• Back

SPOSOBNOST DA SE VJERUJE PRETPOSTAVLJA HTIJENJE DA SE VJERUJE....

Sposobnost čovjeka da vjeruje pretpostavlja njegovo htijenje da vjeruje.... Vi ćete biti nesposobni uvjeriti one ljude koji ne mogu prikupiti volju da steknu Istinu, jer njihova nevoljnost ih ostavlja otvorene za utjecaje Božjeg suparnika, kojem oni rastuće više padaju plijenom i koji će uvijek jedino utjecati na njih da sebe zatvore za svaki duhovni upliv sa Božje strane. Duhovno znanje ne može biti dokazano; u njega se treba povjerovati.... Međutim, od ljudi se ne očekuje da vjeruju na slijepo, Istina je učinjena dostupnom ljudskom biću ali je ostavljeno njemu što on sa njom napravi, jer Bog podaruje svakom ljudskom biću slobodu volje. Ljudsko biće se prema tome više ili manje suočava sa presudnom odlukom čim je njemu ponuđena duhovna informacija.... on ju može prihvatiti ili odbaciti.... ali kako bi donio ovu odluku njegova volja treba postati aktivna. Ako ljudsko biće nju odbaci bez daljnje istrage onda on ne može reći: ja ne mogu vjerovati, namjesto toga on mora reći: ja ne želim vjerovati.... Ako je, međutim, on voljan nju razumjeti onda će ju on ispitati.... I jedino onda će on biti ovlašten nju odbaciti ako se sa njome ne može složiti, ili će steći unutarnje uvjerenje i stoga ‘vjerovati’ premda mu dokaz ne može biti pružen. Netko tko je dobronamjeran će zasigurno biti ispravno vođen u njegovom razmišljanju.... čak ako do sada nije želio priznati ništa što može biti opisano kao duhovno znanje. Slijepa vjera je beskorisna, jedino uvjerena vjera će donijeti blagoslove. Ali uvjerena vjera može jedino biti stečena ako ljudsko biće želi zadobiti shvaćanje, ako on žudi razjašnjenje u svezi stvari koje su njemu skrivene, u svezi tajni koje ljudski razum ne može razotkriti.

Svaka pojedinačna osoba, koja samo posjeduje djelomično znanje, može i hoće prihvatiti da za nju dakle postoje mnogi neriješeni problemi. Ako se ti problemi tiču zemaljskih pitanja, oni mogu biti riješeni razumski. Rezultati mogu biti ispitani i također biti promijenjeni.... Onda dokaz može biti proizveden da je razmišljanje ljudskog bića bilo ispravno.... Ali napose od zemaljskog svijeta također postoji duhovni svijet.... Premda se ovo, također, mora opet jedino ‘vjerovati’, pa ipak Objave iz ovog duhovnog svijeta su poslane ljudima koje bi se već skoro mogle svrstati u dokaz.... ali uvijek ostavljajući otvoreno za izvjesne dvojbe, koje trebaju biti prevladane od strane same osobe, a ovo zahtijeva njegovu volju. On je sposoban osigurati dokaz za sebe i stoga steći uvjerenu vjeru ali on to također mora željeti učiniti.... Netko tko ne doprinosi spram toga ne može steći ništa za sebe samoga, I ‘vjera’ ne može biti podarena osobi kao dar, inače se ne bi moglo govoriti o slobodnoj odluci volje. Najprije ljudsko biće mora željeti vjerovati i kroz življenje života Ljubavi omogućiti sebi da nauči razlučivati, jer on nikada ne bi trebao vjerovati u pogreške, i on je ovlašten odbaciti sve što je nesposoban vjerovati ako on to najozbiljnije misli i ne odbacuje svaku duhovnu informaciju koja mu je pružena. Sposobnost da se vjeruje pretpostavlja htijenje da se vjeruje. Slijepa vjera, međutim, nije ništa čime se osoba može ponositi.... Slijepa vjera nije Bogu mila, naposlijetku, ona svjedoči o ravnodušnosti spram Istine i ispravnog shvaćanja. Ljudsko biće bi trebao iskoristiti njegovu inteligenciju ali ne jedino njegovu inteligenciju, on bi također trebao zapitati njegovo srce, što znači ništa drugo nego da bi trebao obratiti pažnju na njegove osjećaje, jer Onaj u Kojeg ljudi imaju probleme vjerovati očituje Sebe kroz srce.... ali Koji također nagrađuje volju ako je ona dobra i smjera u ispravnom pravcu.

AMEN

Ser capaz de acreditar pressupõe querer acreditar....

Ser capaz de acreditar pressupõe uma vontade de acreditar.... Você não será capaz de convencer as pessoas que não conseguem reunir a vontade de alcançar a verdade, pois por sua falta de vontade se expõem às influências do adversário de Deus, cuja presa se tornará cada vez mais e que só as influenciará a se fecharem a todo influxo espiritual do lado de Deus. O conhecimento espiritual não pode ser provado, tem de se acreditar..... Mas não se espera que as pessoas acreditem cegamente, a verdade é trazida ao ser humano, mas é deixada a ele a forma como ele responderá a ela, pois Deus protegerá a liberdade da vontade de cada pessoa. Assim, o ser humano está, por assim dizer, numa encruzilhada, assim que lhe é oferecido o conhecimento espiritual..... Ele pode aceitar ou também rejeitar.... Mas a sua vontade tem de se tornar activa para esta decisão. Se o ser humano rejeita sem qualquer exame, então ele não deve dizer: Não posso acreditar, mas ele deve dizer: Não quero acreditar..... Mas se ele tiver vontade de vir a saber, então ele examinará.... e agora justificadamente rejeitá-lo se ele não puder aceitar, ou então ele ganhará uma convicção interior e assim "acreditará" mesmo que nenhuma evidência possa ser dada a ele. Quem quer que seja de boa vontade, o seu pensamento também será correctamente orientado.... mesmo que até agora ele não tenha querido reconhecer nada que possa ser chamado de conhecimento espiritual. Uma fé cega não vale nada, apenas uma fé convencida atrai a sua bênção. A fé convencida, porém, só pode ser obtida se o ser humano quiser obter conhecimento, se desejar informações sobre coisas que lhe são ocultas, sobre segredos que o intelecto humano não pode revelar. Cada pessoa quer e pode assumir que só tem um conhecimento parcial, que por isso ainda existem muitos problemas por resolver. No que diz respeito a questões terrenas, estes problemas também podem ser resolvidos intelectualmente. Os resultados podem ser examinados e também alterados.... E depois podem ser produzidas provas para a correcção do pensamento das pessoas.... No entanto, além do mundo terreno, há também um mundo espiritual.... Embora isto também só tem de ser "acreditado", as pessoas também recebem revelações deste mundo espiritual que quase poderiam ser consideradas como prova.... mas também deixar sempre em aberto certas dúvidas que o ser humano deve superar a si mesmo, para as quais é necessária a sua vontade. Ele pode criar provas para si mesmo e assim ganhar uma fé convicta, mas ele também deve querer.... Para quem nada faz, nada pode adquirir, e a 'fé' não pode ser dada a uma pessoa como um presente, caso contrário não seria possível falar de uma decisão livre de vontade. O ser humano deve primeiro querer acreditar e depois, através de uma vida de amor, fazer-se capaz de aprender a diferenciar, pois nunca deve acreditar no erro, e tem o direito de rejeitar aquilo em que é incapaz de acreditar se for sério e não resistir a qualquer suprimento de conhecimento espiritual. Ser capaz de acreditar pressupõe querer acreditar. A fé cega, no entanto, não é nada que uma pessoa se possa gabar de..... A fé cega não é agradável a Deus, pois demonstra indiferença para com a verdade e o conhecimento correto. O ser humano deve usar o seu intelecto, mas não só o seu intelecto, mas também o seu coração, o que significa que também deve prestar atenção aos seus sentimentos, pois através do coração Ele revelar-se-á em Quem é difícil para o ser humano acreditar.... Mas Ele também recompensa a vontade se estiver bem e correctamente dirigido...._>Amém