is, dat eenieder zich niet willekeurig eigen kan maken. Zo rust God iedereen verschillend uit en geeft eenieder de gaven, die hem in staat stellen om voor zijn opwaartse ontwikkeling te leven.
Het geestelijke streven brengt hem geen zichtbaar voordeel en daarom is de dringende noodzaak voor hem twijfelachtig. Hij buit zichzelf uitputtend uit en de hem verleende gaven, die hem gegeven zijn met de geestelijke ontwikkeling als doel, hebben juist het tegendeel bewerkstelligd, namelijk het eigen ik nog hoger te zetten, in plaats van de goddelijke Schepper eer en dank te bewijzen, Die hem in Zijn liefde als klein wezen zo rijkelijk bedacht heeft.
De onvermoeibare geestelijke arbeid levert de mens het hoogste loon op in de eeuwigheid. Maar de aardse werkzaamheid kan nog zo waardevol zijn voor het aardse bestaan en ook talloze mensen van voordeel zijn, het zal voor de eeuwigheid niemand noemenswaardig voordeel opleveren, want het belangrijkste werk op aarde is nietig in het aangezicht van de dood. De ziel kan niets van wat zij op aarde gecreëerd heeft, meenemen naar de andere kant, tenzij de enorme liefde voor de medemensen de scheppingsdrang gestimuleerd heeft en de werken enkel puur uit barmhartigheid en naastenliefde zijn ontstaan. Dan waardeert God niet het werk, maar de liefdesgraad van de scheppende mens.
Zo kan de wijsheid van het verstand wel tot grote zegen worden, zowel voor de medemensen als voor de mens zelf, maar alleen daar, waar deze als gave Gods wordt erkend en in diepste deemoed en dankbaarheid wordt ontvangen. Want daar wordt de kinderlijke verhouding tot de hemelse Vader niet verstoord, maar in alle innigheid tot stand gebracht. En zodoende kan de kennis van de mens zich zegenrijk ontplooien en de grootste omvang aannemen, want de Vader zal deze gave steeds doen toenemen, waar ze het juiste gebruik aantreft.
Het licht zal dus steeds helderder en duidelijker schijnen, waar goddelijke kracht aan de oppervlakte komt. En deze kracht zal tot uiting komen, waar de wijsheid, die uit God afkomstig is, herkend wordt. Zulke mensen kunnen volledig doordrongen worden van Gods Geest en hun denken zal nooit aards bezit betreffen, maar alleen het onderzoeken van de goddelijke wijsheid.
Amen
Traduttore