• Back

DUŠINA AGONIJE PUNA SUDBINA U ONOSTRANOM....

Svatko tko je sebe posvetio (tj. predao) svijetu mora se i hoće plašiti smrti, jer ljudsko biće ne nestaje kada umre pa ipak duša ga napušta, koja je nesposobna umrijeti i time nastavlja postojati u duhovnom kraljevstvu u stanju koje se podudara sa njezinim zemaljskim životom. Jedino sada će duša biti sposobna ući u istinski život, koji traje zauvijek i stanje je blaženosti, jer u kompletnoj slobodi, u svjetlu i snazi ona će biti sposobna stvarati štogod želi što je, međutim, također Moja volja, budući će ona sebe potpuno podrediti Mojoj volji.... No također je moguće da će ona ostati u kraljevstvu onostranog u jednom stanju punom agonije, u tami i bespomoćnosti ali ipak svjesna sebe same. U tom slučaju može se doista govoriti o smrti, ali ne o stanju potpunog nestajanja.... I njezina agonija se točno sastoji od činjenice da ona zna sa kojim je izobiljem snage bila živjela na Zemlji, a sada je bespomoćna i nesposobna za ikakvu aktivnost.... Činjenica da ona ostaje svjesna sebe je sam razlog za njezino povećano mučenje ali to također može pomoći duši izroniti iz ovog stanja smrti, ako će slušati pomagače koji joj pristupaju u duhovnom kraljevstvu i slijedi njihove upute, što će rezultirati u malom poboljšanju za dušu.

Pa ipak iznimno je teško ohrabriti duše da se pobrinu za druge bijedne duše, budući su one uvijek jedino zaokupljene sa sobom, baš kao i na Zemlji njima nedostaje Ljubavi i njihova sebičnost je i dalje prevladavajuća. Ipak jedino Ljubav će omogućiti dušin napredak u onostranom.... Ona mora (od ljudi na Zemlji) primiti Ljubavlju ispunjeno zauzimanje koje doživljava kao snagu, i onda će biti moguće da će ona promijeniti njezinu volju. Ona treba probuditi Ljubav unutar sebe tako što će također obratiti pažnju na njezinu potrebitu braću u onostranom i voljno ponuditi malene geste pomoći.... Ove će se onda također osjetiti od strane duše kao jedan upliv snage i potaknuti će njezinu volju da ljubi, što je jedino sposobno osloboditi dušu iz njezine situacije gdje trpi puno agonije.

Ako uđe u kraljevstvo onostranog u potpunoj duhovnoj tami može proći jako dugo vrijeme prije nego ona postane svjesna njezinog bijednog stanja i čezne za poboljšanjem.... Ali čim žudnja nikne da promijeni njezino stanje smrti, čim ona shvati da više ne živi na Zemlji a ipak nije prestala postojati, ona će također reflektirati o njezinoj situaciji i pokušati se izbaviti iz nje. I jedino ovo će je dovesti u kontakt sa pomagačima, bićima svjetla koja prilaze prerušena i pokušavaju objasniti da ona može izbjeći njezinu situaciju ako je njezina volja to napraviti.... Posebice nevjerujuća, umrla ljudska bića sa Zemlje zahtijevaju jako puno zauzimanja sa ljudske strane koja će im omogućiti sakupiti volju u onostranom da poboljšaju njihovu situaciju. Jer svaka molitva namjesto ovih duša njima prenosi dotok snage i ova snaga neće nikada biti izgubljena, pod uvjetom da duša napušta ljude iza sebe na Zemlji koji će se nje prisjetiti u zauzimanju....

Otud ste vi ljudi sposobni doprinjeti u velikom opsegu da će te duše, također, nadvladati smrt, tako da će se one još probuditi u život na drugoj strani.... Jer sve dok je duša samo-svjesna Ja ju neću odbaciti, jer onda će ona također biti sposobna na promjenu njezine volje, koja jedino treba biti usmjerena prema Isusu Kristu i njezino će iskupljenje biti osigurano.... Međutim, ako propadne do točke kada je više nijedna iskra svjetla neće biti sposobna doseći, onda će ona nastaviti stremiti spram bezdana i iznova se ukrutiti, a to također naznačava razgradnju i gubitak samo-svjesnosti, to naznačava obnovljeno prognanstvo u materiju i početak novog perioda Spasenja, budući ni jedno biće neće biti izgubljeno zauvijek.... Budući ni jedno biće neće ostati mrtvo zauvijek, nego će se jednog dana ono zasigurno vratiti u vječni život.

Za duše, koje više ne moraju proći kroz ovo novo prognanstvo, će se također voditi borba u kraljevstvu onostranog, i svaka osoba koja se sa Ljubavlju prisjeti ovih duša sudjeluje u iskupiteljskom radu, i duše će mu biti vječno zahvalne zbog toga što ih je izveo iz noći smrti na svjetlo dana.... jer što je jednom poteklo iz Mene kao biće ne može prestati postojati, ali jedino kada je ova tvorevina sposobna raditi u slobodi, svjetlu i snazi će ona oživjeti, i onda više nikada neće biti sposobna zastraniti.

AMEN

O destino agonizante das almas na vida após a morte....

Qualquer pessoa que se tenha dedicado ao mundo deve e irá temer a morte, pois o ser humano não faleceu quando morre, mas a alma deixou-o, que não pode morrer e que agora continua a existir no reino espiritual num estado que corresponde à sua vida terrena. Só então a alma pode entrar na verdadeira vida, que dura para sempre e é um estado de felicidade, porque pode agora criar na máxima liberdade, em luz e força, de acordo com a sua vontade, mas que é também a Minha vontade, porque se subordinou completamente à Minha vontade.... Contudo, também pode habitar num estado agonizante no reino do além, na escuridão e na impotência e ainda na consciência de si próprio. Então pode-se certamente falar de morte, mas não de um estado de perecimento completo.... E precisamente nisto consiste a sua agonia, que sabe em que plenitude de força viveu na terra, e é agora impotente e incapaz de qualquer realização.... O facto de reter a consciência do ego significa a mesma agonia crescente para ele, mas também pode ajudar a alma a emergir deste estado morto, a ouvir os ajudantes que o encontram no reino do além e também a seguir as suas instruções que já resultam numa ligeira melhoria para a alma. No entanto, é extremamente difícil induzir as almas a cuidarem de outras almas infelizes porque elas só estão preocupadas consigo próprias, porque lhes falta amor como na terra e o amor-próprio ainda é predominante. No entanto, só através do amor pode ser possível uma ascensão no além para a alma.... Deve receber a própria intercessão amorosa, que sente como força, e então também é possível que mude a sua vontade. E deve despertar o amor em si mesmo, prestando também atenção aos seus irmãos do além que sofrem privações e estando dispostos a ajudar de pequenas maneiras..... Estes serão então também sentidos pela alma como um influxo de força, e a vontade de amar será estimulada, o que por si só pode libertar a alma da sua situação agonizante. Se entrar no reino do além em completa escuridão espiritual, pode demorar muito tempo até estar consciente da sua situação miserável e anseia por uma melhoria.... Mas assim que o desejo de mudar o seu estado de morte for despertado nele, assim que perceber que já não está na terra e ainda não faleceu, reflectirá também sobre a sua situação e tentará sair dela. E isto já a levará a ajudantes, seres de luz, que vêm ter com ela disfarçados e tentam fazê-la compreender que também pode sair da sua situação se tiver a vontade de o fazer.... Especialmente as pessoas completamente infiéis que partiram da terra requerem muita intercessão por parte dos seres humanos, de modo a reunirem essa vontade no além e lutarem por uma melhoria da sua situação. Pois cada oração por estas almas transmite-lhes força, e esta força nunca se perderá se apenas a alma deixar para trás pessoas na terra que se lembrem dela em intercessão.... Vocês, humanos, podem portanto fazer muito para ajudar estas almas a vencer a morte, para que ainda venham à vida do outro lado.... Enquanto a alma estiver consciente de si mesma não a abandonarei, enquanto for capaz de mudar a sua vontade, que só precisa de se voltar para Jesus Cristo e a redenção também está assegurada para ela.... Mas se afundar tão baixo que nenhuma faísca de luz lhe atinja mais, então esforçar-se-á cada vez mais em direcção ao abismo e endurecerá novamente, e isto também significa dissolução e perda de autoconsciência novamente, significa o banimento renovado na matéria e o início de um novo período de redenção, porque nenhum ser se perderá para sempre.... porque nenhum ser permanecerá morto para sempre, mas uma vez que tenha atingido a vida novamente com toda a certeza, que dura para sempre. Essas almas também lutarão no reino do além para que não precisem mais passar por este novo banimento, e cada pessoa que amorosamente se lembra dessas almas está envolvida na obra da redenção, e as almas agradecer-lhe-ão eternamente por tirá-las da noite da morte para a luz do dia..... Pois aquilo que em tempos se originou de Mim como ser não pode passar, mas apenas quando este ser criado pode ser activo em liberdade, luz e força é que ganhou vida, que, no entanto, já não está eternamente perdido (pode ser perdido)...._>Ámen