• Back

SVAKA RAZVOJNA FAZA JE JEDINSTVENA ZA VRIJEME PERIODA SPASENJA.... UTJELOVLJENJE SVJETLOSNIH BIĆA.... MISIJA – DIJETE BOŽJE

Svaka faza duševnog razvoja se javlja samo jednom za vrijeme perioda spasenja čak ako duša i zanemari iskoristiti stanje slobodne volje. U tom slučaju faza razvoja prolazi bez rezultata za dušu i ona mora prihvatiti posljedice ovoga u duhovnom kraljevstvu. Ali potpuno Bogu-protivnom duhu, čiji otpor nije mogao biti slomljen za vrijeme beskonačno dugog zemaljskog razvoja, je ponovno dana mogućnost u novom periodu spasenja; gdje on može, utjelovljen u čvrstoj formi, živjeti kroz novu fazu razvoja u iznova započetom zemaljskom periodu. I onda je duhovnim supstancama, koje se u prisilnom stanju moraju ponovno razviti u ljudsku dušu, još jednom dozvoljeno okupirati ljudsko tijelo zbog svog konačnog testa volje. Ova re-inkarnacija se zaista može dogoditi ali proces ima takve ogromne implikacije da ljudima treba biti objašnjen kao nešto izuzetno zastrašujuće, iako je to također jedno djelo Božje milosti u svrhu oslobađanja duha nakon njegovog beskrajno dugog zarobljeništva.

Međutim, ideja da se duša ponovno re-inkarnira na istoj zemlji u svrhu završavanja svoga razvoja je obmanjujuća.... Ako Bog vrati dušu iz duhovnog kraljevstva svjetla na Zemlju to je prosto djelo milosrdnosti/ljubaznosti pošto ova duša treba ispuniti zadatak oslobađanja ograničenog duha na Zemlji.... Otud se jedno već potpuno savršeno/zrelo biće svjetla utjelovljuje na Zemlji da bi duhovno pomoglo drugima dok prividno mora napredovati na putu duhovnog razvoja poput svakog drugog bića. Povratak na Zemlju u svrhu ostvarivanja potpune zrelosti/savršenstva, da bi se ispravilo što je bilo zanemareno u prošlom zemaljskom životu, ne korespondira sa Božjom mudrošću pošto bi to omelo progresivni razvoj; povratak iz duhovnog u tjelesno stanje bi bilo nazadovanje i stoga (na)znak(a) dušine namjere da sebe udalji od Boga, i prema tome ne indicira duhovnu težnju. Oni koji teže ka Bogu uistinu imaju dovoljno mogućnosti u duhovnom kraljevstvu, gdje duh sebe može dokazati i tako sazrijeti i dalje se razviti.

U drugu ruku, visoko razvijena duhovna bića koja još nisu ostvarila stupanj sinovstva Božjeg, mogu postati Božje dijete putem utjelovljenja na Zemlji u svrhu misije, što je uvijek povezano sa izuzetno teškim životnim uvjetima i potrebuje ranije ostvaren poseban stupanj zrelosti u onostranom. Učenje o re-inkarnaciji je učenje koje su izmislili ljudi koje kao takvo korespondira sa njihovim željama i prema tome je opet i iznova branjeno/zaštićeno pošto mnogi ljudi više nisu u stanju ispravno razumjeti istinu od gore i stoga ju mijenjaju da bi se uklopila u njihove želje. Jer njihova žudnja za ovim zemaljskim svijetom je i dalje prejaka i misao da će im biti dozvoljeno vratiti se na Zemlju je umirujuća i utješna. Ali ovo učenje je prepreka za duhovni razvoj ljudskog bića i prema tome će morati biti opet i iznova pobijano/opovrgavano od strane onih koji će širiti čistu istinu.

AMEN

Elke ontwikkelingsfase is eenmalig in een verlossingsperiode

Elke ontwikkelingsfase van het geestelijke vindt maar eenmaal plaats in het tijdsbestek van een verlossingsperiode, zelfs als het de staat van zijn vrije wil niet benut. Want dan gaat deze ontwikkelingsfase vergeefs aan het wezen voorbij en het moet de gevolgen er van in het geestelijke rijk op zich nemen. Maar aan het geheel aan GOD weerspannige, bij hetwelk de eindeloos lange gang over de aarde niet bij machte was de weerstand te breken, wordt nogmaals de gelegenheid geboden in een nieuw tijdperk van de schepping, waar het in een wederom beginnende aardperiode, in de meest vaste vorm belichaamd een nieuwe fase van ontwikkeling kan doormaken. En dan is dus ook het geestelijke, dat zich vanuit de "je moet" toestand weer omhoog tot mensenziel ontwikkelt, het verblijf in een menselijk lichaam toegestaan, als laatste proef van de wil. Deze her-belichaming kan dus plaatsvinden. Maar zij is een gebeuren van zulk een enorme draagwijdte, dat zij als het verschrikkelijkste aan de mensen voorgesteld moet worden, ofschoon het ook een daad van GOD's Barmhartigheid is, opdat het geestelijke nà eindeloze tijden uit zijn gevangenschap verlost wordt. Dat echter de menselijke ziel, nadat zij reeds eenmaal de weg over de aarde heeft afgelegd weer op dezelfde aarde wordt geïncarneerd om tot rijpheid te komen, is onjuist.

Plaatst GOD een ziel die reeds tot het lichtrijk behoort weer op de aarde, dan is dat alleen een daad van hulpbereidheid. Want zo'n ziel wordt een taak opgelegd die tot verlossing van het onvrije geestelijke op de aarde vervuld moet worden. Zodoende belichaamt zich dus een lichtwezen dat reeds de rijpheid van ziel heeft verworven, om nu zegenrijk op de aarde te werken, al ziet het er schijnbaar naar uit dat het de ontwikkelingsgang net zo moet afleggen als ieder ander mens. Een terugplaatsen op de aarde met doel tot volle ontwikkeling te komen, om het verzuimde uit een vorig leven op aarde in te halen, zou niet aan de Wijsheid van GOD beantwoorden, want dan zou daardoor de opwaartsgaande ontwikkeling onderbroken worden. Het terugplaatsen uit de geestelijke in de stoffelijke toestand zou een achteruitgang betekenen en dit zou een teken zijn van het zich willen verwijderen van GOD, wat geen geestelijk streven zou kenmerken. Maar voor het naar-GOD-toe-willen-gaande zijn er in het geestelijke rijk waarlijk mogelijkheden genoeg, waar het geestelijke zich kan bewijzen en dus uitrijpen en zich opwaarts ontwikkelen.

Daarentegen kunnen geestelijk hoogstaande wezens die nog niet het kindschap GOD's bereikt hebben, door een belichaming op aarde met het doel van een bepaalde missie, die dan ook met onzegbaar zware levensomstandigheden is verbonden, het kindschap GOD's bereiken - wat echter steeds een bepaalde graad van rijpheid in het hiernamaals vooropstelt.

De leer van de her-belichaming is door mensen opgesteld, want het kwam voort uit hun wensen en wordt daarom steeds weer bepleit, terwijl de zuivere waarheid die naar de aarde wordt gebracht door velen niet echt wordt begrepen, en daarom zo veranderd wordt zoals het hun wenselijk lijkt. Want het verlangen naar deze aardse wereld is bij hen nog te groot, daarom is de gedachte om nogmaals tot de aarde terug te mogen keren voor hen troostend en bevredigend. Maar voor de geestelijke ontwikkeling van de mens is deze leer van de her-belichaming een belemmering, en daarom zal er steeds weer tegen gestreden worden door hen die de zuivere waarheid zullen verbreiden.

Amen