• Back

ISUS – BOG – ČOVJEK?....

Dok Sam Ja hodao po Zemlji, zbilo se nedokučivo, nepojmljivo, da se vječno Božanstvo očitovalo u jednom čovjeku, Koji se nimalo nije razlikovao od drugih ljudi, samo što je Njegova duša bila čista, jer je to bila duša odozgo, koja je oživjela čovjeka Isusa. Ali, Njegov tjelesni omotač se sastojao od istih supstanci kao i onaj drugih ljudi.... bile su to također kroz Stvaranje prošle čestice, koje su bile na početku njihovog razvoja, i stoga su još bile vrlo nezrele.... Ali, u sebi su sklonile jednu dušu koja je bila odozgor, što međutim ne znači da je zbog toga tijelo bilo nedodirljivo za duhove, koji su Ga željeli iskušati i koji su Ga iskušavali tijekom cijelog Njegovog zemaljskog života.... Hodao Sam kao čovjek na ovoj Zemlji.... Ovo je bilo istoznačno tome da Sam Ja sve ljudski doživljavao (osjećao), da Sam kao čovjek morao patiti i morao se ljudski boriti, da bih postao Gospodar pred svim kušnjama Mojega tijela. U Meni se sklonilo vječno Božanstvo.... No, prethodno Sam morao Svoje tijelo toliko produhoviti, da je ono zajedno s dušom tražilo vječni Božji Duh, da je ono žudilo Njega, i stoga žarilo puno Ljubavi za Oca, Koji je sada mogao također uzeti prebivalište u Meni, jer Ga je privukla Moja Ljubav. Jer, Ja Sam bio pun Ljubavi za Onoga, od Kojega je jednom Moja duša proizašla, i Moja duša je donijela ovu Ljubav na Zemlju, kada je sišla iz kraljevstva svjetla na Zemlju, da oživi ljudsko tijelo, koje je trebalo postati boravište za Oca od vječnosti.... Koji Se utjelovio u čovjeku Isusu, da ostvari djelo otkupljenja za cijelo čovječanstvo.... Ovo utjelovljenje Boga kao čovjek, najveća je tajna, a to će također i ostati....

Ispunio sam Mojim Duhom čovjeka, odnosno, potpuno Sam ga ozračio (prosvijetlio) Mojim Ljubavnim Duhom, te su i tijelo i duša bili Meni za omotač, jer se tijelo pridružilo žudnji duše i tako se potpuno produhovilo, tako da Sam Ja u svoj punini mogao boraviti u čovjeku Isusu, da smo On i Ja bili jedno (Ivan 1030), da se čovjek Isus potpuno deificirao kroz Ljubav, Koja Ga je ispunjala.... A ova Ljubav Sam bio Ja Sam.... Tako Sam, dakle, mogao reći, Ja Sam uzeo ljudsku formu, ili također: ljudska forma je bila samo vanjski omotač koji je sklonio Mene Osobno, tako da Sam mogao prebivati među ljudima, bez da ovi nestanu pri pogledu na Mene Samoga. Budući da ljudi nisu mogli podnijeti Moje zračenje Ljubavi, trebao je omotač, iza kojeg Sam se mogao sakriti pred onima, koji su još bili daleko otklonjeni od Mene, a koji su ipak došli u Moju blizinu. Ali, vanjski omotač je morao ispuniti misiju: patiti i umrijeti na Križu, jer ovo se moglo dogoditi jedino kroz čovjeka, budući da Božanstvo u Njemu nije moglo patiti, ali je željelo iskupiti veliku krivnju koja je opterećivala cijelo čovječanstvo, a zbog čijeg Sam podmirenja Ja sišao na Zemlju.... A ljudsko tijelo je ostvarilo ovo djelo poravnavanja (izmirenja, zadovoljštine), jer je Ljubav.... Moja izvorna supstanca.... njemu dala snagu potrebnu da izdrži do kraja. Kroz to se ljudski omotač produhovilo u svoj njegovoj supstanci, i mogao se udružiti sa dušom i nakon uskrsnuća uzaći u nebo, jer ništa zemaljsko više nije opterećivalo tijelo, i tako je na njemu potpuno ostvaren proces sazrijevanja.... koji je baš i zahtijevao ove neizmjerne patnje i muke koje su prethodile njegovoj smrti. Isusovo tijelo je međutim moralo biti sazdano isto kao i drugim ljudima, Isus je morao za vrijeme Svog zemaljskog puta izdržati borbu protiv svih napada od strane Mojega protivnika.... On je morao za ljude živjeti primjer života, kojeg su oni također morali voditi kao istinski sljedbenici, da bi mogli biti spašeni. I tako se On dakle, morao boriti s istim kušnjama koje su dane svakom čovjeku, ako je ljudima trebalo biti moguće, također biti u stanju osvojiti pobjedu nad protivnikom.... Jer, da je Isus bio iznimno obdaren sposobnostima ili privilegijama Božanske prirode, onda slabim ljudima na Zemlji ne bi bilo moguće stupiti u njegovu sljedbu, i uvijek iznova bi ljudska slabost, njihovo nesavršenstvo, značilo prepreku na putu k Ocu, koji je međutim za sve ljude započeo kroz Isusovu smrt na Križu.... koju je podnio „čovjek“, koji je postao jedno sa Mnom kroz Njegovu Ljubav, stoga je Ljubav.... Ja Sam.... ostvarila djelo otkupljenja. Isus je bio čovjek, Njegova duša je bila odozgor, iz kraljevstva svjetla, i On je bio ispunjen Mojim Duhom.... Ja Sam sam bio u Njemu, jer ništa nečisto u Njemu Mi nije uskraćivalo boravište. I tako je On bio Ja, i Ja bio On.... mi nismo bili dvoje, nego jedno, i tko je u stanju gledati Isusa Krista jednom u kraljevstvu svjetla, vidjet će Mene licem u lice, Koji Sam u Isusu Kristu vama ljudima i svim bićima u duhovnom kraljevstvu postao vidljivi Bog.... Koji sam vas otkupio od vaše krivnje grijeha, tako da Me vi možete gledati licem u lice.

AMEN

Jesus - Deus - Homem ?....

Quando eu andava pela Terra aconteceu o incompreensível, que a Eterna Deidade se manifestou num ser humano que não era diferente dos outros seres humanos a não ser que a sua alma era pura porque era uma alma de cima que animava o homem Jesus. A sua cobertura carnal, porém, consistia nas mesmas substâncias que as de outros seres humanos.... eram também partículas que tinham passado pela criação, que estavam no início do seu desenvolvimento e, portanto, ainda muito imaturas.... Mas continham uma alma que era de cima, o que, no entanto, não significa que o corpo fosse intocável para os espíritos que o quiseram tentar e o fizeram durante toda a sua vida terrena.... Eu andei nesta terra como um ser humano.... Isso era sinônimo de que eu sentia tudo humanamente, que tinha que sofrer como ser humano e tinha que lutar humanamente para dominar todas as tentações do Meu corpo. A Eterna Deidade estava escondida em Me.... Mas primeiro tive de espiritualizar o meu corpo de tal maneira que ele procurou o eterno Deus-Espírito junto com a alma, que anseava por Ele e assim brilhava de amor pelo Pai, que agora também podia tomar morada em Mim, porque o Meu amor o atraía. Pois eu estava cheio de amor por Aquele de quem a minha alma um dia se originou, e com ele a minha alma trouxe esse amor à terra quando desceu do reino da luz para a terra, a fim de animar o corpo humano, que se tornaria a morada do Pai da eternidade.... Quem se encarnou no ser humano Jesus a fim de realizar o trabalho de Salvação para toda a humanidade.... Esta encarnação de Deus como ser humano é e continuará a ser o maior mistério....

Eu enchi um ser humano com o Meu espírito, isto é, permeei-o completamente com o Meu espírito de amor, e corpo e alma tornaram-se a Minha concha porque o corpo se uniu ao desejo da alma e assim se espiritualizou completamente, para que eu pudesse habitar no ser humano Jesus em toda a plenitude, que Ele e eu fôssemos um só, que o ser humano Jesus se deificasse completamente através do amor que o preenchia.... E este amor foi eu mesmo.... Assim eu poderia muito bem dizer que assumi uma forma humana, ou também: A forma humana era apenas a concha exterior que Me abrigou para que eu pudesse habitar entre a humanidade sem que ela passasse ao Me ver a Mim Mesmo. Pois as pessoas não teriam sido capazes de suportar Meu brilho de amor, elas precisavam de uma cobertura atrás da qual pudessem se esconder daqueles que ainda estavam longe de Mim e que, mesmo assim, se aproximavam de Mim. Mas a casca exterior tinha uma missão a cumprir: sofrer e morrer na cruz, porque isso só podia acontecer através de um ser humano, pois a Deidade Nele não podia sofrer, mas queria expiar a grande culpa que pesava sobre toda a humanidade e pela redenção da qual eu desci à terra.... E o corpo humano realizou o trabalho de expiação porque o amor.... A minha substância original.... deu-lhe a força necessária para perseverar até ao fim. A casca humana espiritualizou-se assim em todas as suas substâncias e foi capaz de se unir à alma e ascender ao céu após a ressurreição, porque nada mais sobrecarregou o corpo terreno e assim o processo de amadurecimento foi completamente completado nela.... o que também exigiu os imensos tormentos e dificuldades que precederam a Sua morte. Mas o corpo de Jesus teve de ser criado como outros seres humanos, Jesus teve de suportar a batalha contra todas as tentações do meu adversário durante a sua vida na terra.... Ele teve que exemplificar a vida às pessoas que elas também deveriam levar como verdadeiros seguidores, a fim de poderem ser redimidas. E por isso teve de lutar com as mesmas tentações que todo o ser humano, caso fosse possível às pessoas também ganharem a vitória sobre o adversário.... Pois se Jesus tivesse sido extraordinariamente dotado de habilidades ou vantagens de natureza divina, não seria possível que pessoas fracas na Terra O seguissem, e a fraqueza das pessoas, a sua inadequação, significaria sempre um obstáculo no caminho para o Pai que, no entanto, foi iniciado para todas as pessoas através da morte de Jesus na cruz.... que um 'ser humano' sofreu que se tinha tornado um comigo através do Seu amor, portanto o amor.... Eu mesmo.... realizei o trabalho de redenção. Jesus era um ser humano, Sua alma era do alto do reino da luz e Ele foi preenchido pelo Meu espírito.... Eu mesmo estava Nele, porque nada impuro me impedia de permanecer Nele. E assim Ele era eu e eu era Ele.... nós não éramos dois, mas um, e quem for capaz de contemplar um dia a Jesus Cristo no reino da luz, contemplar-Me-á face a face, Quem em Jesus Cristo se tornou um Deus visível a vós, humanos, e a todos os seres no reino espiritual.... Quem te redimiu da tua culpa de pecado para que me pudesses ver cara a cara...._>Amém