• Back

SLOBODNA VOLJA JE NEIZOSTAVNA ZA IZBAVLJENJE.... (SAMOIZBAVLJENJE)....

Zahvaljujući slobodnoj volji, čovjek ima moć [[(ima u svojoj moći)]] sebe izbaviti, on je slab i nemoćan jedino bez primjene sredstava milosti, bez potpore duhovne snage. Milost je sve što Bog u Svojoj Ljubavi pruža čovjeku, ako ovaj nju žudi.... Stajati u Božjoj milosti znači biti stalno zbrinut od Njegove Ljubavi, a ova Ljubav intervenira svugdje gdje je čovjek u opasnosti. Ako njegovoj duši prijeti opasnost, njemu pomaže Božanska Ljubav, ukoliko se sam čovjek ne suprotstavlja ovoj pomoći. Najučinkovitije sredstvo milosti je molitva. Molitva je sredstvo za neizmjerno primanje milosti, odnosno uvijek iznova snage i pomoći u svim nevoljama i patnjama duše. Molitva čini to, da se dobra duhovna bića čovjeku pomoćno postave na raspolaganje, odnosno snagu, koju oni posjeduju u punini, daju u molitvi snage-potražujućem čovjeku. Onda je slobodna volja čovjeka bila aktivna, da traži snagu iz Boga. Stoga je molitva sredstvo za primanje neizmjernih milosti. A još jedno sredstvo za primanje milosti je aktiviranje u Ljubavi.... Jer, sa svakim djelom nesebične Ljubavi prema bližnjemu, njemu pritječe Božanska milost u obliku Božanske Ljubavi, a ova čovjeka potiče na sve živahniju Ljubav-nu aktivnost, a jedino kroz Ljubav, čovjek sebe izbavlja, tako će snaga u čovjeku biti to jača, što više on prakticira Ljubav, i kroz to prima Božju milost, odnosno povećanu snagu za svoje samoizbavljenje. Nikakva snaga ili milost ne može priteći čovjeku koji samo ispunjava neku formu, njega mora najunutarnjije srce poticati da moli i da ljubi.... Tek onda njemu može biti posredovana milost. A briga, bolest i nevolja su dokaz Božanske Ljubavi, jer one trebaju čovjeka dovesti u stanje da primjeni sredstva milosti, stoga da u molitvi preklinje pomoć, i da postane aktivan u Ljubavi za bližnjeg. A, Bog ljude kroz to vodi tako da oni nose žudnju da stanu u zračenje Božanskog Sunca milosti, On im na neki način nudi sredstva milosti, tako da se oni njima posluže. Duhovno usavršeni međutim stoji u istoj volji s Bogom, i kao vršitelj volje, na isti način se trudi, na bića na Zemlji tako utjecati, da se ona posluže sredstvima milosti.... oni potiču volju čovjeka da bude Ljubav-no aktivan, i da Boga moli za Njegovu potporu snage.... tek onda je slobodna volja ispravno iskorištena, onda je čovjek sposoban sam sebe izbaviti, jer on čini sve s Božjom pomoći, on koristi Božju milost, i stoga živi u [[(Bogu)]] i sa Bogom....

AMEN

O livre arbítrio é indispensável para a salvação.... (Auto-salvação)....

Em virtude do livre arbítrio, o ser humano tem o poder de se redimir, ele só é fraco e impotente sem a aplicação dos meios da graça, sem o fornecimento de força espiritual. Graça é tudo o que Deus no Seu amor dá ao ser humano se ele o desejar.... Estar na graça de Deus significa ser constantemente cuidado pelo Seu amor, e este amor intervém onde quer que o ser humano esteja em perigo. Se a sua alma está em perigo, o amor divino o ajudará, desde que o próprio ser humano não se oponha a essa ajuda. O meio de graça mais eficaz é a oração. A oração é o meio de receber graças desmedidas, ou seja, força e ajuda uma e outra vez em todas as necessidades e sofrimentos da alma. A oração faz com que os bons seres espirituais se coloquem à disposição do ser humano, ou seja, para dar a força que possuem em abundância à pessoa que pede força na oração. Pois então o livre arbítrio do ser humano tem sido ativo para pedir força a Deus. A oração é, portanto, um meio de receber uma graça desmedida. E um outro meio de graça é a actividade do amor..... Pois com cada obra de amor altruísta ao próximo a graça divina flui para ele sob a forma de amor divino, e isto impele o ser humano a um amor cada vez mais ativo, e somente através do amor o ser humano se redime, assim a força no ser humano se torna mais forte quanto mais ele pratica o amor e assim recebe a graça de Deus, ou seja, mais força para a sua redenção. Nenhuma força ou graça pode fluir para uma pessoa que meramente cumpre qualquer forma, o seu coração mais íntimo deve instá-lo a rezar e a amar..... Só então a graça lhe pode ser dada. E a preocupação, a doença e a aflição são provas do amor divino, pois visam levar o ser humano ao estado de aplicar os meios da graça, implorar assim ajuda na oração e tornar-se ativo no amor ao próximo. E assim Deus dirige as pessoas de tal modo que elas desejam permanecer nos raios do sol divino da graça, Ele, por assim dizer, oferece-lhes os meios da graça para que façam uso deles. A pessoa espiritualmente perfeita, porém, é da mesma vontade de Deus e, como executor da vontade, faz o mesmo esforço para influenciar os seres na Terra de tal forma que eles fazem uso dos meios da graça.... estimulam a vontade do ser humano de ser amorosamente ativo e de apelar a Deus para a Sua concessão de força.... somente então o livre arbítrio é usado corretamente, então o ser humano é capaz de se redimir, pois ele faz tudo com a ajuda de Deus, ele faz uso da graça de Deus e assim vive em e com Deus....

Amém