• Back

UTJECAJ NEPLEMENITIH DUHOVNIH BIĆA NA SLABE LJUDE....

U najbližoj blizini Zemlje pretežno se zadržava duhovni svijet, kojeg je demon držao preusko vezanim uz materiju, i koji zato nije sposoban osloboditi se žudnje za dobrima svijeta. To je neprestana borba takvih duša.... one se ne mogu odvojiti, i još ne nalaze ispunjenje svojih žudnji.... i zato oni stalno nastoje ovladati voljom slabih ljudi, i navesti ih da ispunjavaju njihove mučne žudnje, pa su takva duhovna bića u okruženju izuzetno škodljiva za duše na Zemlji, koje su i same previše sklone takvim žudnjama. One će uvijek riskirati da budu zaposjednute od takvih neplemenitih snaga iz duhovnog svijeta, ako se one same ne trude postati gospodar (zagospodariti, ovladati) svojim nagonima (instinktima) i žudnjama, što one doista i mogu, ako samo žele, te iz molitve dobiju potrebnu snagu za odupiranje, i uzmu utočište kod dobrih duhovnih bića, koja pre-rado udovoljavaju takvim željama. U aktivnosti zlih, kao i dobrih duhovnih bića, već se samo po sebi treba spoznati koja je moć svojstvena svim tim bićima, i da je uvijek prepušteno slobodnoj volji u čovjeku, koju moć on želi koristiti. Najgora opasnost za ljudsku dušu je prianjanje za svijet i njegova dobra. Ovim se jako koriste srodna duhovna bića, i opasnost je to veća što voljnije zemaljski čovjek u to ulazi, sve dok se on naposljetku toliko ne zaplete u spone takvih zlih bića, da se sam teško može osloboditi, i uvijek mu jedino Božanska milost može pružiti pomoć, ako on samo za ovom čezne.... Koliko god bile velike opasnosti iskušenja za duše ljudi, u istoj su međutim mjeri na poziciji i bića spremna pomoći, samo upravo vlastita volja uvijek mora biti aktivna da traži vezu s ovima, i oni onda nikada neće ostati bez pomoći. Jer dobrota i Ljubav nebeskog Oca neprekidno skrbi za Svoje stvorenje, i u kratkom vremenu se može ostvariti potpuna preobrazba jednog takvog čovjeka koji žudi svijet, tako da raskoš svijeta i prolazna dobra više ne mogu na njega ostaviti utisak, budući se duša okrenula svom stvarnom određenju, i od tog trenutka nadalje prepoznaje ništavnost zemaljskog svijeta.... Onda je i utjecaj zlih duhovnih bića neznatniji, u spoznaji otpora koji im je suprotstavljen s takve strane, jer se snažni utjecaj može dogoditi jedino tamo gdje im volja čovjeka izlazi ususret, nikada međutim tamo gdje se iz slobodne volje bori protiv takvih slabosti i žudnji. Tako je i svijet onostranih duhova stalno mučen otporima, i oni na tome i sami trebaju sazrjeti u njihovoj spoznaji, i naučiti shvatiti ništavnost svijeta, što je njima to teže, što dublje čame u sponama materije, no i za ove će kucnuti čas izbavljenja, čemu ljudi na Zemlji mogu beskrajno mnogo pridonijeti, ako oni ovim bićima uvijek iznova nastoje u duhu predočiti, koliko su ništavna i za dušu štetna sva zemaljska dobra, i koliko je za dušu mnogo uspješnija težnja za duhovnim dobrom.

AMEN

Influenciando pessoas fracas por seres espirituais ignóbeis....

Na vizinhança imediata da Terra há predominantemente o mundo espiritual, que o demônio mantinha demasiado ligado à matéria e que, portanto, não consegue libertar-se do desejo pelos bens do mundo. É uma luta perpétua de tais almas.... eles não se podem separar e novamente não encontram a realização dos seus desejos.... E assim procuram continuamente agarrar a vontade dos fracos e os tentam para realizar seus desejos atormentadores, e assim tais seres espirituais no meio ambiente são extremamente prejudiciais para as almas na Terra que são elas próprias inclinadas para tais desejos. Correrão sempre o risco de serem tomados por forças tão ignóbeis do mundo espiritual, se não fizerem um esforço para controlar os seus impulsos e desejos, o que certamente poderão fazer se quiserem e conseguirem a força necessária para resistir à oração e refugiar-se nos bons seres espirituais, que são felizes demais para satisfazer tais desejos. Tanto na atividade dos maus como na dos bons seres espirituais já se pode reconhecer que poder é inerente a todos esses seres e que cabe sempre ao livre arbítrio do ser humano cujo poder ele quer usar. O maior perigo para a alma humana é a inclinação para o mundo e seus bens. Os seres espirituais da mesma espécie fazem grande uso dela, e o perigo é tanto maior quanto mais voluntariamente a pessoa terrena a aceita, até que finalmente se enredar de tal modo nos laços de tais seres malignos, que dificilmente poderá se desprender e só a graça divina poderá jamais lhe conceder assistência, se apenas ela a desejar. Por maiores que sejam os perigos da tentação para as almas humanas, os seres úteis estão, no entanto, disponíveis na mesma medida, é que a própria vontade da pessoa deve estar sempre ativa para procurar contato com ela, e então ela nunca ficará sem ajuda. Pois a bondade e o amor do Pai celeste cuida constantemente de Suas criações vivas, e dentro de pouco tempo pode ocorrer uma completa transformação dessa pessoa de mente mundana, para que o esplendor e os bens transitórios do mundo não mais o impressionem, porque a alma se voltou para seu verdadeiro propósito e desde o início reconhece a inutilidade do mundo terreno.... Então a influência dos seres espirituais malignos é também muito leve no reconhecimento da resistência que enfrentam desse lado, pois uma forte influência só pode ocorrer onde a vontade do ser humano os encontra, mas nunca onde tais fraquezas e desejos são combatidos por sua livre vontade. Assim também o mundo dos Espíritos no além é constantemente atormentado por oposições e amadurecerá também na sua realização e aprenderá a compreender a futilidade do mundo, que é tanto mais difícil quanto mais profundos ainda definharem nos laços da matéria, mas também chegará para eles a hora da redenção, para a qual os seres humanos na Terra podem contribuir infinitamente, se tentarem demonstrar a esses seres em espírito como são fúteis e prejudiciais todos os bens terrenos para a alma e como é mais bem sucedida a luta pelo bem espiritual para a alma.

Amém