• Back

DUŠA ĆE POŽETI ŠTO JE POSIJALA....

Ne smijete se predati varljivim idejama, da vi sebi možete sakupiti blago za vaš zemaljski život, jer ćete ga izgubiti još brže nego ste ga stekli. Ja vas opominjem da ne stremite za zemaljskim dobrima, te da ne vezujete vaše srce za njih, i Ja ću vam uvijek iznova pokazati kako je prolazno (propadljivo) ono što pripada svijetu. Koliko li vremena i napora vi trošite kada se radi o sakupljanju svjetovnih blaga, i kako li tek rijetko mislite na to da vam ona neće ostati sačuvana, da ćete ih morati napustiti kada se odvojite od Zemlje, ali da vam ona mogu i drugačije biti oduzeta, ako je to Moja volja. Vi cijenite samo ono što pripada svijetu, ali što je prolazno; no ne cijenite ono vječno.... vi brinete samo za vaše tijelo, a ne spominjete se vaše duše.... I tako vi naopako koristite vašu životnu snagu, vi ju koristite samo za vašu tjelesnu udobnost (komfor), ali vi duši nepromišljeno spremate nesretnu sudbinu u vječnosti, jer joj za vrijeme zemaljskog života vi ne dajete ono što njoj jedino služi za usavršavanje, vi ju puštate gladovati, dok prekomjerno skrbite za tijelo, bez da ikada imate korist od toga. Jer, i vaš zemaljski život može od jednog do drugog dana završiti, a onda ćete ući siromašni i prazni u onostrano kraljevstvo, i morat ćete trpjeti velike muke. Vi jednom trebate promisliti, da vi sami nemate vaš život u rukama, da vaš život na Zemlji može biti tek kratko odmjeren, i da vam smrt može pristupiti svaki dan, bez da vi nju možete spriječiti. I vi trebate misliti na 'poslije'.... no, vi ne vjerujete da vi niste izbrisani (ugašeni, uništeni) sa trenutkom smrti; vi ne vjerujete u dušin nastavak života, i da će ovaj život onda biti sukladan vašem zemaljskom hodu i vašoj brizi za spasenje vaše duše. A ova nevjera je također i uzrok tome da vi nepromišljeno živite iz dana u dan, da se vi ni jednom ne upitate o svrsi vašeg zemaljskog života. Vi ste zadovoljni kada na Zemlji činite ono što vam se sviđa, kada stvarate tjelesnu udobnost (komfor), i sakupljate mnogo zemaljskih dobara za budućnost.... A vi ne znate, da li vi uopće još imate 'budućnost'. Međutim, svi vi znate da ćete jednog dana morati umrijeti.... A ovo znanje bi vam trebalo omogućiti da svjesno preispitate (iskoristite) vaš zemaljski život. No, ono što vam nedostaje je vjera; vjera u Boga i Stvoritelja, Koji će jednom od vas zahtijevati odgovornost za način vašeg zemaljskog života. A budući da ne vjerujete, vi ste ravnodušni. No, čas vaše odgovornosti stiže, u to svi možete biti sigurni, i vaše će kajanje jednom biti gorko, kada se nađete u najvećem siromaštvu duha u onostranom kraljevstvu, i jednom shvatite što ste propustili (zanemarili, podbacili) na Zemlji vlastitom krivnjom. Jer, milost je da ste se smjeli utjeloviti na Zemlji, i duša će jednog dana gorko požaliti to što je ovu milost ostavila neiskorištenu, jer ona nikada ne može nadoknaditi što je propustila, iako će njoj i u onostranom kraljevstvu biti pružena pomoć, da se uspne iz ponora, ali pod daleko težim okolnostima nego što jesu ili su bile moguće na Zemlji. Vi ne bi trebali živjeti tako nepromišljeno, jer će za svakog čovjeka doći čas u kojem on mora ostaviti zemaljsko tijelo i onda duša ulazi u duhovno kraljevstvo.... Ipak, ovaj trenutak može donijeti veliku radost i blaženstvo, kao također i veliku tamu i muku.... ali uvijek kako je to čovjek sam htio, i kako je on to dokazao kroz svoj zemaljski život.... On će požeti ono što je posijao, on će ući u kraljevstvo svjetla i blaženstva, ili će ga pak dočekati tama, i neće ga pustiti na slobodu prije nego duša promjeni svoj stav, i onda uz podršku punu Ljubavi krene putem uvis.

AMEN

A alma vai colher o que semeou....

Você não deve se entregar a pensamentos enganosos que você pode recolher tesouros para sua vida terrena, pois você vai perdê-los novamente mais rápido do que você os adquiriu. Eu vos previno para não vos esforçardes por bens terrenos e para vos apegardes a eles, e uma e outra vez vos mostro como é transitório o que pertence ao mundo. Quanto tempo e esforço você gasta coletando os tesouros do mundo e quão raramente você considera que eles não ficarão com você, que você terá que desistir deles quando você deixar a Terra, mas que eles também podem ser tirados de você em outro lugar se esta for a Minha vontade. Você só presta atenção àquilo que pertence ao mundo e que no entanto é transitório; mas você não presta atenção àquilo que é imperecível.... você só se preocupa com o corpo e não pensa na sua alma.... E assim você usa sua vitalidade erroneamente, você só a usa para o seu bem-estar físico, mas você sem cuidado prepara um destino infeliz para a alma na eternidade, pois você não lhe dá durante a vida terrena o que só lhe serve para a perfeição, você a deixa viver em carência enquanto você pensa demais no corpo sem nunca se beneficiar dele. Pois até a tua vida terrena pode terminar de um dia para o outro, e então entrarás no reino do além pobre e vazio e terás de sofrer um grande tormento. Vocês deveriam pensar no fato de que vocês mesmos não estão no controle de sua vida, que sua vida na Terra só pode ser curta e que a morte pode se aproximar de vocês todos os dias sem que vocês sejam capazes de se defenderem contra isso. E você deve pensar no "daqui em diante".... Mas não acreditas que não te extingues no momento da morte; não acreditas na sobrevivência da alma e que esta vida corresponderá então à tua vida na Terra e à tua preocupação pela salvação da tua alma. E essa descrença é também a razão pela qual vocês vivem sem pensar no dia, por que vocês nem sequer se perguntam sobre o significado e o propósito da sua vida terrena. Você fica satisfeito quando cria o que gosta na Terra, quando torna o seu corpo confortável e recolhe muitos bens terrenos para o futuro. E tu não sabes se ainda tens futuro. Mas todos vocês sabem que terão de morrer um dia.... E este conhecimento deve fazer-te avaliar conscientemente a tua vida terrena. No entanto, falta-vos fé, fé em um Deus e Criador que um dia vos exigirá responsabilidade pela vossa vida terrena. E porque não acreditas que és indiferente. Mas todos vós podeis estar certos de que a hora da vossa responsabilidade virá, e um dia o vosso remorso será amargo quando vos encontrardes na maior pobreza de espírito no reino do além e um dia ireis perceber o que perdestes na Terra devido à vossa própria culpa. Porque é uma graça que vos foi permitido encarnar na Terra, e um dia a alma lamentará amargamente ter deixado essa graça sem ser usada, porque nunca poderá compensar o que perdeu, mesmo que também seja ajudada no reino do além a ascender do abismo, mas sob circunstâncias muito mais difíceis do que é ou foi possível na Terra. Não deves viver tão impensadamente, pois chegará a hora de cada ser humano abandonar o corpo terreno e agora a alma entrará no reino espiritual.... Mas esta hora pode trazer grande alegria e felicidade, mas também grande escuridão e tormento.... no entanto, sempre como o próprio ser humano quis e como ele provou através da sua vida terrena.... Ele colherá o que semeou, entrará no reino da luz e da felicidade, ou as trevas o receberão e não o libertarão até que a alma tenha mudado de atitude e agora caminhe o caminho para cima com apoio amoroso...._>Amém