• Back

CEREMONIJE.... POSTAJANJE DJETETOM BOŽJIM

Božja volja je ovako bila zanemarena i to je rezultiralo u užasnom stanju stvari koje je ozbiljno ugrožavalo vjeru. Jedino nekolicina ljudi je razumjelo najvažniju stvar, i ta nekolicina je zasigurno udovoljavala navedenim zapovijedima a oni su istovremeno tako u kontaktu sa Gospodinom da iz te veze izvlače snagu koju oni, međutim, pripisuju izvršenju tih zapovijedi. Ova obmanjujuća pomisao neće, u stvari, naškoditi njihovim dušama, ali ova snaga može također dotjecati čovjeku bez izvanjski prepoznatljivih ceremonija pod uvjetom da srce traži i inicira sjedinjenje sa Bogom. Dok ceremonije bez iskrenog sjedinjenja neće rezultirati u nikakvoj vrsti blagoslova.

Također je važno postaviti pitanje postajanja djetetom Božjim. U skladu sa dogmom jedino pripadnik Katoličke Crkve ima pravo sebe nazivati djetetom Božjim. To je potpuno pogrešno stajalište koje ne može biti opravdano. Svatko tko neumorno radi da bi sebe unaprijedio i tako teži ka savršenstvu, svatko tko uvijek striktno ispituje sebe i svoje akcije, tko uvijek pokušava ispuniti Božansku volju, uzima dječaštvo Božje ozbiljno i od strane Oca će biti smatran Njegovim djetetom. Ali dužnosti i njihovo ispunjavanje neće nikad biti tako dragocjeni kao dobrovoljno radosno služenje Bogu. Prisila neće nikad aktivirati čovjekovu vlastitu volju.

Ispunjavanje zapovijedi u stanju prisile [[= pod pritiskom]] nije osobito preporučljivo pred Bogom, ali i najmanje dobrovoljno prepuštanje njezinom Gospodinu je za čovjekovu dušu izuzetan korak naprijed. I tako je Bog u stvari uvijek obznanio Svoju volju čovječanstvu, ali On nikad nije zapovijedio da se Njegova volja mora ispunjavati kao obaveza, pošto ona za Njega ima vrijednost jedino ako se ljudsko biće izdigne nad sobom i za ljubav Božju prihvaća određenu vrijednost. Pošto će se jedino onda ljudsko biće upokoriti i svjesno težiti k vezi sa Ocem na nebu, jedino onda će biti iniciran djetetov odnos sa njegovim Ocem. Ljudsko biće će, poput djeteta, nastojati biti poslušno svojem Ocu na nebu, dijete će voljeti svoga Oca i pokušati Mu ugoditi i sebe oblikovati na način da će ga Otac nježno privući blizu Svoga srca, i time čovjek svjesno teži postati dijete Božje.

AMEN

Cerimónias.... A Infância de Deus....

Assim, a vontade de Deus foi ignorada e desenvolveu-se um erro que põe seriamente em perigo a fé. Apenas algumas poucas pessoas agarram o núcleo, e essas poucas certamente cumprem os mandamentos prescritos, mas ao mesmo tempo estão tão ligadas ao Senhor que tiram força dessa ligação que, no entanto, atribuem ao cumprimento desses mandamentos. Embora essa visão errônea não prejudique sua alma, essa força também pode fluir para o ser humano sem cerimônias reconhecíveis externamente, se apenas seu coração busca e inicia a união com Deus. Enquanto que as cerimônias sem a união íntima não resultam em nenhuma bênção. Também é importante tomar uma posição sobre a questão da filiação a Deus. Segundo os dogmas, só os católicos têm o direito de se intitularem filhos de Deus. Esta é uma concepção completamente falsa, que não pode ser justificada por nada. Quem quer que faça questão de trabalhar sobre si mesmo sem medo e assim se esforce pela perfeição, quem quer que se submeta sempre a um escrutínio rigoroso, quem quer que se esforce constantemente por cumprir a vontade divina, é sério acerca da filiação de Deus, e o Pai considera-o como Seu filho. Mas os deveres e o seu cumprimento nunca são tão valiosos como um alegre serviço a Deus em toda a liberdade de vontade. A compulsão nunca permite que a própria vontade se torne activa. O cumprimento dos mandamentos em estado de compulsão não é particularmente meritório diante de Deus, mas a menor devoção voluntária ao seu Criador é extraordinariamente progressiva para a alma do homem. E assim Deus certamente sempre trouxe a Sua vontade perto das pessoas, mas nunca lhes ordenou que cumprissem devidamente a Sua vontade, pois só tem valor para Ele se o ser humano vencer a si mesmo e tomar sobre si muitas coisas por amor a Deus, pois só então a vontade do ser humano se curvará e lutará conscientemente pelo contato com o Pai no céu, só então o relacionamento do filho com o Pai será iniciado; O ser humano se esforça para ser obediente como uma criança ao Pai no céu, a criança ama seu Pai e procura agradá-lo e moldar-se de tal forma que o Pai o leve amorosamente ao seu coração, e assim o ser humano se esforça conscientemente para ser filho de Deus....

Amém