• Back

ŠTO JE VJERA?....

Ljudsko biće treba postati blaženo kroz njegovu vjeru.... Ali što je vjera? Kada ljudsko biće može sa pravom tvrditi da on vjeruje? Ako su mu duhovne doktrine predstavljene on nikada neće biti sposoban zahtjevati ili proizvesti za njih dokaz, jer duhovne stvari su iznad njegove razumske aktivnosti i ne mogu nikada biti potvrđene. Otud ljudsko biće, ako vjeruje, mora smatrati da je nešto istinito što ne može biti dokazano. A ipak, ako on želi postati blažen, više se od njega očekuje od slijepe vjere, koja se sastoji od činjenice da se ljudsko biće neće sporiti protiv toga, da on time naizgled prihvaća doktrine koje su mu ponuđene.... Od njega se zahjeva da on to izvanjski bezrezervno potvrdi, da prihvati učenje budući je izvanjski u njega uvjeren čak i bez dokaza. Ovo unutarnje uvjerenje će, međutim, uvijek biti proizvod mentalne aktivnosti, formiranje jednog mišljenja u svezi onog što se od njega očekuje vjerovati. I ovo formiranje mišljenja mora biti inicirano od strane njega bez izvanjske prisile, doktrina mora, tako reći, njega držati zaokupljenim, on mora uzeti u obzir pluseve i minuse, sve dok konačno nije došao do stajališta, ali onda će ga on također biti u stanju poduprijeti ako se od njega zahtijeva izjava. O religijskoj doktrini se treba temeljno porazmisliti prije nego može postati stvarno mentalno znanje, inače se može govoriti o ništa nego slijepoj vjeri, koja je pred Bogom kompletno beskorisna. Rezultat njegova promišljanja zavisi o njegovoj volji za Istinu i njegovoj žudnji za Bogom, koja ga nesvjesno također nagoni u akcije Ljubavi. Bog doista neće ostaviti u pogrešci [[(zabludi)]] ozbiljnog tragatelja za Istinom ako on kroz njegovo vladanje u životu sebe učini dostojnim primanja Istine. Međutim, pošto je pogreška raširena cijelim svijetom, pošto princ laži [[(Ivan 8:44)]] pokušava rasprostrijeti tamu svugdje i želio bi utrnuti svo svjetlo, razumljivo je da je pogrešno vjerovanje bilo ustanovljeno među ljudskom rasom, budući Bog poštuje slobodnu volju svakog bića i čak je Njegova sveta Riječ, koja jamči najčišću Istinu, ostavljena na milost i nemilost ljudske slobodne volje; posljedično, mora također biti ostavljeno volji ljudskog bića da vjeruje ili ne vjeruje, ako on pomno ispita pojedinačne doktrine i formira o njima mišljenje....

Ali kako bi bio uvjeren u potonje prijeko je potrebno da ih on pomno ispita, tj. on mora o njima promišljati, i ako je njegova žudnja ozbiljna i on ispuni uvjete koje je Bog postavio kako bi podario duhovno znanje on će postati rastuće razumski prosvjetljen, i za njega će biti jasno i vjerojatno što njegovo srce potvrđuje. I onda on može također reći uvjerljivo i bez dokaza: Ja vjerujem.... Kako drugačije bi bilo moguće prepoznati obmanjujuće učenje, i kako bi Bog mogao zahtijevati odgovornost od ljudi ako bi bila Njegova volja da ljudi trebaju isključiti mentalnu aktivnost i nadomjestiti ju sa bezuvjetnom slijepom vjerom? U tom slučaju ljudi ne bi bili odgovorni osim nekolicine koji pokušavaju raširiti ovo učenje i žele spriječiti svako protivljenje tako što zahijevaju slijepu vjeru. Ipak ovo nije Božja volja, naposlijetku, psihološki rad jedino započinje nakon mentalne aktivnosti koja, u ranijem slučaju, obično ostaje zanemarena. Jedino mentalna aktivnost uspostavlja vezu sa duhovnim kraljevstvom, onda će svjetlosna bića biti sposobna stupiti u akciju i započeti njihov stvaran rad poučavanja, ovo je, međutim, nemoguće ako ljudsko biće vjeruje naslijepo. I on će sa sigurnošću doći do zadovoljavajućeg zaključka ako je ozbiljan po pitanju istinskog znanja, po pitanju njegova mišljenja o Bogu i njegove duše. Jer Bog neće ostaviti u tami one koji traže svjetlo, i osoba će uvijek pronaći mentalni zaključak zadovoljavajućim ako ga je stekao nakon vjerne molitve Bogu Koji ga jedini može prosvjetliti s obzirom na to da li ili ne on razmišlja ispravno. Ako vjerujete u Boga Ljubavi, mudrosti i svemoći onda će to biti sasvim dovoljno za steći uvjerenu vjeru kroz učenja koja su potekla iz Boga baš kao i za prepoznati ljudske dodatke i do koje mjere se oni podudaraju sa Istinom. Jer Bog, vječna Istina, će uvijek pomoći osobi da ispravi njegovo razmišljanje, On će mu dati moć prosudbe samo ako je voljan prepoznati što je ispravno i braniti ono što prepoznaje kao Istinu pred njegovim bližnjim ljudskim bićima.... jer Božja je volja da Istina mora biti raširena, budući jedino Istina vodi do uspona i blažene sreće.

AMEN

O que é a fé?....

O homem deve ser salvo pela sua fé.... Mas o que é a fé? Quando é que uma pessoa pode dizer com razão que acredita? Se lhe forem apresentados ensinamentos espirituais, ele nunca poderá exigir ou fornecer provas, pois o espiritual está fora da sua actividade intelectual e nunca poderá ser provado. Assim, o ser humano, se acredita, deve considerar algo como verdadeiro que não pode ser provado. E no entanto, se ele quer tornar-se feliz, é-lhe exigido mais do que apenas fé cega, que consiste no facto de o ser humano não falar contra ele, assim ele aparentemente aceita o material de pensamento que lhe é apresentado..... Exige-se-lhe que afirme interiormente que aceita um ensino porque está interiormente convencido disso, mesmo sem ter provas disso. Esta convicção interior, contudo, será sempre o produto de uma actividade mental, uma declaração sobre o que lhe é pedido que acredite. E esta opinião deve vir de si sem compulsão externa, uma doutrina deve, por assim dizer, ocupá-lo mentalmente durante tanto tempo, deve considerar os prós e os contras até que ele próprio chegue a um ponto de vista que agora também pode defender com convicção quando é abordado para uma declaração. A doutrina da fé deve ser pensada antes de se tornar um pensamento real, caso contrário só se deve falar de uma fé cega que é completamente inútil perante Deus. O resultado que ele alcança através da reflexão depende da sua vontade de verdade e do seu desejo de Deus, o que também o leva inconscientemente à actividade amorosa. Deus não deixará verdadeiramente em erro um buscador sincero da verdade se se tornar digno da verdade através do seu modo de vida. No entanto, uma vez que o erro é generalizado no mundo, uma vez que o príncipe da mentira procura espalhar as trevas por todo o lado e gostaria de extinguir toda a luz, é compreensível que o erro se tenha apoderado da humanidade, uma vez que Deus respeita o livre arbítrio de todos e até a Sua Palavra santificada, que garante a verdade mais pura, está à mercê do livre arbítrio das pessoas; consequentemente, também deve ser deixado à vontade do ser humano acreditar ou não, se ele examinar os ensinamentos individuais e tomar uma posição sobre eles.... Mas para o poder fazer de forma convincente tem absolutamente de o examinar, ou seja, tem de lidar com ele mentalmente, e se o seu desejo é sério e cumpre as condições que Deus estabelece para poder distribuir o bem espiritual, o seu pensamento também será esclarecido e será claro e plausível para ele, ao qual o seu coração responderá afirmativamente. E então ele também pode dizer com convicção sem provas: Creio..... De que outra forma poderiam os ensinamentos errados ser reconhecidos como tal, e como poderia Deus exigir responsabilidade às pessoas se fosse na Sua vontade que a actividade intelectual fosse eliminada e a fé incondicional cega tomasse o seu lugar? Então as pessoas não seriam responsáveis, mas apenas os poucos que procuram difundir este ensino e querem tornar impossível toda a resistência, exigindo uma fé cega. Mas esta não é a vontade de Deus, porque só através da actividade mental é que o trabalho da alma começa, o que no primeiro caso geralmente passa despercebido. Apenas através da actividade mental se estabelece a ligação com o reino espiritual, e os seres de luz podem então entrar em acção e iniciar a sua actividade de ensino real, mas isto é impossível se o ser humano acreditar cegamente. E chegará certamente a um resultado satisfatório se levar a sério o conhecimento verdadeiro, a sua atitude em relação a Deus e à sua alma. Pois Deus não deixa nas trevas aqueles que procuram a luz, e o resultado mental satisfará sempre o ser humano se ele a tiver conquistado após fiel oração a Deus, Quem sozinho pode informá-lo se e quando ele está a pensar correctamente. Se acreditar num Deus de amor, sabedoria e omnipotência, isto é completamente suficiente para ganhar também uma fé convicta nos ensinamentos que tiveram origem em Deus, bem como para reconhecer o que foi acrescentado humanamente e em que medida isto corresponde à verdade. Pois Deus, como verdade eterna, sempre o ajudará e ordenará o seu pensamento, Ele dar-lhe-á poder de julgamento se apenas estiver disposto a reconhecer o que é certo e a defender a verdade, pelo que reconheceu como verdade, para com os seus semelhantes...., pois Deus quer que a verdade seja difundida porque só ela conduz para cima e faz as pessoas felizes...._>Ámen