• Back

ONI KOJI SU ČISTA SRCA.... ISTINA....

Čistoća srca jamac je za to da je čovjek u Istini. Onaj tko čini zlo, taj i misli zlo; no tko se trudi za Boga ostati jasan i čist, njegovo razmišljanje mora biti u skladu s tim. Čovjek koji je čista srca uvijek će se gnušati onoga što je protivno Božanskome, on će moći istraživati u dubini srca budući da (tamo) nema smeća da mu sprječava pogled, a odande će mu se izdizati i mudrost, pošto ne nailazi na prepreke.

Čista srca biti će svatko tko živi u Bogu i sa Bogom, tko sa Njim ostaje povezan, tko svoj život živi svjesno, dakle tko spoznaje svoj zemaljski zadatak, tko se predaje Bogu i uvijek se trudi ispunjavati Njegovu volju. Taj više neće ni htjeti niti moći živjeti bez Boga, i svaka nečista misao biti će mu daleka; takav čovjek će, ako nekada postane slab, Boga iskreno moliti za oprost, pošto njegovo srce prepoznaje nepravdu i ne želi svjesno činiti ono što nije pravo.... On će se truditi ići pravim putem i Boga će moliti za Snagu i Milost.

Prema tome, čistoća srca kao rezultat mora imati to da se čovjek nalazi u ispravnom razmišljanju, jer kako je srce posuda za prijem Istine iz Boga, ako se čovjek trudi oblikovati ga tako da bude i ostane dostojno prijema, neistina se u njemu više ne podnosi, na nju se gnuša kao i na sve nečisto, i stoga je odbija, budući da se čovjek koji je čistog srca nalazi u žudnji za Istinom.

A žudnja za Istinom je isto tako i ispunjenje.... žudnja za Istinom je i žudnja za Bogom, Koji jeste Sama Istina.... a žudnja za Istinom isključuje djelovanje protu-sile. Oni koji su čista srca prepoznaju laž, prema tome oni više niti ne mogu biti zavedeni, tj. iz neznanja prihvatiti kao Istinu nešto što je s Njom u suprotnosti.... oni će to odbijati čak i kad to razumski ne mogu objasniti. No njihovo srce se tome opire, pošto kroz čistoću ima mimoznu (poput mimoze, tj. tako osjetljivu i profinjenu) percepciju i moć razlučivanja duhovnog dobra koje traži ulaz.

Nečiste misli i postupci otupljuju sposobnost percepcije srca, te stoga u Istini neće biti onaj tko se prepušta svijetu i njegovim užicima, jer težnja za tim isto tako rađa misli i žudnje koje nisu usmjerene isključivo na Boga nego na onoga čije područje je svijet....

A te misli neće biti čestite i čiste, one će buditi i podsticati one nagone koje čovjek treba nadvladati, te će tako samo biti i ostati opasnost za čistoću srca kao i prepreka za prijem Čiste Istine iz Boga.... A oni kojima nedostaje Istina, njima nedostaje i svjetlo, i oni ne prolaze put koji vodi do Boga....

AMEN

Que são puros de coração.... Verdade....

A pureza do coração é a garantia de que uma pessoa está na verdade. Aquele que faz o mal também pensa o mal; mas aquele que se esforça por permanecer claro e puro para Deus, o seu pensamento também deve ser em conformidade. O homem de coração puro abominará sempre tudo o que é contrário ao divino, poderá procurar no fundo do seu coração porque nenhuma impureza o impedirá de ver, e a sabedoria também se elevará até ele, porque não encontrará obstáculo. E todos serão puros de coração que vive em e com Deus, que permanece unido a Ele, que vive a sua vida conscientemente, ou seja, que reconhece a sua tarefa terrena, se entrega a Deus e se esforça sempre por cumprir a Sua vontade. Ele não vai mais querer e poder viver sem Deus, e todo pensamento desonesto vai ficar longe dele; se ele ficou fraco ele vai sinceramente pedir perdão a Deus porque seu coração reconhece o errado e não quer conscientemente fazer o mal.... Ele se esforçará para tomar o caminho certo e orará a Deus por força e graça. A pureza do coração deve, portanto, fazer com que o ser humano também pense corretamente, pois como o coração é o receptáculo da verdade de Deus, assim que o ser humano se esforçar por moldá-lo e mantê-lo puro e digno de receber, a inverdade não será mais tolerada nele, será detestada como tudo o que é impuro e, portanto, rejeitada, pois o ser humano de coração puro deseja a verdade. E o desejo de verdade também é realização.... O desejo da verdade também é desejo de Deus, que é a própria verdade.... Mas o desejo de Deus elimina o funcionamento do poder oposto. Aqueles que são puros de coração reconhecem a mentira, não podem mais ser enganados, ou seja, por ignorância aceitam algo como verdade que a contradiz.... Eles a rejeitarão, mesmo que não possam justificar isso intelectualmente. Mas seu coração resiste a isso porque, através da pureza, tem um sentido mimoso e julgamento do bem espiritual que busca a entrada. Pensamentos e ações injustos embotam a sensibilidade do coração e, portanto, aquele que professa o mundo e seus prazeres não permanecerá na verdade, pois o desejo por ele também dá origem a pensamentos e desejos que não se destinam exclusivamente a Deus, mas àquele cujo reino o mundo é ...... E estes pensamentos não serão puros e não adulterados, despertarão e favorecerão aqueles impulsos que o ser humano deve superar e, portanto, só serão e permanecerão um perigo para a pureza do coração e um obstáculo para receber a verdade pura de Deus.... Mas aqueles que não têm verdade também têm falta de luz e não conseguem encontrar o caminho que leva a Deus...._>Amém