• Back

SAMOSTANSKI ŽIVOT?.... - (u svezi sa prijašnjim razgovorom)

Prirodno ograničenje je bilo postavljeno kada snaga otpora prijeti popustiti, i onda duša može očekivati pomoć ako je preslaba da bi sama po sebi čvrsto stajala. Ženina svrha u životu poglavito uključuje poslužiteljski [[(isto u smislu: koja održava i brine)]] i podupirajući rad, i ona prima snagu da to načini u istoj mjeri kako izražava njezinu Ljubav, i time sfera aktivnosti postoji posebice za ženu na Zemlji koja nudi duši bogate prilike za sazrijeti. Nema potrebe čvrsto ograničiti njezine obaveze kako bi na Zemlji živjela radi Gospodnjeg zadovoljstva u povučenosti. Svakome tko želi raditi do većeg opsega u službi Ljubavi spram bližnjega će također biti ponuđena odgovarajuća prilika za to u izvanjskom svijetu. Prema tome nije posebice blagotvorno za dušu ako je osobi nametnuto polje službene dužnosti koja je u stvari svjesno vršena ali jedino kao vrsta osobne obaveze.... pod uvjetima koji isključuju odbijanje ili neudovoljavanje ovog ispunjavanja obaveze, i prema tome rad Ljubavlju ispunjene službe se ne podudara uvijek sa slobodnom voljom osobe. Volja osobe koja sebe postavi u takvu prinudnu situaciju može bez ikakve sumnje biti dobra i njezine namjere mogu itekako biti da posveti njezin život sasvim Gospodu i Spasitelju, ali on ne uzima u obzir da svatko može iskoristiti i razviti njegov zemaljski život sred svjetovne gungule i da će mu biti ponuđeno više nego dovoljno prilika za aktivnu Ljubav prema bližnjemu.

AMEN

¿Vida monástica?.... (Después de una conversación de antemano al respecto)....

Hay un límite establecido, determinado por la naturaleza, donde la fuerza de resistencia amenaza con relajarse, y el alma ahora tiene que esperar ayuda, por así decirlo, si es demasiado débil para resistir por sí misma. El propósito de la vida de una mujer consiste principalmente en ser activa en el cuidado y la atención servicial, y al hacerlo, recibe la fuerza en la misma proporción, que le ofrece completamente la oportunidad de dejar que su alma madure. Y no hay necesidad de una estrecha delimitación de sus deberes, para vivir al agrado a Dios el Señor, en reclusión en la tierra.

A quien quiera ser activo en mayor medida al servicio del amor al prójimo, también se le ofrecen suficientes oportunidades en la vida libre, y por lo tanto no es particularmente exitoso para el alma si se impone a la persona un círculo de deberes, que ahora se lleva a cabo concienzudamente, pero bajo una especie de autoconstricción.... en condiciones en las que se excluye la negativa o el incumplimiento de este cumplimiento del deber y, por lo tanto, la actividad en las obras de amor no siempre corresponde al libre albedrio del ser humano. Sin duda, la voluntad, la voluntad del que se pone a sí mismo en tal estado de compulsión puede ser buena, y su intención de dedicar toda su vida al Señor y Salvador, sin embargo, no considera cuán extensamente cada uno puede usar y evaluar su vida terrenal en el ajetreo y bullicio del mundo, y cómo se le ofrecen una y otra vez oportunidades para el amor activo al prójimo....

amén