• Back

ZANEMARIVANJE ZAPOVIJEDI.... ISPUNJAVANJE IZRAŽENE BOŽJE VOLJE....

Zapovijedi Gospodara+ ne smijete zanemarivati. Nalazite se u neusporedivo ugroženom položaju, iz kojega se ne možete proizvoljno izvući ako ne slijedite Božanske zapovijedi, no ako vjerujete a tu vjeru ne dokazujete time što voljno slijedite odredbe Gospodara, ta vjera nije od nikakve koristi, jer ona je čisto vanjska no nije ukorijenjena u srcu. Tako da vjerujete da ste pod Božjom zaštitom, a ona vam je i osigurana u svako doba, ali ako se pokolebate u vjeri, gubite duhovnu zaštitu, jer baš ta vjera vam nju i omogućava. No tko napusti Gospodara time što ne ostaje u vjeri, njega isto tako i Gospodar mora napustiti, i on će morati ići teškim stazama dok mu se Gospodar ponovno ne posveti.

Odnos sa svijetom jako potiče ateizam. Ako ljudi dozvole da u samoći idu kroz život, daleko prije će naći put k Ocu nego u povezanosti sa svijetom, gdje jedan drugoga (čovjek) prije odvraća od prave vjere nego što se trudi za to da ga zadobije. Tako da je svaki korak u svijet uvijek opasnost za čovjeka koji je u vjeri ako ovaj nije pronašao unutarnju čvrstinu kroz priključak na Božanskog Gospodara i Spasitelja.

A koja patnja stoga onda još predstoji tim mnogima koji ne ulaze u sebe i ostaju bez spoznaje svog životnog zadatka. Kad se tim ljudima ne bi slala patnja, prošle bi godine i godine uzalud, jer u miru i statičnosti svakodnevnog života ne bi nikada mogli doći do spoznaje, i glas odozgor mogao bi prohujati nesaslušan. Ljudi tada ne trebaju pomoć ni utjehu niti poduku. Sva briga za dušu bila bi im nerazumljivi pojam i samo bi pojačavala volju za otporom, Zemlja bi im pružala dovoljno toga lijepoga i ništa više ne bi im trebalo.

No ako im je prolaznost svih zemaljskih pogodnosti jasno predočena, ako im je život putem patnje i nevolje uvijek težak, onda ljudi traže zamjenu, koja ih manje razočarava, a nju i nalaze uz ispravan duhovni stav, tj. čim svemu zemaljskome okrenu leđa i pozabave se pitanjem duhovnog života, nastavkom života nakon smrti. A kad se čovjek približio tom problemu, tad dolazi do procesa potpunog preoblikovanja. On će uvijek i nalaziti ispravan odgovor kad je njegova volja da Božanske zapovijedi, kad ih spozna, i ispunjava.... kad želi činiti sve što je u skladu sa Božanskom voljom, ako mu se ta volja otkrije.

Tako da je svako otkrovenje dragocjeno i s njime se mora uskladiti, jer svi duhovni konci povezuju se tako da bi to ljudima na Zemlji bilo od koristi.... no ako zemaljsko dijete tu izraženu volju ne ispunjava, nema pravo na Ljubav-no vodstvo Oca, jer postupa po vlastitom nahođenju pa mora snositi i posljedice svog načina postupanja. U svakoj duhovnoj nevolji ljudima se treba pomoći, jer zemaljske nevolje mogu se nazvati beznačajnima kad je duševnom stanju potrebna pomoć. Vrijeme zemaljske patnje prolazi, no duša, ako nije usavršena, svoju patnju prenosi sa sobom u vječnost. Stoga se je sjetite u molitvi, kako bi ju Gospodar osnažio i dao joj svjetlo spoznaje....

AMEN

Veronachtzamen van de geboden – Vervullen van de geopenbaarde wil van God

De geboden van de Heer mogen jullie niet veronachtzamen. Jullie verkeren in een onvergelijkelijk gevaarlijke toestand, waaraan jullie niet naar believen kunnen ontsnappen, als jullie de goddelijke geboden niet opvolgen. En wanneer jullie geloven, maar dit geloof niet bewijzen door de bevelen van de Heer volkomen op te volgen, dan is dit geloof niet van nut, want hij is alleen zuiver uiterlijk aangenomen, maar heeft in het hart geen wortel geschoten. Zo wanen jullie je beschermd door de Heer, en deze is jullie ook altijd verzekerd.

Maar als jullie wankel worden in het geloof, gaat voor jullie de goddelijke bescherming verloren, want juist diep geloof waarborgt jullie deze bescherming. Maar degene, die de Heer verlaat, doordat hij niet in het geloof volhardt, moet ook de Heer verlaten, en hij zal moeilijke wegen moeten gaan tot de Heer Zich weer naar hem toekeert.

De omgang met de wereld is juist zo geschikt om het gebrek aan geloof te bevorderen. Laat de mensen eenzaam door het leven gaan, dan vinden ze veel eerder de weg naar de Vader, dan wanneer ze verbonden zijn met de wereld, waar de één de ander eerder afkering maakt van het juiste geloof, dan dat hij probeert hem daarvoor te winnen. En zo is elke stap in de wereld steeds een gevaar voor de gelovige mens, als hij niet de innerlijke standvastigheid gevonden heeft door innige verbinding met de goddelijke Heer en Heiland.

En welk leed staat daarom deze velen, die niet in zichzelf keren en zonder kennis van hun levensopdracht zijn, nog te wachten? Wanneer zulke mensen het leed niet gestuurd zou worden, dan zou jaar na jaar nutteloos verstrijken, want in de rust en de vrede van het dagelijkse leven zouden ze nooit tot inzicht komen, en de stem van boven zou ongehoord wegsterven. De mensen zouden dan geen hulp nodig hebben, geen troost en geen onderricht. Elke zorg voor de ziel zou voor hen een onbegrijpelijk idee zijn en zou slechts hun wil om af te wijzen, versterken. De aarde zou hen genoeg van het aangename bieden en iets extra’s hebben ze niet nodig.

Maar als hen de vergankelijkheid van al dit, wat de genoegens van de aarde zijn, zo heel duidelijk getoond wordt, als hun leven steeds alleen maar door leed en verdriet zwaar en onaantrekkelijk wordt, dan zoeken de mensen een vervangend middel, dat hen minder teleurstelt. En deze vinden ze door de juiste geestelijke instelling. Dat wil zeggen, zodra ze al het wereldse de rug toekeren en zich met de vraag over het geestelijke leven, over het voortleven na de dood, bezighouden.

En nu zet het proces van een volledige omvorming in, wanneer de mens dit vraagstuk heeft onderzocht. Hij zal ook steeds het juiste antwoord vinden, wanneer het zijn wil is om de goddelijke geboden, als hij deze inziet, te vervullen. Wanneer hij alles wil doen, wat overeenkomt met de goddelijke wil, als deze wil aan hem geopenbaard wordt. Elke openbaring is dus waardevol en aan haar moet ook voldaan worden, want alle geestelijke draden worden zo verbonden, zoals het voor de mensen op aarde nuttig is. En als het mensenkind de geopenbaarde wil niet vervult, heeft het geen recht op de liefdevolle leiding van de Vader, want het handelt naar eigen goeddunken en moet dus ook de gevolgen van zijn handelswijze dragen.

In alle geestelijke nood moeten de mensen bijgestaan worden, want de aardse nood is gering te noemen, wanneer de toestand van de ziel de hulp nodig heeft. De tijd van lijden op de aarde gaat voorbij, maar de ziel neemt, als ze niet volmaakt is, haar leed mee naar de andere kant in de eeuwigheid. Gedenk haar daarom in het gebed, opdat de Heer haar sterkt en haar het licht van inzicht geeft.

Amen