• Back

ZAŠTO JE BOGATSTVO NERAVNOPRAVNO RASPODIJELJENO?

Koliko često se vi ljudi oslanjate (ili 'računate') na činjenicu da ćete primiti pomoć, i koliko često je za vas moguće tu pomoć ponuditi zauzvrat, jer nitko se ne može osloniti/uzdati samo na/u sebe, svatko treba pomoć svojih bližnjih, baš kao što svatko dođe u situaciju u kojoj može pomoći drugom čovjeku. I pored toga ljudi nastoje postići potpunu neovisnost o svojim bližnjima i također sebe osloboditi davanja pomoći.... Oni pokušavaju zakonski regulirati ono što bi trebala biti dobrovoljna usluga pomoći, i svatko opet nastoji za sebe izvući najveću moguću korist iz te regulacije.... Ono što bi bilo izuzetno jako vrijedno za dušu svakog pojedinačnog čovjeka, poput nesebične ljubavi prema bližnjem, je promijenjeno u ne-dobrovoljnu obavezu/službu (ili 'ne-dobrovoljno davanje'), a za dušu nema dobrobiti (ili 'a duša ne izvlači korist') sve dok je sva dobrovoljna aktivnost ljubavi isključena.

U skladu sa ljudskom procjenom situacije sva zemaljska nevolja bi na ovaj način mogla biti otklonjena/odvraćena od ljudi, i to je bez sumnje također namjera onih koji se osjećaju odgovornima za ljudske ozbiljne poteškoće pošto se one ne mogu sakriti i opterećuju ove potonje.... I sve dok ne-ljubaznost prevladava među čovječanstvom čak su ova(kva) nastojanja blagoslov utoliko što ljudi neće biti uništeni u bijedi.... I pored toga, to ne može riješiti (= otkloniti) nisku duhovnu razinu ljudi, jer za to je potrebna aktivnost nesebične ljubavi prema bližnjem.... Ljudi moraju biti ganuti nevoljom/teškoćama drugih ljudi da bi se ljubav u njima zapalila.... Među ljudima mora biti takva vrsta nevolje koja će osobu dobra srca stimulirati na akcije ljubavi.... Pomoć se ljudskom biću može pružiti u svakom smislu kroz riječi utjehe, kroz brižnu naklonost, kroz aktivnu podršku.... Međutim ljudski život je (= svrha ljudskog zemaljskog života), iznad/prije svega, povezan sa prevladavanjem materije.... transformiranjem sebične ljubavi u nesebičnu ljubav prema bližnjem.

Čovjek bi trebao odustati od onog što mu je poželjno sa ciljem da to dâ svom bližnjem koji je u potrebi za time.... To je razlog zašto je bogatstvo neravnopravno raspodijeljeno, točno sa ciljem da bi se motivirala ova volja za davanjem, pošto čovjek istovremeno može naučiti prevladati materiju i prema tome sebi darovati najveći dar odvajajući se od materijalnog vlasništva sa ciljem da bi ublažio/olakšao nevolju/teškoću svojih bližnjih.... Jedino što je dobrovoljno prepušteno/ostavljeno (= čega se čovjek dobrovoljno odriče) će osobi donijeti bogatu nagradu, jer jedino slobodna volja demonstrira ljubav, dok su svi drugi doprinosi koje čovjek mora dati u potpunosti lišeni ljubavi, zaista, oni će prije otvrdnuti čovjekovo srce pošto on u sebi potiskuje volju za davanjem u vjeri kako je dovoljno učinio za dobrobit drugih ljudi. Ipak, bez obzira koliko ljudi nastojali olakšati ekonomsko siromaštvo/bijedu na ovaj način.... čovjek će i dalje biti pogođen nevoljom na druge načine, u jednu ruku za svoju vlastitu dobrobit, ali u drugu ruku da bi se srce bližnjih pokrenulo ka pružanju pomoći (= da bi njegova nevolja kod bližnjih izazvala potrebu za pružanjem pomoći).... sa ciljem da ga gane, tako da se zapali iskra ljubavi, tako da se ljubav u potpunosti ne ohladi među ljudima....

I baš ti ljudi sa jako otvrdnutim srcima su cesto pogodeni nematerijalnim problemima, tako da moraju krenuti drugim putem ako žele primiti pomoc: njihov užitak zemaljskog vlasništva ce im biti oduzet.... ono što nisu htjeli dati da bi olakšali/ublažili nevolju drugih ljudi oni onda više nece biti u stanju sami uživati.... Materijalno osobno vlasništvo ce sada izgubiti svoju vrijednost i blažen je onaj koji se prema ovome odnosi na ispravan nacin.... koji ga sada dobrovoljno ustupa/prepušta sa ciljem da bi ga dao bližnjima koji su u nevolji/oskudici.... Blažena je osoba koja konacno osvaja/stice ljubav svojih bližnjih ljudskih bica kao rezultat dobrih djela, koja ce ga JEDINA pratiti u vjecnost.... onda njegova nevolja/tegoba nece za njegovu dušu biti bezuspješna.

AMEN

Contribuições para a segurança social....

Quantas vezes os seres humanos dependem da ajuda que lhes é dada e quantas vezes são capazes de a retribuir, pois nenhum ser humano pode confiar apenas em si próprio, todos precisam da ajuda do seu semelhante, tal como todos estão em posição de ajudar o seu semelhante. No entanto, as pessoas esforçam-se por se tornarem completamente independentes do seu vizinho e também por desviar toda a assistência de si próprias.... Eles tentam regular o que deve ser ajuda voluntária de acordo com a lei, e todos tentam extrair a maior vantagem possível para si próprios deste regulamento..... O que seria altamente valorizado como amor altruísta ao próximo pela alma do indivíduo é transformado numa contribuição involuntária, e não há benefício para a alma enquanto toda a actividade voluntária de amor for eliminada. Segundo o julgamento humano, toda a adversidade terrena poderia ser evitada das pessoas desta forma, e esta é certamente também a aspiração daqueles que se sentem responsáveis pela adversidade das pessoas porque não podem ser ocultados e sobrecarregar aqueles.... E enquanto a indelicadeza prevalecer entre a humanidade, tais esforços serão também uma bênção na medida em que as pessoas não perecerão na miséria.... No entanto, o baixo nível espiritual das pessoas não pode ser remediado por isto, pois isto requer uma actividade de amor altruísta ao próximo.... As pessoas devem ser tocadas pela necessidade dos seus semelhantes para que este amor se acenda nelas.... Deve haver uma necessidade entre pessoas de tal ordem que estimule uma pessoa que esteja disposta a amar a actividade.... A ajuda pode ser dada aos semelhantes de todas as formas através de encorajamento reconfortante, através de simpatia amorosa, através de assistência energética.... Mas na vida humana é especialmente uma questão de superação da matéria.... a transformação do amor-próprio em amor de vizinhança altruísta. O que é desejável para o próprio homem, ele deve destacar-se de modo a dá-lo ao seu semelhante que está em necessidade..... É por isso que os bens são distribuídos de forma desigual para estimular precisamente esta vontade de dar, porque ao mesmo tempo o ser humano pode praticar a superação da matéria e porque assim se dá a si mesmo o maior presente quando se desprende dos bens materiais para aliviar a necessidade do seu semelhante.... Só aquilo que é dado voluntariamente será amplamente recompensado ao ser humano, pois só o livre arbítrio demonstra amor, enquanto todas as outras contribuições que o ser humano tem de fazer são completamente desprovidas de amor, de facto, podem endurecer bastante o coração de uma pessoa que reprime, por isso, toda a vontade de dar dentro de si, porque acredita ter feito o suficiente para o benefício dos seus semelhantes. Mas não importa o quanto as pessoas tentem aliviar as dificuldades económicas desta forma.... a necessidade de abordar o ser humano de outra forma, por um lado para seu próprio benefício, mas por outro lado para determinar o coração do ser humano para ajudar novamente.... tocá-lo, para que a centelha do amor seja acesa, para que o amor não arrefeça completamente entre as pessoas.... E muitas vezes são precisamente as pessoas que são afectadas por necessidades de natureza não material, cujos corações estão tão endurecidos que têm de tomar um caminho diferente se quiserem ser ajudadas: São privados da alegria dos bens terrenos.... o que não queriam dar a si próprios para aliviar a necessidade dos outros, já não podem gozar.... A matéria perde agora o seu valor, e bendita é a pessoa que agora trabalha com ela da forma correcta.... que agora se despoja voluntariamente dela para a dar aos seus semelhantes necessitados.... Bem-aventurado aquele que nos últimos dias ganha o amor dos seus semelhantes através de boas obras, que sozinho o segue até à eternidade.... Então a sua necessidade não foi em vão para a sua alma...._>Ámen