• Back

SASTAV DUŠE.... STVARANJE U MALOM....

Duša ljudskog bića je formacija koja se sastoji od nezamislivo brojnih minijaturnih tvorevina. Ona je učinkovito kompozicija tvorevina koje su bile njezina prošla utjelovljenja (u mineralnom, biljnom i životinskom kraljevstvu), tako da se ona može nazvati cjelovitim djelom Božjeg stvaranja Koji je prikazao Njegovu beskrajnu Ljubav, mudrost i svemoć u ljudskoj duši. Ljudsko biće nema nikakve ideje da on udomaćuje cijelo stvaranje u njegovoj duši, ali kada je, nakon smrti njegova tijela, on sposoban ugledati sebe u duhovnom kraljevstvu on će gledati sa krajnjim štovanjem i Ljubavlju za Boga na čudesna djela koja iznova nalazi unutar sebe samog. Dušina supstanca svakog utjelovljenja tijekom procesa razvoja je sakupljena, i stoga su se pojedinačne supstance ljudske duše kretale kroz cijelo stvaranje i sada izlažu jednu nevjerojatnu raznovrsnost. Jedino onda će postati očigledno koliko su veličanstvena Božja djela stvaranja, i Njegova veličina, Njegova Ljubav, mudrost i svemoć će izbiti na vidjelo tako izrazito da sve žive tvorevine ostaju zatečene u poštovanju i Ljubavi spram Boga Koji osigurava takvu neizmjernu sreću Njegovim živim tvorevinama kroz postajanje svjesnim Njegove snage i shvaćanjem Njega Samoga. Međutim, duša zahtijeva izvjesni stupanj zrelosti da bi bila sposobna sebe ugledati, to je zašto je to jedno od blaženstava koja pripadaju onima u kraljevstvu svjetla. Promatrati dušu je dio Isusovog obećanja, ‘oko nije vidjelo, niti uho čulo, stvari koje Sam pripremio onima koji Me ljube....’ (1 Korinćanima 2:9). Stoga duša može razmatrati sva područja, ona može ugledati što nikada prije nije vidjela, ali što je nedvojbeno prisutno u stvaranju, i ona je svjesna činjenice da ova čudesa neće nikada dokončati, da se neprestano nove formacije pojavljuju a ipak njoj neće nikada dodijati promatrati ove tvorevine, namjesto toga ona će željeti promatrati rastuće više i time također postati rastuće sretnija. Duša je nešto nevidljivo za ljudska osjetila i prema tome se isto tako ne može razumjeti. Za čovjeka na Zemlji ona je nešto duhovno, u duhovnom kraljevstvu, međutim, ona je suština, ona je ono što oživljava duhovnu tvorevinu, ona je istinsko živo biće u duhovnom kraljevstvu budući je prožeta od strane snage Božje. I stoga ona iznova nalazi unutar sebe svaku misao Božju koju je On oblikovao u formu kroz Njegovu snagu volje. Svako djelo stvaranja je očitovana misao Boga. I tako je ljudska duša jedan ogromno djelo stvaranja u malome.... ipak za ljude na Zemlji ona je dvojben pojam, ona je nešto o čijem postojanju oni nisu u cjelosti uvjereni i kojeg oni isto tako nikada ne mogu dokazati naučno. Zemaljski ljudi smatraju dušu za ništa (nepostojanje) ili upitnu stvar, u Istini, međutim, ona je najveličanstvenije stvaranje koje pruža dokaz o Božjoj Ljubavi, mudrosti i sili, koja Ga veliča u duhovnom kraljevstvu, koje je vječno i daje povod neprestanom slavljenju Boga od strane svih onih koji prebivaju u kraljevstvu svjetla i blaženi su.

Amen

Composição da alma.... Criação em miniatura....

A alma humana é uma estrutura de inconcebivelmente muitas criações em miniatura. É, por assim dizer, composto por estas criações, todas as quais foram as suas encarnações anteriores, de modo a ser considerado como toda a obra de criação de Deus, Que demonstrou o Seu infinito amor, sabedoria e omnipotência na alma humana. O ser humano não pode imaginar que ele próprio contém toda a criação na sua alma, mas se for capaz de se ver no reino espiritual após a sua morte, olhará para os milagres que encontra em si mesmo cheios de admiração e amor por Deus. De cada encarnação durante o seu curso de desenvolvimento, a substância da alma é recolhida, e assim a alma humana caminhou nas substâncias individuais através de toda a Criação e tem agora uma versatilidade inconcebível a mostrar. (Só então será óbvio quão maravilhosas são as obras de criação de Deus, e a Sua grandeza, o Seu amor, sabedoria e omnipotência emergirão tão claramente e deixarão que todos os seres permaneçam em temor e amor a Deus, Que faz as Suas criaturas imensamente felizes através da realização da Sua força e do reconhecimento de Si próprio. Mas é necessário um certo grau de maturidade para que a alma se possa ver a si própria, e por isso isto é também uma bênção para aqueles que estão no reino da luz. A contemplação da alma está incluída na promessa de Jesus: "O que nenhum olho de homem jamais viu e o que nenhum ouvido de homem jamais ouviu, eu preparei para aqueles que me amam....". A alma pode assim ganhar discernimento em todas as áreas, contempla aquilo que nunca viu antes mas que está inegavelmente presente na criação, e está consciente do facto de que estas maravilhas nunca acabam, que novas criações são sempre encontradas e no entanto não se cansa de contemplar estas criações, mas quer contemplar cada vez mais e assim também se torna cada vez mais feliz. A alma é algo que não pode ser percebido pelos sentidos humanos e, portanto, não pode ser compreendido. Para o ser humano na terra é algo espiritual, mas no reino espiritual é a essência, é o que anima as criações espirituais, é o verdadeiro ser vivo no reino espiritual porque é permeado pela força de Deus. E assim todos os pensamentos de Deus se encontram nele, que Ele deixou formar através da Sua força de vontade. Cada obra de criação é um pensamento manifesto de Deus. E assim a alma humana é uma obra de criação da maior magnitude em miniatura.... ainda um conceito duvidoso para as pessoas na terra, cuja existência ainda não está completamente convencida e que também nunca poderá alcançar a convicção através da investigação. Para as pessoas terrenas, a alma não é nada ou um objecto questionável, mas na verdade é a criação mais gloriosa que testemunha a sabedoria, o amor e a omnipotência de Deus, que O glorifica no reino espiritual, que é eterno e dá origem ao louvor constante de Deus para todos os que habitam no reino da luz e são felizes...._>Ámen