• Back

BESMRTNOST DUŠE.... DAR MILOSTI....

Poslušajte dakle glas Gospodnji, i obratite pažnju na ovo: vi sebi kradete najveću milosti ukoliko sumnjate u besmrtnost duše, jer uz pretpostavku da je život našao svoj kraj sa smrću zemaljskog tijela, vi ne žudite ništa što bi imalo vječno trajanje. Vi tako, kao da ste zadovoljni brigom za vaše tijelo na Zemlji, i ne tražite nikakvu pomoć za život poslije smrti. I vi ne mislite na Duh, nego se zadovoljavate onim što je korisno jedino tijelu. A ako ne tražite, ne može vam biti dodijeljena pomoć. Tjelesni život ćete vi onda doduše zaključiti smrću tijela, ali ne i životom duše. U uređenju koje je vaš način života na Zemlji sam odredio,biti će novo boravište duše u skladu sa ovim tjelesnim životom, vi više ništa nećete moći vlastitom snagom, nego baš kao što na Zemlji koristite vaša osjetila i onda osjećate užitak kao i patnju, a neizbježna je sudbina svake duše da ona na sebe mora preuzeti pravednu kaznu ili pravednu naknadu (plaću), i tome ne može uteći. I zato je od najveće važnosti, na Zemlji računati sa preživljavanjem duše, jer bez vjere u to, čovjek se neće okoristiti Božjom milošću, odnosno, on vjeruje da ne treba Božansku pomoć, i cjelokupno razmišljanje i djelovanje usmjerava jedino naispunjavanje zemaljskih dužnosti, a ovo ga dovodi u teško nazadovanje, kada on bude pitan o duhovnim tekovinama (stečevinama) u vječnosti.... Ništa ne tlači dušu više od neiskorištenih mogućnosti u zemaljskom životu.... A neiskorišten za vječnost će ostati svaki zemaljski život, kada je, bez vjere u preživljavanje duše, pojam „vječnosti“ neshvatljiv za čovjeka, jer tko brine za vječnost, ako mu jednostavno nedostaje vjera u to?.... I stoga duša doista zemaljski ulazi u počinak, ali se može sunčati u nebeskom miru jedino ako je na Zemlji bila neumorno aktivna za život u onostranom. Ili pak ona sada mora na mukotrpan način pokušati postići ono, što bi joj dok je još u fizičkom tijelu bilo mnogostruko lakše. I tako Ja pozivam sve nepovjerljive na Zemlji: Mislite na život poslije smrti, i ne živite u zabludi da će sa smrću tijela sve biti završeno.... nego znajte da tek onda počinje pravi život.... znajte, da vi na Zemlji samo trebate izdržati vrijeme ispita (vrijeme kušnji), ali da tek onda otpočinje istinski život, a ovaj život u potpunosti ovisi o tome kako ste vi iskoristili zemaljski život. Jer, za dušu je strašna izvjesnost da je pustila da prođe (propustila) zemaljski život i sada na ulazu u onostrano mora spoznati svoje siromaštvo duhovnim blagom. Stoga iskoristite život, dok god ste još u punom posjedu vaše snage i neprestano molite za milost, jer jedino vam ona omogućava duhovni napredak i čini slobodnim put u vječnu domovinu.

AMEN

Immortality of the soul.... Grant of Grace....

Ouvi, pois, a voz do Senhor e escutai-a: privai-vos da maior graça, se duvidardes da imortalidade da alma, pois, partindo do princípio de que a vida chegou ao fim com a morte do corpo terreno, nada desejais que dure para a eternidade. Assim você está, por assim dizer, satisfeito com os cuidados do seu corpo na Terra e não pede nenhuma ajuda para a vida após a morte. E você não considera o espírito, mas se contenta com o que só é benéfico para o corpo. E se você não pedir, a ajuda não lhe poderá ser concedida. Você pode muito bem terminar a sua vida corporal com a morte do corpo, mas não com a vida da alma. Numa forma que o seu modo de vida na Terra se determina, a nova permanência da alma estará de acordo com esta vida do corpo, você não poderá mais fazer nada das suas próprias forças, porém, assim como na Terra você usará os seus sentidos e por isso sentirá alegria e também sofrimento, e este é o destino inevitável de cada alma que tem que tomar sobre si a expiação justa ou a recompensa justa e não pode escapar dela. E por isso é da maior importância contar com a vida contínua da alma na Terra, porque sem fé nela o ser humano não fará uso da graça de Deus, ou seja, ele acredita que não precisa da ajuda divina e apenas orienta todo o pensamento e ação para o cumprimento dos deveres terrenos, e isso o fará ficar seriamente para trás se for questionado sobre o mérito espiritual na eternidade.... Nada deprime mais a alma do que oportunidades não aproveitadas da vida terrena.... E toda vida terrena permanecerá por toda a eternidade se o conceito de "eternidade" for incompreensível para o ser humano sem fé na sobrevivência da alma, pois quem se importa com a eternidade se simplesmente lhe falta fé nela?.... E assim uma alma certamente entra no descanso terreno, mas só pode se encostar na paz do céu se ela estava agitada na terra para a vida no além. Ou então deve agora tentar alcançá-la por meios laboriosos, o que teria sido muitas vezes mais fácil para ela enquanto ainda estivesse no corpo de carne. E por isso chamo a todos os cépticos da Terra: Lembre-se da vida após a morte, e não viva sob a ilusão de que tudo termina com a morte do corpo.... mas saiba que só então a vida real começará.... sabe que você só tem que passar um período de experiência na Terra, mas que só então começará a vida real e que esta vida depende inteiramente de como você usou a vida terrena. Pois a certeza é terrível para a alma que deixou passar a vida terrena e agora tem de reconhecer a sua pobreza de tesouros espirituais na entrada para o além. E, portanto, faz uso da vida enquanto ainda estiveres em plena posse das tuas forças e apelares constantemente à graça, pois só ela permite o teu progresso espiritual e abre o caminho para entrares no lar eterno....

Amém