• Back

FORMALNA VJERA.... VJERA IZ UVJERENJA ....

U vremenima najveće zemaljske nevolje duhovno stanje pojedinih ljudi se razjašnjava tako da ili vjera bude učvršćena, ili se pak skroz izgubi ako je prije bila samo formalna vjera, koja ljude još nije uspjela dovesti do uvjerenja. Mnogi otpadaju od vjere, njihovi pogledi su još previše usmjereni na zemaljsko, i oni svjetovne događaje i svoju vlastitu sudbinu ne mogu uskladiti sa vječnim Božanstvom, od Kojega oni svog neznanja radi očekuju samo sretan zemaljski život.

Oni žele priznati samo onog boga koji im poklanja sve ugodnosti života, no to da spasenje na Zemlji proigravaju radi svoje udaljenosti od Boga, njima je nerazumljivo. E sad, što teže ih pritišće nevolja, to više se oni udaljuju od Njega, oni Ga odbijaju, ne prepuštaju se svojoj sudbini nego mrmljaju i žale se te se sami trude umanjiti stanje nevolje putem nepravednih radnji i ne-Ljubavnog postupanja spram bližnjega. Njihova vjera bila je samo formalna vjera koja nije izdržala ozbiljniji ispit, a koja je i bila bezvrijedna i koja tek treba postati vjerom iz uvjerenja.

Samo je malo ljudi koji se u vremenima nevolje s Bogom sjedinjuju još prisnije pošto u Njega čvrsto vjeruju i ne daju se odgovoriti (odvući) od te vjere. Oni patnju vide kao to što ona jeste, kao sredstvo kroz koje Bog želi zadobiti od Njega otpale ljude. Oni Boga neprestano mole za snagu a tako su i sposobni izdržati patnju. Vjera im daje tu snagu, i Bog ne napušta one koji su Njegovi, tj. one koji u Njega vjeruju i koji se Njemu utječu u svakoj nevolji. No stanje onih ne-vjernika je beznadežno, sve dok poklanjaju pažnju jedino zemaljskim događajima i ne razmišljaju o smislu i svrsi toga.

No mora doći do razjašnjenja jer formalna vjera nije vjera kakvu Bog traži.... Ona je na školski način prenesena na ljude i kod njih samih ona još nije zaživjela; to je mrtva vjera, koja dušu ne unaprjeđuje u njenom razvoju pa stoga treba snažni ispit kako bi putem njega čovjek postao svjestan svog razmišljanja i svog stava spram Boga. Tko Ga odbija, pod utjecajem nevolje i zemaljskih događaja, putem vlastite sudbine, taj će morati proći kroz veće ispite da bi ipak još zadobio vjeru, ili će pak biti izgubljen i na kraju spadati u one koji su prokleti, koji se ubrajaju u protivnike Boga i zato primaju pravednu kaznu, koji u svrhu svog izbavljenja ponovno moraju prevaliti prolazak kroz novo stvaranje.

Vjernici će također biti izloženi jakim ispitima, no vjera iz uvjerenja ne da se tako lako uzdrmati, a Bog je uz one koji izdržavaju sve ispite i utoliko se dublje sjedinjuju s Bogom pošto čvrsto vjeruju u Njega i Njegovu Ljubav, Svemoć i Mudrost. A (ta) čvrsta vjera će im biti nagrađena u dan suda, gdje ih Sam Bog uvodi u raj, gdje sva nevolja završava i oni su u Božjem prisustvu nadasve sretni....

AMEN

Formulário faith.... Fé Convencida....

Em tempos de maior adversidade terrena o estado espiritual de cada pessoa se esclarece na medida em que a fé ou é fortalecida ou completamente perdida, se antes era apenas uma fé formal que ainda não conseguia convencer as pessoas. Muitos caem da fé, seus olhos ainda são demasiado dirigidos para a Terra e não conseguem conciliar os acontecimentos mundiais e seu próprio destino com a Deidade eterna, de quem apenas esperam uma vida terrena feliz, devido à sua ignorância. Eles só querem reconhecer um Deus que lhes dá todo o conforto da vida, mas o facto de eles próprios perderem o seu bem-estar na Terra através do seu modo de vida, através da sua distância de Deus, é para eles incompreensível. Quanto mais severas as dificuldades, mais se distanciam Dele, mais O rejeitam, não se rendem ao seu destino, mas resmungam e reclamam e tentam reduzir o seu estado de dificuldade através de acções injustas e comportamentos indelicados para com o seu próximo. A sua fé em Deus era apenas uma fé formal que não resistia a um exame sério, mas que também não valia nada e devia primeiro tornar-se uma fé convicta. Há apenas algumas pessoas que se apegam mais a Deus em tempos de adversidade porque acreditam firmemente nEle e não se deixam desviar desta fé. Eles vêem o sofrimento pelo que ele é, como um meio pelo qual Deus quer conquistar as pessoas que se afastaram dEle. Eles pedem constantemente a Deus por força e agora também são capazes de suportar o sofrimento. A fé lhes dá essa força e Deus não confia nos Seus, ou seja, aqueles que acreditam Nele e se refugiam Nele em todas as adversidades. Mas o estado desses incrédulos é inútil, desde que eles só prestem atenção aos acontecimentos terrenos e não pensem no significado e no propósito deles. Mas um esclarecimento deve ter lugar, pois a fé na forma não é fé como Deus a exige.... Foi transferido escolástica para as pessoas e ainda não ganhou vida nelas; é uma fé morta que não suporta a alma no seu desenvolvimento e, portanto, requer um forte exame para que o ser humano se torne claro sobre o seu pensamento e a sua atitude para com Deus. Quem O rejeitar, impressionado pela adversidade e pelos acontecimentos terrenos, pelo seu próprio destino, terá de passar por maiores provações, a fim de ainda assim ganhar a fé, ou se perderá e, no final, pertencerá àqueles que estão condenados, que pertencem aos adversários de Deus e, portanto, recebem o castigo justo, que terão de percorrer novamente o caminho através da nova criação, com o propósito da sua redenção. Os crentes também serão expostos a provas severas, mas uma fé convicta não pode ser abalada tão facilmente, e Deus permanece ao lado daqueles que são fiéis a Ele, que suportam todas as provas e se apegam a Deus ainda mais intimamente porque crêem firmemente Nele e no Seu amor, onipotência e sabedoria. E esta fé firme lhes será recompensada no dia do Juízo, quando o próprio Deus os conduzirá ao paraíso, onde toda adversidade chegará ao fim e eles serão extremamente felizes na presença de Deus...._>Amém