• Back

DUHOVNA PRISILA.... DOGMA

Najveća opasnost za ljudsko biće je duhovna prisila koja spriječava pre/ras-poznavanje [[ili ‘priznavanje’]] i slobodnu odluku njegovog (dobro)voljnog usmjerenja. Svaki čovjek je pojedinačno biće koje sebe mora usavršiti i, prema tome, svatko je odgovoran za svoj vlastiti način života o čemu ovisi ostvarenje stupnja savršenstva. Stoga svatko mora donijeti slobodnu odluku i dati Mi svjedočanstvo o svojoj volji. Ja zahtjevam ovo svjedočanstvo i ne slažem se da bi jedna osoba trebala reći svojim bližnjim ljudskim bićima na koji način trebaju razmišljati, željeti ili djelovati. Sloboda volje ne smije biti povrijeđena, ali ona je povrijeđena kada je cilj čovjekove volje određen zakonom i od njega se traži ili putem obećanja ili prijetnjama da se kreće jedino u određenom pravcu.... Ja nikad neću prihvatiti takvu prisilu iako joj se Ja neću otvoreno suprotstaviti tako da i Sam ne koristim prisilu.

Ljudsko biće je misaona individua koja je od Mene primila sposobnost slobodne volje i razmišljanja čisto u svrhu donošenja odluke za vrijeme posljednjeg stadija njegova duhovnog razvoja na Zemlji, u skladu sa čime će on onda biti nagrađen u vječnosti. Zaista je dobro i u skladu sa Mojom voljom kada čovjek obavijesti svoja bližnja ljudska bića o posljedicama korištenja njihove volje na ispravan ili pogrešan način. Također je Moja volja kada su svakojaka razjašnjenja dana u svezi njegova odnosa sa Stvoriteljem. Međutim, dobro poučavanje/instrukcija u svezi Božanske doktrine ljubavi i važnost prakticiranja nesebične ljubavi prema bližnjemu je sasvim dovoljno. Ali sve to treba biti učinjeno bez prisile.... Ljudsko biće treba biti educirano ali nikad prisiljeno na prihvaćanje doktrine pošto ono treba iskoristiti svoj vlastiti sud/prosudbu i sklonost pri usmjeravanju svoje volje.

Ja sam ljudskom biću dao slobodnu volju ali ako mu je vi oduzmete vi ćete koristi vašu vlastitu volju na pogrešan način, iako ćete vjerovati da radite za Mene u Moje ime. Ja nikad nisam dao Mojim učenicima zadatak da šire Moje učenje putem religijske prisile pošto silom nametnuta vjera ne bi doprinosila višem duševnom razvoju. Ja sam uvijek jedino zahtjevao od ljudi da vjeruju u Mene kao najuzvišenije savršeno Biće, Ja jedino uvijek zahtjevam od ljudi vjerovanje u Moju svemoć, mudrost i ljubav i njezinu snagu.... Jer ako vjerujete u ovo vi sami ćete iskusiti snagu ljubavi i automatski ćete prepoznati sve drugo što trebate vjerovati, pošto ćete onda biti istinski poučeni Mojim duhom unutar vas. Međutim, silom nametnuta vjera vas neće dovesti do savršenstva. Prisilna vjera će rijetko oživjeti, i Ja ne mogu gledati na prisilnu vjeru kao na odluku slobodne volje pošto vaša volja još nije postala aktivna, umjesto toga vi ćete priznati/potvrditi školu mišljenja kao rezultat vaše edukacije bez da ste ju pravilno procjenili glede njezine vrijednosti ili bezvrijednosti.

Ja želim da vjerujete kako blaženstvo možete postići jedino kroz ljubav.... ali vi sami morate postići ovo vjerovanje; vi zasigurno možete prihvatiti učenje o tome ali onda ćete najprije morati prakticirati ljubav sa ciljem da bi postigli sigurnost da je ljubav duhovna snaga, i jedino ova unutarnja sigurnost je sigurna vjera koja je životo-dajna pošto je bila dobrovoljno postignuta. Sva prisila je znak nesavršenstva pošto povređuje slobodu koja je izvorno bila obilježje ljudskog bića i koju ono mora ponovno steći sa ciljem da postane blaženo. Kako se prisilne mjere koje ljude lišavaju duhovne slobode mogu smatrati sukladnima sa Mojom voljom.... ako je osoba u stvari obavezna vjerovati nešto što, onoliko koliko se to Mene tiče, potrebuje apsolutno slobodnu odluku i prihvaćanje

Kao vrhovni Zakonodavac Ja ljudima nisam dao ni jednu drugu zapovijed osim onu od ljubavi, koja također uključuje Deset Mojsijevih Zapovijedi, ali koja će jedino biti ispunjena ako je ljubav dobrovoljno prakticirana, inače bi svjedočila protiv Mene ili bi u pitanje dovodila slobodnu volju ljudskog bića. Međutim, ljudi pretpostavljaju kako mogu ustanoviti zakone bez da za to imaju ovlaštenja. Tako oni povređuju čovjekovu slobodnu volju.... Svaki zakon je prisila, a svaka vrsta prisile je protiv Moje volje. Čim čovjek više nema slobodu razmišljanja, čim je on prisiljen vjerovati u doktrinu, njegov zemaljski test volje završava, jer on mora donijeti svoju vlastitu odluku a ne iznuđenu/nametnutu. A svaka dogmatska doktrina je prisila, bez obzira da li je istinita ili ne.

Svaka dogma je narušavanje slobodne volje.... koja neće biti slobodna u vrijeme duhovne odluke, pošto mu je odluka već bila diktirana i može se zaobići jedino počinjavanjem grijeha. Ja sam svakom ljudskom biću dao pravo slobodnog izbora; Ja samo zahtjevam da on treba ozbiljno razmotriti što se od njega traži vjerovati. Ako, unatoč ozbiljnom promišljanju/rasuđivanju, on to ne može prihvatiti sa punim uvjerenjem, Ja to neću smatrati grijehom; međutim, on će počiniti grijeh ako potvrdi/prizna doktrinu sa svojim usnama bez da je (za)pitao svoje srce. Svaka osoba je odgovorna za sebe, i drsko/uobraženo je kada jedna osoba namjerava odlučiti vjeru tisuća sa instrukcijom koja se uvijek mora smatrati dogmatskom doktrinom.

Sve što narušava slobodnu volju ljudskog bića nikad ne može dobiti Moju podršku, pošto čak ni Ja Osobno ne određujem/ograničavam ljudsko prihvaćanje istine ako to njihova vlastita volja ne želi. Ja ću zasigurno nastaviti podučavati ljude i transmitirati im čistu istinu, ali svatko je slobodan prihvatiti ju ili odbiti. I tako bi vi trebali jednostavno naučavati vaše bližnje sa ljubavlju ali im dozvoliti duhovnu slobodu za njihovu odluku, jer silom nametnuta vjera nema vrijednosti preda Mnom.

AMEN

Compulsão Espiritual.... Dogma....

O maior perigo para um ser humano é a compulsão espiritual que o impede de reconhecer e decidir por si próprio a direcção da sua vontade. Cada pessoa é um ser individual que deve moldar-se em perfeição; por conseguinte, cada pessoa é também responsável pelo seu modo de vida, que é necessário para alcançar o grau de perfeição, e por isso cada pessoa deve decidir livremente, deve dar testemunho da sua vontade perante Mim. Exijo este testemunho e não concordo que uma pessoa determine os seus semelhantes para pensar, querer e agir nesta ou naquela direcção. A liberdade da vontade deve ser inviolável, mas será violada se uma direcção da vontade for legalmente determinada e o ser humano for agora determinado por promessas ou ameaças de avançar nessa direcção..... Nunca mais reconhecerei tal coacção de vontade, mesmo que não me oponha abertamente para não voltar a exercer qualquer coacção de vontade. O ser humano é um ser pensante a quem dei a capacidade de querer e pensar livremente com o único propósito de tomar uma decisão na última fase do desenvolvimento espiritual na Terra, e que receberá então a sua recompensa na eternidade de acordo com a sua decisão de vontade. É certamente bom e desejado por Mim que uma pessoa informe o seu semelhante do efeito de uma vontade justa ou errada, é desejado por Mim se receber todo o tipo de esclarecimento sobre a relação que tem com o seu Criador, mas também é suficiente que seja correctamente instruído.... de que o ensinamento divino do amor lhe é transmitido e também é instado a praticar o amor altruísta ao próximo. Mas tudo deve acontecer sem coerção.... O ser humano deve ser instruído mas não obrigado a aceitar um ensino que lhe seja transmitido, porque deve usar a sua vontade à sua própria discrição e por sua própria iniciativa. Dei ao ser humano livre arbítrio, mas vocês tiram-lho e assim usam erradamente a vossa vontade, apesar de acreditarem trabalhar para Mim e em Meu nome. Mas nunca dei aos Meus apóstolos a tarefa de difundir os Meus ensinamentos como uma compulsão da fé, porque uma fé obrigatória nunca é uma fé que seria benéfica para a alma e para o seu desenvolvimento ascendente. Só preciso que as pessoas acreditem em Mim como um Ser supremamente perfeito, só preciso de fé na Minha omnipotência, sabedoria e amor e na força do amor.... Pois se acreditarem nisto, experimentarão a força do próprio amor e reconhecerão por si próprios tudo o resto que é necessário para acreditar, pois então o Meu espírito trabalhará em vós que vos instruirá com verdade. Mas uma fé forçada não lhe trará a perfeição, uma fé forçada também raramente ganhará vida, e eu não posso avaliar uma fé forçada como uma decisão livre de vontade, porque a vontade ainda não se tornou activa em si, em vez disso, professa uma escola de pensamento sem ter examinado devidamente o seu valor ou inválido. O que lhe peço que acredite é que só se tornará abençoado através do amor.... No entanto, também vós próprios tendes de adquirir esta fé; podeis certamente aceitar o ensinamento, mas depois tendes primeiro de praticar o amor para ter a certeza de que o amor é força espiritual, e só esta certeza interior é uma fé convicta que desperta a vida porque foi adquirida por vossa própria vontade.

Toda a coerção é um sinal de imperfeição, porque toda a coerção viola a liberdade que, no entanto, era originalmente inerente ao ser espiritual e que, portanto, também tem de reconquistar para se tornar feliz. Como podem as medidas coercivas ser consideradas como estando de acordo com a Minha vontade, que tira a liberdade espiritual das pessoas...., se o ser humano deve, por assim dizer, acreditar devidamente em algo que requer consideração e aceitação completamente livre da Minha parte? Além do mandamento do amor, que também inclui os dez mandamentos através de Moisés, mas que só é cumprido se o amor for praticado voluntariamente, eu, como legislador supremo, não dei às pessoas nenhum outro mandamento, porque tal iria então testemunhar contra Mim mesmo ou tornaria duvidoso o livre arbítrio do ser humano. Mas as pessoas presumem promulgar leis sem ter autoridade para o fazer. Tocam assim o livre arbítrio do homem.... Toda a lei é coerção e toda a coerção é contrária à Minha vontade. Assim que o ser humano já não pode mover-se em liberdade de pensamento, assim que tem de acreditar num ensinamento, o seu teste de vontade na terra é inválido, pois deve decidir por si próprio, mas não tomar uma decisão sob coacção. E a coerção é todo o ensino dogmático, independentemente de corresponder ou não à verdade. Cada dogma é uma violação do livre arbítrio.... que não é livre no momento das decisões espirituais porque estas lhe são prescritas e só podem ser contornadas cometendo um pecado. Do meu ponto de vista, todo o ser humano tem o direito de livre decisão, só preciso de pensar no que lhe é exigido para acreditar. Se ele não o puder aceitar com convicção apesar de pensar nisso, não o considerarei como um pecado; mas ele está de facto a pecar se professa um ensinamento com a boca sem ter consultado o seu coração. Pois cada pessoa é responsável só por si, e é presunçoso de uma pessoa querer determinar o pensamento e a fé de milhares e milhares através de um mandamento que deve ser sempre considerado como um ensino dogmático. Qualquer coisa que interfira com a liberdade de vontade do ser humano nunca poderá ter a Minha aprovação, pois Eu próprio nem sequer determino a aceitação da verdade por parte das pessoas se a sua própria vontade não a exigir. Certamente que instruo constantemente as pessoas e lhes transmito a pura verdade, no entanto todos são livres de a aceitar ou rejeitar, e assim só devem instruir os vossos semelhantes com todo o amor, mas deixar-lhes toda a liberdade de escolha, porque uma fé obrigatória não é valorizada por Mim...._>Ámen