• Back

ŽIVA VODA...

Božji dar trebate prihvatiti bez oklijevanja, i pustiti da djeluje na vas, jer to je Živa Voda, koja neprestano teče iz Božanskog Izvora, na kojoj se vi trebate okrijepiti i osnažiti. Jer, vi ćete ovu snagu uistinu trebati u nadolazećem vremenu. Sam Bog je u Svojoj Ljubavi vama otvorio Izvor, jer On zna za vašu nevolju i On zna što vama nedostaje. I, vi zaista ne trebate gladovati, čim je Njegova Očinska Ljubav okrenuta vama, kao Njegovoj djeci. A On vas opskrbljuje tjelesnom i duhovnom Hranom, ako vi samo žudite potonju, i otvorite svoja srca, tako da vam On ponudi Svoj dar. Na Njegovoj Očinskoj brizi, utemeljen je Njegov dar milosti, Njegova Riječ, Živa voda, a budući da je sada u Ljubavi pronuđena ljudima, ona također mora u čovjeku i zapaliti Ljubav, te ju pustiti da bukne do jasnog plamena, ona mora probuditi u život, odnosno, potaknuti na stalnu aktivnost, ona mora poput najbistrije vode, donijeti osvježenje i snaženje onome tko želi crpiti iz Prvobitnog Izvora... Ovaj Izvor također neće nikada presušiti, jer su Božja Ljubav i mudrost neiscrpni. No, onaj čije srce ne čezne za okrjepom i osnaženjem, neće pronaći Izvor, on njemu ostaje skriven, i on gubi neslućenu snagu. Čovjeku je zaista uvijek iznova davano znanje o tome da Božanska Ljubav za njega čuva spreman ovaj dar milosti, on je uvijek iznova doveden u blizinu Izvora iz kojeg istječe Živa Voda. No on nikada nije prisiljen na primanje onoga što mu se nudi kao Božanski dar milosti. Njegova potpuno slobodna volja je, da li će on i kako iskoristiti protok (struju) snage, njemu jedino kroz bližnje može biti ukazano da sebe učini dostojnim Božanske Ljubavi i milosrđa, tako da može biti preobilno opskrbljen tijekom svojega zemaljskog života. A, budući da volja samog čovjeka mora postati aktivna, tako malo ljudi dolazi u posjed najdragocjenijih darova, oni ostaju siromašni, tamo gdje bi mogli postati neizmjerno bogati, oni ostaju nemoćni (bez snage), tamo gdje im stoji na raspolaganju neslućena snaga, i oni ostaju neupućeni (neznalice), tamo gdje im prilazi najdublja mudrost, ako bi oni ovu žudjeli. Nedostatak volje određuje njihov duhovni razvoj, stoga njihov stupanj zrelosti, budući on sprječava da čovjek postane svjestan (znalac), budući se jedino iz Izvora iz Kojeg istječe Živa Voda, može crpiti najdublja mudrost. Znanje je međutim potrebno, da bi se stiglo do visine. Znanje zaista može biti stečeno kroz Ljubav-no djelovanje, no ako čovjek ne primi snagu od Boga, ako on nju ne dobavi iz Njegovog Božanskog Izvora milosti, on nije sposoban za Ljubav-no djelovanje. Ali, snaga mu prilaazi, ako je on voljan, dakle Bogu više ne suprotstavlja nikakav otpor. Otpor je međutim to, kada je zanemaren Njegov Dar milosti, ili se on otvoreno odbacuje, otpor je to, kada se čovjek ne otvori, kada on zatvori svoje srce, ako mu je donesena blizu Božanska Riječ, koja mu posreduje snagu u velikoj mjeri. Čovjek ne može biti uveden u znanje prisilno, pa mu ne može prići ni milost, ako on nju ne žudi ili joj suprotstavlja otpor. I čovjek će nemoćan prevaljivati zemaljski put, i njegova duša će gladovati, jer joj je uskraćena okrjepa na Izvoru Istine, jer joj nije pružena prava Hrana i pravo Piće, što je skrivila čovjekova volja. Ne postoji nikakav nadomjestak za dostavu milosti kroz Božansku Riječ; ne postoji nijedan izvor iz kojeg istječe ista (slična) Voda, koja ga budi u Život... Pa stoga također ne postoji nijedan put, koji vodi u visinu, ako ne prolazi pored Izvora Žive Vode... I, umorni zemaljski putnik (lutalac) treba obratiti pažnju na Izvor, on treba načiniti odmorište i sebe osnažiti za daljnje putovanje, on treba prikupiti novu snagu, i svoju dušu opskrbiti onim što ona treba... Jer nije tijelo važno na Zemlji, nego jedino duša, a ako je njoj uskraćena snaga, njen zemaljski put je daleko teži i uglavnom zaluta. Na Izvoru Božanske Ljubavi, ona međutim crpi novu snagu. Ona od Samog Boga prihvaća snagu, ona dolazi do spoznaje, i njeno stanje je puno svjetlosti, tako da ona sada jasno prepoznaje svoj zemaljski put, da vidi cilj pred očima, i puna nade (optimistično) ga može slijediti. A onome tko crpi iz Izvora Života, duševni napredak je zajamčen, budući je Bog Osobno (Taj) Koji nju povlači i vodi na pravi put prema vječnoj domovini... I zato Božanski Izvor milosti neće nikada presušti, uvijek i vječno će iz njega izvirati dragocjeni dar milosti, koji je nužno potreban da se stigne do vječnog života._>AMEN

Living Waters....

Sem hesitação, vocês devem aceitar o dom de Deus e deixá-lo trabalhar em vocês, pois é a água viva que flui constantemente da fonte divina, na qual vocês devem se refrescar e se fortalecer. Pois você vai realmente precisar dessa força nos próximos tempos. O próprio Deus abriu a fonte para você em Seu amor, pois Ele sabe sobre suas dificuldades e o que lhe falta. E você realmente não precisa passar fome enquanto o Seu amor paternal estiver voltado para você como Seus filhos. E Ele vos proverá de alimento físico e espiritual se apenas desejardes este último e abrirdes os vossos corações se Ele vos oferecer o Seu dom. O seu dom da graça, a sua Palavra, a água viva, é fundada nos seus cuidados paternos e, como agora é oferecida às pessoas apaixonadas, também tem de acender o amor nas pessoas e deixá-lo acender numa chama brilhante, tem de despertar a vida, ou seja, estimular a actividade constante, como a água mais clara que tem de refrescar e fortalecer quem quer tirar da fonte original de sabedoria e amor.... Esta fonte nunca secará, pois o amor e a sabedoria de Deus é inesgotável. Mas qualquer pessoa cujo coração não anseie por um refresco e fortalecimento não encontrará a fonte, ela permanecerá escondida dele e ele perderá a força inimaginável. Uma e outra vez o ser humano é informado de que o amor divino tem este dom de graça guardado para ele, uma e outra vez ele é levado perto da fonte de onde flui a água viva. Mas ele nunca é obrigado a aceitar o que lhe é oferecido como um dom divino da graça. É de sua livre vontade se e como ele utiliza o fluxo de forças, e ele só pode ser aconselhado pelos semelhantes a se tornar digno do amor e misericórdia divina para que ele possa ser abundantemente provido durante sua vida terrena. E porque a vontade do ser humano tem de se tornar ela própria ativa, tão poucas pessoas entram na posse dos dons mais requintados, permanecem pobres onde poderiam tornar-se imensamente ricos, permanecem impotentes onde há força inimaginável à sua disposição, e permanecem ignorantes onde a sabedoria mais profunda viria a eles se o desejassem. A falta de vontade determina o seu desenvolvimento espiritual e, portanto, o seu grau de maturidade, pois impede que o ser humano se torne conhecedor, pois a sabedoria mais profunda só pode ser extraída da fonte da qual brota a água viva. Mas o conhecimento é necessário para atingir a altura. O conhecimento pode de fato ser adquirido através da atividade amorosa, mas se o ser humano não aceita a força de Deus, se não a vai buscar à Sua divina fonte de graça, não é capaz de amar a atividade. Mas a força virá até ele se ele estiver disposto, ou seja, se ele não mais resistir a Deus. A resistência, porém, é quando o Seu dom de graça é deixado despercebido ou abertamente rejeitado, a resistência é quando o ser humano não se abre, quando fecha o seu coração quando a Palavra divina lhe é trazida, o que lhe confere força em grande medida. O ser humano não pode ser guiado à força para o conhecimento, portanto a graça também não lhe pode ser dada se ele não a exigir ou se lhe opor. E o ser humano percorrerá o caminho terreno sem forças e a sua alma sofrerá porque lhe é negado o refresco na fonte da verdade, porque não lhe é dado o alimento e a bebida certos, que é culpa da vontade do ser humano. Não há substituto para o fornecimento da graça através do Verbo divino; não há fonte da qual flua a mesma água que a desperta para a vida.... E, portanto, também não há caminho que leve para cima, se não passar pela nascente de água viva.... E o caminhante cansado da terra deve prestar atenção à primavera, deve descansar e se fortalecer para sua jornada, deve reunir novas forças e suprir sua alma com o que ela precisa.... Pois não é o corpo que é importante na Terra, mas apenas a alma, e se for privado de força, seu caminho terreno é muito mais difícil e geralmente se desvia. Mas retira uma nova força da fonte do amor divino. Recebe sabedoria do próprio Deus, alcança a realização e o seu estado torna-se cheio de luz, de modo que agora reconhece claramente o seu caminho terreno, que vê a meta diante dos seus olhos e pode persegui-la com esperança. E todo aquele que tira da fonte da vida está assegurado de ascensão espiritual, pois é o próprio Deus que o atrai e guia no caminho certo para a pátria eterna. E, portanto, a fonte divina da graça nunca secará, o delicioso dom da graça fluirá sempre e para sempre dela, o que é inevitavelmente necessário para se alcançar a vida eterna...._>Amém