• Back

DODATNO OBJAŠNJENJE U SVEZI DUŠE....

Nužno je razjasniti pojam ‘duše’ tako da vi ne živite u pogrešci: Sve što vidite okolo vas je duhovna snaga.... koja je jednom bila isijana od strane Mene kao bića koja su bila razložena kada nisu iskoristili Moju snagu Ljubavi, koja je tekla prema njima bezprestano, u skladu sa Mojom voljom. Jer ova snaga mora postati aktivna u skladu sa zakonom vječnog reda. Stoga Sam Ja preoblikovao ovu snagu Ljubavi, jednom isijanu kao ‘bića’, u djela stvaranja koja vrše služeću funkciju. I tako je cijelo stvaranje koje vas okružuje u osnovi snaga koja je bila prikazana u vanjskom obliku izvan Mene Samoga kao neovisna bića. I bez obzira kako (tj. na koji način i koliko) je ukrućena duhovna snaga što je postala materija.... oni su svi iskrice svjetla i Ljubavi koje su izbile iz Mene, Moja volja im je samo dala oblik u skladu sa Mojom Ljubavlju i mudrošću.... Međutim, ova duhovna supstanca više ne može prestati postojati, Moja jednom isijana snaga će se Meni neizbježno povratiti.... Ipak stupanj zrelosti svega oko vas se razlikuje značajno, budući je značenje i svrha stvaranja dovesti duhovnu supstancu do pune zrelosti pošto je ona, kao rezultat njezina pada u bezdan, bila kompletno okrenula svoju prirodu i, posredstvom ovog procesa iskušavanja, ovog procesa pročišćavanja kroz cijelo stvaranje, će sebe iznova deificirati, time još jednom postati neovisno biće, koje će raditi u svjetlu i snazi i slobodi za njegovu vlastitu sreću. Prije ili poslije sve sićušne čestice razloženog prvobitnog duha će se iznova sakupiti.... i ovaj će onda živjeti na Zemlji u izvanjskom obliku ljudskog bića kako bi postigao njegovo konačno savršenstvo njegovom vlastitom slobodnom voljom. Otud je ova duša Moja jednom isijana snaga Ljubavi, ipak sve njezine supstance i dalje zahtijevaju pročišćavanje.... Unatoč tome, ona je duhovna supstanca, jer sve što vidite je duhovna snaga, čak ako je ukrućena kao materija kao rezultat Moje volje.... Duhovna suština koja sada oživljava ljudsko biće kao ‘duša’ je zasigurno već dosegla izvjestan stupanj zrelosti, ili joj ne bi bilo dozvoljeno da utjelovi sebe kao ljudsko biće; međutim, čovjek ne može govoriti o ‘savršenoj’ duši, budući je ona putovala kroz Luciferovu oblast i njezine misli i namjere su i dalje sotonski naklonjene. Ali to je jednom pali prvobitni duh koji, kroz zemaljski napredak, može sebe u cjelosti osloboditi od svih neduhovnih supstanci, koji može slobodno željeti i djelovati i prema tome također ima priliku ostvariti konačno savršenstvo na Zemlji i ući u kraljevstvo onostranog kao blistavo zračeći svjetlosni duh kada mora napustiti zemaljsko tijelo. Otud je duša nešto nevidljivo ljudskom oku što je vječno, što nastavlja živjeti za cijelu vječnost, dok je materija.... svaka izvanjska forma koja je vidljiva oku.... prolazna ali će također biti razgrađena od strane Moje volje kako bi oslobodila duhovnu supstancu sakrivenu unutra....

Vidljivo stvaranje je isto tako duhovna supstanca koja je jednom bila prikazana u vanjskom obliku izvan Mene Samoga kao bića, jedino što ona prolazi kroz ove tvorevine u razgrađenom stanju, ipak jednog dana će biti dovoljno sazrijela tako da će palom prvobitnom duhu biti dozvoljeno utjeloviti sebe kao duša u ljudskom biću. Premda duša ima oblik čovjeka ona je, međutim, jedino vidljiva duhovnom oku, to jest, jedino izvjestan stupanj zrelosti omogućuje drugoj duši da vidi prije spomenutu, baš kao što su bića u duhovnom kraljevstvu bila jednom sposobna prepoznati i komunicirati jedno sa drugim, ali jedino jer su posjedovali duhovnu viziju, koju ljudsko biće ili duša koja je napustila Zemlju u nezrelom stanju ne posjeduje. Time duša više nije supstancijalna forma, ako se pod ‘supstancom’ treba razumjeti nešto materijalno, vidljivo.... ona je duhovna forma, ona je Moja isijana snaga koja daje život mrtvoj formi.... ljudskom tijelu. Pa ipak, duša može misliti, osjećati i željeti, što samo tijelo ne može učiniti jednom kada stvarni život, duša, nedostaje.... Ljudski organi zasigurno obavljaju njihove funkcije, ipak uvijek pokretani ili oživljavani od strane duše, stvarnog Ja, koja određuje aktivnost svih ovih funkcija. To je zašto cijela odgovornost za postojanje na Zemlji počiva na duši, nikada na tijelu.... ali ona bi uvijek razmišljala i djelovala pogrešno da ju Ja nisam bio opskrbio sa duhovnom iskrom kao Mojim udjelom, koji naknadno nastoji utjecati na dušu da ju podredi sebi, svojim nagonjenjima i koji ju uvijek želi savjetovati u skladu sa Mojom voljom ipak nikada prisilno ne utječe na dušu. To je u cjelosti do duše da sebe podredi žudnji duha ili tjelesnim željama; ovo je stvarni ispit zemaljskog života kojeg će duša morati proći kako bi bila sposobna ući u duhovno kraljevstvo u savršenom stanju. Vi ljudi se morate naviknuti na ideju da je sam ovaj ‘pali duh’ vaše stvarno Ja.... Ali da je ovaj prvobitni duh na početku njegovog utjelovljenja kao ljudsko biće i dalje vrlo nečist, jer on živi u Luciferovoj oblasti, on je putovao kroz sve tvorevine u kojima je sve sotonsko zavezano. I ljudski izvanjski oblik je također materija, time duhovna supstanca koja je i dalje u procesu razvoja.... Jer konačno savršenstvo će se jedino trebati dogoditi tijekom zemaljskog života no (ono) može biti postignuto, budući je čin Spasenja bio ostvaren od strane Isusa Krista, Mojeg prvorođenog Sina, Kojeg Sam poslao na Zemlju da iskupi ogroman praiskonski grijeh koji je nijekao svim palim bićima ulazak u kraljevstvo svjetla....

Duša čovjeka zvanog Isus je prema tome svjetlosna duša koja je, u svrhu misije, sišla u oblast tame.... Svjetlosna duša je sebe utjelovila u pokrovu od mesa, u tijelu zemaljskog i (pri)vremenog ljudskog koje je bilo baš poput bilo kojeg drugog ljudskog. Premda je svjetlosna duša najprije pripremila ovu čahuru, jer ona je morala biti čista posuda, budući Sam se Ja Osobno želio nastaniti u Isusu, čovjeku. Unatoč tome, tijelo od mesa se sastojalo od materijalnih supstanci, budući je Isus ljudsko biće trebao ostvariti jedan čin deifikacije (postajanja Božanskim) na Njemu Samome koji je trebao služiti drugim ljudima kao primjer.... kojeg će prema tome svi ljudi trebati ostvariti kako bi sebe usavršili.

Štoviše, Isusova duša, beskrajno čista svjetlosna duša, je sebe našla u mračnim okruženjima; ona je sišla u Luciferovu oblast i bila je naknadno izložena svim moćnim napadima na njega. Međutim, Isusova duša nije bila pali duh. Ali pošto je trebala putovati kroz bezdan ona je bila nesposobna oduprijeti se svemu neduhovnome što ju je strašno opsjedalo na Luciferove poduke. Isusova duša je bila svjetlo u svoj njegovoj punini.... Ipak kada je sišla u bezdan ona je ostavila svjetlo iza sebe budući bi ono bilo neopozivo uništilo ljude u tami. Isus je prema tome jedino ušao u Njegovu fizičku čahuru do ograničenog opsega (Filipljanima 2:6-8), On nije dopustio Njegovom svjetlu Ljubavi isticati se ipak Ljubav je bila u Njemu, On nije lišio Sebe Ljubavi i ova Ljubav Ga je intimno sjedinila sa Mnom, Njegovim Ocem od vječnosti. Stoga se Isusova duša sastojala od duha napravljenog od Mojeg Duha, on je, također, bio isijan od strane Mene kao svjetlo Ljubavi i nije se isto tako Nje odrekao kada je došao u svijet. Ali onda je utjecaj Mojeg protivnika započeo, koji je želio spriječiti Isusov čin Spasenja i također gledao kako da povuče Isusovu dušu dolje u tamu. Vrlinom ogromnog svjetla Ljubavi Isus se lagano mogao oduprijeti njegovom svakom nasrtaju ali ovo bi stavilo slijeđenje Isusa u opasnost, on nikada ne bi primjerom ukazao, kao ‘ljudsko biće’, život kojeg Njegova ljudska bića trebaju živjeti kako bi sebe oslobodili od Mojeg protivnika, namjesto toga, Božanska snaga jedina bi bila ostvarila nešto što nikada ne bi blo moguće za ijedno ljudsko biće. To je zašto je svjetlosna duša svjesno ušla u borbu protiv Mojeg protivnika nudeći mu svaku metu za napad.... On ga je izazvao hotimično a to je naznačavalo, u isto vrijeme, ne boriti se sa zlodusima kada su oni pokušali zaposjednuti Njegovu dušu.... On ih nije porazio vrlinom Njegove moći nego vrlinom Njegove Ljubavi, to jest, On ih je pripitomio, On im je donio iskupljenje, jer Njegova je Ljubav bila veća od najveće i, tijekom Njegovog zemaljskog života kao ljudsko biće, ona je izrasla u plameno more.... On je prihvatio Mene Osobno kao Vječnu Ljubav u Njega.... On nije podlijegao kušnjama protivnika nego je nadvladao svaki izazov, svaku žudnju od strane ovih zloduha sa bezgraničim strpljenjem i milosrđem kako bi pomogao tim neiskupljenim duhovima i postavio ih u stanje da su se mogli prilagoditi Njegovoj duši.... I Ljubav je ostvarila rad da su se sve i dalje neiskupljene fizičke supstance prilagodile Njegovoj duši, da su duša i tijelo zračili najviše izobilje svjetla i sjedinili se sa Mnom, vječnim svjetlom Ljubavi....

I ovaj isti proces se događa kada se najuzvišeniji svjetlosni duh.... jedan anđeoski duh.... želi zaputiti stazom kroz bezdan kako bi postigao dijeteštvo Božje, kako bi po vlastitoj želji postao najsavršeniji duh koji može stvarati u i sa Mnom u slobodnoj volji.... U tom slučaju, duh će uvijek ograničiti njegovo izobilje svjetla i snage, budući bi to rasprsnulo ljudsko tijelo, koje još nije čisto duhovno tijelo.... Stoga svjetlosni duh uzima oblik ljudskog tijela a ipak ostaje u duhovnom tijelu.... I ova duhovno ‘ograničena’ forma je duša koja na prvom mjestu i oživljava inače mrtvo tijelo od mesa.... Kada duša iznova napusti tijelo od mesa ona više neće biti ograničena i biti će iznova slobodan duh, pun svjetla i snage.... ali to ne isključuje mogućnost da se ovaj duh jednom bio zaputio stazom kroz bezdan kao ljudska duša.... Ali takav duh će također u zemaljskom životu imati izvanredne duhovne sposobnosti na njegovom raspolaganju, jer premda je izložen najsnažnijim iskušenjima od strane Mojeg protivnika (Sotone) on neće nikada potpuno izgubiti njegovu povezanost sa Mnom, i snaga njegove Ljubavi će također jamčiti da će on izroniti kao pobjednik. Jer što je Moj protivnik podbacio ostvariti kada je prouzročio otpadništvo velike gomile prvobitno stvorenih duhova od Mene, on isto tako neće ostvariti ni sada.... A ipak, život svjetlosnog duha na Zemlji će uvijek biti posebice težak sve dok on nije sasvim otvoreno prošao važan ispot volje koji ga je okrenuo u Moje dijete tako da će zauvijek biti sjedinjen sa Mnom, sa njegovim Ocem, i onda uživati neograničena blaženstva.

AMEN

Mais declarações sobre a alma....

Será necessário clarificar o termo 'alma' para que não se engane: Tudo o que vê à sua volta é força espiritual.... uma vez emanados por Mim como seres que foram dissolvidos quando não usaram a força do amor que flui constantemente para eles de acordo com a Minha vontade. Pois esta força tem de se tornar activa de acordo com a lei da ordem eterna. Assim, uma vez emancipei esta força de amor como 'seres' em obras de criação que realizam uma actividade de serviço. E assim a criação à sua volta é fundamentalmente aquela força que foi externalizada por Mim como seres independentes. E não importa o quão endurecido é o poder espiritual que se tornou matéria.... são todas centelhas de luz e amor que emanaram de Mim, que só receberam uma forma através da Minha vontade de acordo com o Meu amor e sabedoria.... Mas as coisas espirituais já não podem passar, a minha força outrora emanada regressa inevitavelmente a Mim.... Mas o que o rodeia está no mais diverso grau de maturidade, porque este é o significado e o propósito da criação, deixar amadurecer o espiritual, que, devido à sua queda no abismo, tinha invertido completamente a sua natureza e que agora, neste processo de provação (processo de purificação) através de toda a criação, é deificar-se de novo, é tornar-se novamente um ser independente, que trabalha em luz e força e liberdade para a sua própria felicidade. Uma vez todas as partículas de uma alma original dissolvida voltam a reunir-se e esta alma caminha agora através da terra na forma externa de um ser humano, a fim de alcançar a sua última perfeição na terra em livre arbítrio. Assim, esta alma é a força do amor outrora emanado por Mim, mas todas as suas substâncias ainda necessitam de clarificação.... No entanto, é espiritual, pois tudo o que vê é força espiritual, mesmo que esteja consolidado como matéria através da Minha vontade.... A substância espiritual, que agora anima o ser humano como uma 'alma', já atingiu certamente um certo grau de maturidade, caso contrário a sua encarnação como ser humano não seria permitida; mas não se pode falar dela como uma alma 'perfeita' porque passou pelo reino de Lúcifer e o seu pensamento e carência continua a ser também Lúcifericamente orientado. Mas é o espírito original outrora caído que pode tornar-se completamente livre de todas as influências não-espirituais através do seu progresso terreno, que pode livremente querer e agir e, portanto, também tem a possibilidade de alcançar a sua perfeição final na terra e de reentrar no reino do além como um espírito radiante de luz quando tem de deixar o corpo terreno. A alma é portanto aquela que não é visível ao olho humano, que é imperecível, que permanece em existência por toda a eternidade, enquanto que a matéria é qualquer forma externa visível ao olho humano. qualquer forma externa visível à vista.... é transitória mas também só é dissolvida pela Minha vontade a fim de libertar a substância espiritual contida nela.... Assim, a criação visível é também uma vez uma substância espiritual que só passa através destas criações num estado dissolvido, mas uma vez amadurecida a tal ponto que o espírito original caído é permitido encarnar-se como a alma de um ser humano. A alma tem certamente a forma de um ser humano, mas só pode ser vista com o olho espiritual, ou seja, só um certo grau de maturidade permite a outra alma ver essa alma, tal como os seres criados no reino espiritual uma vez se reconheceram e foram capazes de trocar informações, mas só porque tinham a faculdade espiritual de visão, que o ser humano ou uma alma imatura que partiu da terra não tem. Uma alma já não é, portanto, uma forma material, se alguém entender por "material" algo material, visível..... É uma forma espiritual, é o poder irradiado de Mim que dá vida a uma forma morta.... o corpo humano..... No entanto, a alma pode pensar, sentir e querer o que o corpo não pode fazer em si mesmo, assim como lhe falta a vida real, a alma.... Os órgãos humanos desempenham de facto a sua função, mas sempre movidos ou animados pela alma, pelo próprio eu, que determina todas estas funções à sua actividade. E por isso só a alma tem toda a responsabilidade pela existência terrena, nunca o corpo.... que, no entanto, sempre pensaria e agiria erradamente se eu não me tivesse juntado a ela com a centelha espiritual como a Minha parte, que agora procura exercer a sua influência, para se subordinar à sua exortação, e que quer sempre determiná-la de acordo com a Minha vontade, mas que nunca tem um efeito convincente sobre a alma. A alma é completamente livre de se submeter ao desejo do espírito ou também ao desejo do corpo, e este é o seu verdadeiro teste da vida terrena que a alma tem de passar para poder entrar no reino espiritual como aperfeiçoado. Vós, humanos, deveis familiarizar-vos com o pensamento de que este mesmo "espírito original caído" é o vosso verdadeiro eu...., mas que este espírito original ainda é um espírito muito desonesto no início da sua encarnação como ser humano, pois está no domínio de Lúcifer, ele próprio passou por todas as criações em que tudo o que Lúcifero está ligado. E também o invólucro exterior humano é matéria, desenvolvendo assim ainda.... espiritual. Pois a última perfeição só terá lugar na vida terrena mas pode ser alcançada porque o acto de Salvação foi realizado por Jesus Cristo, Meu Filho unigénito, a quem enviei à terra para redimir o grande pecado original que impediu todos os seres caídos de entrarem no reino da luz.... A alma do homem Jesus era portanto uma alma de luz que desceu à terra com o propósito de uma missão no reino das trevas.... Uma alma de luz encarnada numa concha carnal, no corpo de um ser humano terreno, que era exactamente como qualquer outro ser humano. É certo que a alma da luz preparou esta capa para si própria de antemão, pois pretendia ser um recipiente puro, porque Eu próprio queria tomar a morada no ser humano Jesus. No entanto, o corpo de carne consistia em substâncias materiais terrestres, porque o ser humano Jesus devia realizar em si mesmo uma obra de espiritualização que servia de exemplo para outras pessoas.... que, portanto, todas as pessoas têm de realizar para se aperfeiçoarem. Além disso, a alma de Jesus, uma alma pura de luz, encontrava-se num ambiente escuro; desceu ao reino de Lúcifer e agora também se viu exposta a todos os ataques por ele. Mas a alma de Jesus não era um espírito caído. Mas como tinha de atravessar as profundezas, não podia resistir ao não-espiritual que o assediava duramente em nome de Lúcifer. A alma de Jesus era leve em toda a plenitude.... Mas quando desceu para as profundezas, deixou para trás a luz que teria consumido irrevogavelmente o povo na sua escuridão. Assim, o espírito de luz de Jesus só encheu a Sua concha física de forma limitada, Ele não deixou brilhar a Sua luz de amor, mas o amor estava Nele, Ele não se privou do amor e este amor uniu-o intimamente a Mim, o Seu Pai da eternidade. Assim, a alma de Jesus era espírito do Meu espírito, foi igualmente emanada por Mim como luz do amor e não renunciou a este amor quando entrou na terra. Mas agora começou a influência do meu adversário, que queria impedir o acto de Salvação de Jesus e que também tentou puxar a alma de Jesus para as trevas. Em virtude da imensa luz do amor, Jesus poderia facilmente ter resistido a todos os seus ataques. Mas então o seguimento de Jesus teria sido posto em causa, então Ele nunca teria exemplificado aos Seus semelhantes como um "ser humano" a vida que eles deveriam levar para se libertarem do Meu adversário, mas só a força divina teria conseguido algo que nunca teria sido possível para um ser humano. É por isso que uma alma de luz assumiu conscientemente a luta contra o Meu adversário, oferecendo-lhe todas as superfícies de ataque.... Ele colocou-se conscientemente na batalha e, ao mesmo tempo, isto também significava não resistir aos demónios quando eles queriam tomar posse da Sua alma.... Ele não os derrotou em virtude do Seu poder, mas em virtude do Seu amor, isto é, Ele apaziguou-os, Ele trouxe-lhes redenção, pois o Seu amor era extremamente grande e durante a Sua vida terrena como ser humano cresceu até se tornar um mar de fogo.... Levou-me para dentro de Si como o Eterno Amor.... Ele não cedeu às tentações do adversário, mas venceu todas as tentações, todos os desejos daqueles espíritos com excessiva paciência e misericórdia, a fim de ajudar este ser espiritual não redimido, a fim de colocar o ser espiritual no estado em que se podia conformar com a sua alma.... E o amor realizou o trabalho que todas as substâncias ainda não-espirituais do corpo também assimilaram à Sua alma, que a alma e o corpo brilharam na mais alta plenitude de luz e unidos a Mim, a luz do amor da eternidade.... E este mesmo processo tem lugar quando um espírito supremo de luz.... um espírito anjo.... quer percorrer o caminho através das profundezas para alcançar a filantropia a Deus, para ser um espírito que é supremamente perfeito no livre arbítrio, que pode criar em Mim e comigo no livre arbítrio.... Então o espírito limita sempre a sua abundância de luz e força porque isso iria rebentar o corpo humano, que ainda não é um corpo puramente espiritual.... Assim, o espírito da luz assume a forma do corpo humano, mas permanece um corpo espiritual.... E esta forma espiritual 'limitada' é a alma que primeiro anima o corpo morto de carne.... Se esta alma emerge novamente do corpo de carne, então também não experimenta nenhuma limitação, então é novamente o espírito livre, leve e poderoso.... que, no entanto, não exclui a possibilidade de este espírito uma vez ter percorrido o caminho através das profundezas como uma alma humana.... Mas tal espírito também possuirá capacidades espirituais invulgares na vida terrena, pois embora esteja exposto às mais severas tentações por parte do meu adversário, nunca perderá a sua ligação completa comigo, e a força do seu amor também o deixará sair vitorioso. Pelo que o meu adversário não conseguiu fazer quando fez com que o grande anfitrião de espíritos originalmente criados apóstata de Mim, ele também não conseguirá fazer agora.... E no entanto, a vida terrena de um espírito de luz será sempre uma vida particularmente difícil até que ele tenha passado abertamente a grande prova de vontade que agora o deixa tornar-se Meu filho, que está eternamente unido a Mim, com o seu Pai, e gozará agora de bem-aventuranças ilimitadas...._>Ámen