Nikada prije nevolja na Zemlji nije bila tako velika da je vječno Božanstvo u toj mjeri bilo potaknuto na nasilno uplitanje tako da čovječanstvo zemaljski očekuje neiskaziva bijeda i jad. Što više ono ide svojim stazama u nevjeri, toliko žešće će biti pogođeno tim mjerama, jer sâmo odsustvo vjere uzrok je sve patnje, i to je zadnja mogućnost da se na ljude na izvjestan način još odgojno utječe. Tamo gdje se tada i pored sve patnje i nesreće prolazi zatvorenih očiju, bez da se misli na Gospodara, tamo je za dušu svaka pomoć nemoguća.
Tek najdublja usamljenost i napuštenost čini da čovjek spozna da je neka druga namjena (smisao) povod njegovog zemaljskog postojanja, i tek kad je čovjekovo nastojanje to da se uklopi u svoj smisao postojanja, njegov način razmišljanja ispravno je vođen. Ono što njegovu narav prije toga pokreće, zemaljski je i potpuno beskorisno.... tek u stanju spoznaje neposredno djelovanje duhovne snage dolazi do izražaja, tako da sve što je do tada čovjekove misli doticalo samo shematski, sad dobiva formu i život.
No u vrijeme najdublje nevjere čovjekov um daleko je skloniji zanimati se površnim, nebitnim stvarima, i uvijek teži k tome da (svoje) kratko vrijeme na Zemlji zemaljski što je moguće više iskoristi, a sve duhovne misli da odbaci; time duhovne snage imaju malo utjecaja na takve ljude.... gdje sav trud ovih ostane bezuspješan, gdje čovjek stoji potpuno izvan duhovnog djelovanja, potrebno je primijeniti sredstva koja doduše za sobom povlače neizrecivi jad, no koja nisu skroz bezuspješna, tako da će se na Zemlji iz dana u dan množiti događaji koji vidno ukazuju na prolaznost zemaljskih dobara kao i tjelesnog života....
Neprestano će ljudima biti ukazivan put kojim imaju ići, no taj put im se neće činiti stvarnim, baš zato što ne žele vjerovati. Oni će sve prirodne katastrofe kao i sve druge događaje uvijek iznova obrazlagati svojim mudrim argumentima i primjedbama, no nikada u tome neće htjeti prepoznati upozorenja vječnog Božanstva. I najčudnovatiji događaji po njihovom mišljenju su skroz podrazumljive pojave, objašnjive prirodnim silama, kojima ne treba pridavati posebnu važnost.
Češće ponavljanje takvih pojava samo će pokazati da se čovječanstvo na to navikava i u odnosu na njih postaje sve ravnodušnije, i neizbježna posljedica toga je da će vječno Božanstvo tad čovječanstvu dati odgovarajuće silnije znake Svoje svemoći i Svog djelovanja, kako bi još slabi u vjeri, ne skroz izgubljeni ljudi to prepoznali kao poruku odozgor i spasili svoje duše, prije nego je prekasno.
Takvi znaci čovjeku doduše uvijek moraju biti dani u okviru prirodno-mogućeg, kako ne bi prisilno utjecali na njegovu volju, no silni razmjeri tih znakova neke će pokrenuti na razmišljanje. I čudit’ će se čak i oni koji su do tada bili čisto znanstveno aktivni, jednom kad budu spoznali da njihova istraživanja i ishodi ne drže vodu i da svi zemaljski proračuni padaju u vodu pred takvim događajima koji dovode do kaosa i uništenja u zemaljskom životu. Jer, svugdje će postati vidno djelovanje Gospodara.... svi ljudi će zapaziti neobičnost Njegovog djelovanja, jedino što ono neće biti priznato kao to (što jest).
Ljudi će pretjerano tražiti objašnjenje koje odgovara njihovom razmišljanju i volji, pa opet, spoznati će i nedostatnost svoga znanja.... njihova dvojba uistinu će im biti na blagoslov pošto je ona početak vjere, jer tko se ne plaši priznati da njegovo znanje ne daje objašnjenje, taj instinktivno traži duhovnim putem doći do objašnjenja, i tada neće više ostati u neznanju i nedoumici, jer traži Istinu i tako je već dospio vrlo blizu pravog puta. Samo ako tad obrati pažnju na impulse svoga srca, uskoro će doći do prave spoznaje, i to će njegovoj duši biti od koristi.
Ljudima je dan još jedan kratak rok, pa opet, vrlo uskoro će doći dan gdje će smrt imati veliku žetvu, a blago onome koji obraća pažnju na sve znakove i ne postaje trom za rad na svojoj duši. Jer Bog traži i zove svakoga, i taj veliki nadolazeći događaj opet je samo potvrda beskrajne Ljubavi Božje, koja je usmjerena svim stvorenjima na Zemlji i stoga ne propušta pokušati sve kako bi ta stvorenja spasila iz užasne duševne nužde....
AMEN
TranslatorNunca antes la necesidad en la tierra ha sido tan grande que la Deidad eterna se viera obligada a intervenir obligatoriamente hasta tal punto, que se conceda a la humanidad una miseria en relación terrenal. Cuanto menos creyente siga su camino, tanto más dura será golpeada por esas medidas, porque solo esta falta de fe es la causa de todo sufrimiento, ya que esta es la última oportunidad de influir en los seres humanos de manera educativo. Donde se pasa con los ojos cerrados por todo sufrimiento y desgracia, sin pensar en el Señor, allí cualquier ayuda para el alma es imposible.
La más profunda soledad y el retiro sólo permite al ser humano reconocer que algún otro destino es la razón de su existencia terrenal, y solo entonces el tren de pensamiento será guiado correctamente cuando el ser humano se esfuerce por cumplir su propósito en la tierra. Lo que antes movía su mente es terrenal y por lo tanto completamente inútil.... Sólo en el estado de la cognición es reconocible el efecto directo del poder espiritual en la medida en que ahora cobra forma y vida todo lo que hasta ahora sólo ha tocado como sombra al ser humano.
Sin embargo, en los momentos de mayor incredulidad, la mente humana está mucho más inclinada a encontrar placer en cosas superficiales y sin importancia, y siempre se esfuerza por aprovechar el corto tiempo en la tierra de la manera más terrenal posible, pero rechazando todos los pensamientos espirituales y, por lo tanto, los poderes espirituales solo tiene poca influencias sobre tales personas.... Donde todos los esfuerzos son infructuosos, donde la persona se encuentra completamente fuera del obrar espiritual, ahora es necesario usar medios que ciertamente resultan en una miseria indecible, pero no son del todo infructuosos, y así los acontecimientos en la tierra aumentarán de día en día, lo que muestra visiblemente la fugacidad de los bienes terrenales y la vida corporal....
A los seres humanos se les muestra constantemente el camino que deben seguir, pero este camino no les parecerá transitable porque simplemente no quieren creer. Una y otra vez contrarrestarán cada catástrofe natural y cualquier otro suceso con sus sabias razones y objeciones, pero nunca querrán reconocer en eso las amonestaciones y advertencias de la Deidad eterna. Y los acontecimientos más extraños, en su opinión, son fenómenos completamente naturales que pueden explicarse con las fuerzas de la naturaleza y a los que no se les debe dar una importancia extraordinaria.
Una repetición frecuente de tales sucesos sólo provocará que la humanidad se acostumbre a ellos y se vuelva cada vez más apática hacia ellos, y la consecuencia inevitable de esto es que la Deidad ahora dará a los hombres señales correspondientemente más poderosas de Su omnipotencia y de Su obra para que los seres humanos que todavía son débiles de fe y no son completamente obstinados aún reconocen esto como un envío desde lo alto y salvan sus almas antes de que sea demasiado tarde.
Dichos signos deben llegar a los hombres dentro de los límites de lo que es naturalmente posible para no influir necesariamente en su voluntad, pero las enormes extensiones de estos signos harán pensar a muchos. E incluso aquellos que hasta entonces eran puramente científicamente activos se sorprenderán cuando se den cuenta de que sus investigaciones y resultados no se sostienen y todos los cálculos terrenales se vuelven inválidos ante tales acontecimientos, que tienen un efecto trastornador y devastador para la vida en la tierra.... Porque la obra del Señor aparecerá en todas partes.... todos los seres humanos notarán lo extraordinario de Su trabajo pero no será reconocida como tal....
La gente buscará demasiado una explicación que corresponda a su pensamiento y voluntad, y sin embargo también reconocerá la insuficiencia de su conocimiento.... estas dudas serán verdaderamente una bendición para ella, ya que es el comienzo de la creencia, porque quien no tiene miedo de admitir que su conocimiento no es suficiente para una explicación, éste involuntariamente trata de encontrar una explicación de manera espiritual y entonces ya no permanecerá en la ignorancia ni en las dudas, porque está buscando la verdad y por lo tanto ya está muy cerca del camino correcto. Si entonces sólo presta atención a la agitación del corazón, pronto llegará al conocimiento correcto, y esto será de beneficio para su alma....
Todavía se concede un breve periodo de gracia a los seres humanos y, sin embargo, muy pronto amanecerá el día en que la muerte tendrá una gran cosecha, y bienaventurados los que prestan atención a todas las señales y no se vuelven perezosas para trabajar en su alma. Dios está buscando a cada uno, y el gran acontecimiento que se avecina es nuevamente solo una prueba del infinito amor divino, que está destinado a todas las criaturas en la tierra y, por lo tanto, no deja piedra sin remover para rescatar a estas criaturas de la extrema necesidad del alma....
amén
Translator