• Back

PUT DUŠE PRIJE NJENOG ZEMALJSKOG POSTOJANJA... UČENJE O REINKARNACIJI....

Koliko daleko se proteže briga Nebeskog Oca za Njegovu djecu na Zemlji, vidljivo je iz toga da svako utjelovljenje već prije osigurava najveći mogući duhovni razvoj, koji može biti postignut u toj formi, tako da se duša čovjeka pri svom ulasku u tijelo od mesa, nalazi u određenom stupnju razvoja, i sada je posljednje utjelovljenje sasvim dovoljno za postizanje dijeteštva Božjeg, ako čovjek nastoji zemaljski život svim snagama iskoristiti za duhovni napredak. Ako je ovo vrijeme milosti, zbog vlastite volje ili otpora, prošlo beskorisno ili s malo koristi za dušu, onda je to još žalosnije, budući sada biće treba samo snositi upravo posljedice vlastitog otpora, odnosno, sve nezrelo i nesavršeno duhovno, istodobno djeluje (utječe) također kao patnja i kazna... Duša će patiti u istoj mjeri u kojoj prepoznaje svoje slabosti i pogreške, a više se ne može, kao na Zemlji, sama osloboditi... Vrijeme milosti vlastitog iskupljenja je završeno, i ako otkupljujuća i Ljubavna djelatnost savršenih bića ne bi započela pomagati duši i nositi je naviše, duša bi sada bila bezizgledno izgubljena. No, sada je pogrešna pretpostavka, da bi se jedan uzaludno proveden zemaljski život proizvoljno mogao iznova uzeti na sebe, kako bi se nadoknadilo propušteno samo-iskupljenje. Ako bi ovo bilo bez iznimke predviđeno od strane Gospodara Stvaranja, onda uistinu ne bi bilo potrebno otkupljujuće djelo Božanskog Spasitelja, budući bi onda svako biće bez poteškoće bilo slobodno da jednom promašeni ili loše iskorišteni zemaljski život proizvoljno ponovi, i tako bi ogromni blagoslov djela otkupljenja bio znatno umanjen, dok su međutim, upravo zbog kratkog trajanja zemaljskog života, kroz djelo otkupljenja čovjeku priskrbljene milosti bez mjere, upravo kako bi mu omogućile potpuno oslobađanje od materije u ovom vremenu, iako je to prepušteno svakom čovjeku, da odabere ovaj put milosti, odnosno,učini ga sebi korisnim, ili da navuče na sebe vrijeme patnje u onostranom sa svim mukama. Beskrajna Božja Ljubav ne dopušta da nijedno Njegovo biće padne u vječnu propast, i beskrajno je mnogo mogućnosti za pročišćavanje, no samo jednom će vam biti dopušteno koristiti vrijeme na Zemlji, osim u malo slučajeva, gdje Gospod s tim povezuje određeni zadatak ili nakanu.... štose nikako ne treba poopćavati. Učenje reinkarnacije je uvijek štetno za ljude, jer će oni u određenoj mlakosti duha tu uvijek tražiti svoju utjehu ili svoje opravdanje da oni sve svoje nedostatke jednom mogu nadoknaditi, pa takvo učenje neće nikada biti blagoslovljeno, budući će jedino neprestani rad na sebi samima njima donijeti uspjeh, tako da će se jednom moći zadovoljno osvrnuti na svoj život.... dok učenje o reinkarnaciji uvijek ostavlja otvorena stražnja vrata, kojima se služe slabi, nemarni i mlaki. Ni minutu svoga života ne smijete zaboraviti vaš cilj, trebate jedino uvijek stremiti ponovnom sjedinjenju s Bogom, i pokušavati do kraja (do krajnosti) iskoristiti vrijeme na Zemlji, jedino onda vi sebe činite dostojnima brižljive Ljubavne skrbi, koju vam Bog Gospod ukazuje za vrijeme beskrajno dugog puta, kojeg ste vi prešli do vašeg zemaljskog postojanja.

AMEN

(Continuação dos No. 786 e 787) Caminho da alma antes da existência terrena.... Teoria da re-implantação ...

A extensão do cuidado do Pai celeste pelos Seus filhos na Terra pode ser vista pelo fato de que cada encarnação de antemão já garante o maior desenvolvimento espiritual possível que pode ser alcançado nessa forma, de modo que a alma do ser humano está em certo grau de maturidade quando entra no corpo de carne e a última encarnação é totalmente suficiente para a realização da filiação a Deus, se o ser humano fizer questão de usar a vida terrena da melhor forma possível para o progresso espiritual. Se este tempo de graça passou inutilmente ou com pouco sucesso para a alma devido à sua própria vontade ou resistência, isso é ainda mais lamentável porque o ser tem agora de suportar as próprias consequências da sua resistência, ou seja, ao mesmo tempo tudo imaturo e inacabado espiritualmente também tem o efeito de sofrimento e castigo..... A alma sofrerá na mesma medida em que reconhece suas fraquezas e falhas e não pode mais se livrar delas, como na Terra.... O tempo de graça da sua própria redenção terminou, e se a obra de redenção e amor dos seres perfeitos não começasse a ajudar a alma e a educá-la, a alma estaria agora perdida sem salvação.

Mas é um pressuposto errado ser capaz de retomar uma vida terrena inutilmente gasta à vontade, a fim de compensar a auto-redenção perdida. Se tal fosse a intenção do Senhor da Criação, sem exceção, não haveria realmente necessidade do ato de Salvação do Salvador divino, pois então cada ser seria livre, sem mais delongas, para repetir a vida terrena, outrora falhada ou mal usada à vontade, e assim a imensa bênção do ato de Salvação seria consideravelmente reduzida, Considerando, porém, que precisamente durante a curta duração da vida terrena, o ser humano recebeu bênçãos sem medida através do ato de Salvação, a fim de permitir total liberdade da matéria durante este tempo, embora caiba a cada pessoa escolher este caminho de graça ou fazer uso dele, ou fazer uso do sofrimento.... Cabe a cada pessoa escolher este caminho de graça ou fazer uso dele, ou tomar sobre si o tempo do sofrimento no além com todos os seus tormentos. O amor infinito de Deus não deixará nenhum ser cair na ruína eterna, e há um número infinito de oportunidades de purificação, mas só lhe será permitido usar o tempo na Terra uma única vez, com exceção dos poucos casos em que o Senhor tem uma tarefa ou intenção especial com ele...., mas estes nunca poderão ser generalizados. A doutrina da reencenação é sempre prejudicial às pessoas, pois em certa tibieza de espírito elas sempre buscarão conforto ou justificação no fato de que um dia poderão compensar tudo o que lhes falta, e tal doutrina nunca será benéfica, pois só um trabalho inquieto sobre si mesmas poderá trazer-lhes o sucesso de que um dia poderão olhar para trás com satisfação.... enquanto a doutrina da reencenação sempre deixa uma brecha aberta para os fracos, descuidados e tépidos usarem. Não deves esquecer o teu objectivo durante um minuto da tua vida, esforça-te sempre por te reunires com Deus e tenta utilizar ao máximo o teu tempo na Terra, só então te tornarás digno do cuidado amoroso que o Senhor Deus te concedeu durante o caminho infinitamente longo que percorreste até à tua existência terrena....

Amém