• Retour

Réponses à des questions concernant la conception immaculée et la supériorité des âmes de la lumière....

Je veux vous aider dans toute détresse terrestre et spirituelle afin que vous croyez en Mon amour, en Ma sagesse et en Ma puissance.... Car J’aime infiniment Mes créatures, et Je veux gagner votre amour aussi.... Je connais votre détresse, et Je sais comment y remédier, et Je possède la puissance d’y remédier. Et aux enfants qui s’adressent à leur Père en Le priant avec confiance de Se souvenir d’eux et de leur venir en aide, combien volontiers Je leur montre Mon amour, Ma sagesse et Ma puissance ! Je veux vous tirer des détresses terrestres et spirituelles ; parfois pourtant, dans les détresses terrestres, J’exige votre patience parce que Moi seul sais pourquoi il a fallu qu’elles vous arrivent. Mais Je vous en tirerai....

Mais celui qui se trouve en détresse spirituelle n’aura pas besoin d’attendre longtemps, car si seulement il Me demande de penser à lui, Je suis déjà prêt à l’aider. Les Détresses spirituelles sont des faiblesses de l’âme, c'est-à-dire une volonté affaiblie, une obscurité de l’esprit et des doutes fréquents.... La détresse spirituelle, c’est l’action et l’influence de Mon adversaire, qui souvent ose approcher ces personnes qui M’appartiennent déjà, et qu’il voudrait avoir de nouveau sous sa puissance. Et tant que la personne vivra sur terre, il cherchera à exercer son influence, et il essayera toujours de nouveau de l’affaiblir. Mais dès que la personne s’adressera à Moi, elle le chassera, et Je ferais affluer Ma force ; et Je la munirai de lumière et de connaissance ; ainsi J’exauce sa prière de détourner la détresse spirituelle....

Sachez qu’il importe à Mon adversaire d’éteindre la lumière de la vérité qui par sa grande clarté perce partout pour chasser les ténèbres car là seulement, Mon adversaire peut agir. Donc il tâchera d’éteindre la lumière. Il veut la couvrir d’ombres en soufflant aux hommes des questions contenant des doutes pour assombrir la lumière de la connaissance. Mais cela Je ne l’admets pas, au contraire : Ma lumière qu’il cherchait à assombrir n’en éclatera que plus clairement en éclairant la nuit.... Et la où il y aura encore une ombre, elle sera consumée par la lumière venant de Moi dont les rayons percent et irradient tout ; car dans cette lumière, rien d’obscur ne pourra persister.... Et ainsi, la «Lumière Eternelle même» vous annonce ceci :

Vous qui vivez sur la terre.... de même que tout spirituel ayant déjà parcouru la vie terrestre en tant qu’homme.... vous êtes à peu d’exceptions près du «spirituel jadis déchu» (car des êtres lumineux aussi s’incorporent sur terre). C’est à dire que du royaume de la lumière, des êtres descendent pour se joindre à vous autres hommes pour vous secourir quand vous êtes en profonde détresse spirituelle. Donc il faut que vous distinguiez : les esprits originels qui ont fait défection de Dieu - et les esprits originels qui sont restés auprès de Dieu.... Les premiers parce qu’ils ont suivi Mon adversaire, se trouvent dans la profondeur ; et ces derniers auprès de Moi, en toute perfection. En outre il vous faut distinguer les êtres qui portent encore en eux la volonté de l’adversaire, et les êtres déjà entrés dans Ma volonté, mais pas encore achevés, donc qui sont toujours exposés à son influence. - Et alors vous pourrez comprendre qu’il faut aider ces derniers par qu’ils sont trop faibles vis-à-vis de son influence. De même, vous pourrez vous expliquer la mission des êtres de la lumière qui – pour les aider – s’incarnent volontairement sur la terre. Et puis vous saisirez également la mission de l’homme Jésus.... Qui en tant qu’être de lumière a voulu exécuter une œuvre de sauvetage pour briser la puissance de Mon adversaire....

Tous étaient enfants de Mon amour.... tant les êtres déchus que les êtres restés auprès de Moi ; mais ces êtres ne sont pas restés égaux maintenant – ils sont devenus différents les uns des autres.... Il y en avait des radieux – et des sans-lumières, donc ils ne pouvaient plus habiter des sphères égales. Et donc, le «règne de la lumière» et respectivement le «règne des ténèbres» étaient devenus les séjours de ces êtres de caractères différents. Et entre ces deux règnes, il n’y avait pas de pont jusqu’à la descente de Jésus, un esprit angélique qui était demeuré auprès de Moi, qui voulait jeter – et a jeté – ce pont par une œuvre de miséricorde d’un caractère unique. Aux êtres qui avaient perdu leur perfection par leur rébellion contre Moi, il fallait un assistant parce que seuls, ils étaient trop faibles, même si un pont avait été jeté, parce que Mon adversaire disposait lui aussi d’une grande force dont il pouvait faire usage vis-à-vis de ses ex-partisans. Mais les êtres demeurés auprès de Moi étaient forts également parce qu’ils permettaient constamment à Ma force d’amour de les irradier.... Donc, la force d’un seul esprit angélique non déchu aurait pleinement suffi pour obtenir une victoire sur Mon adversaire, et lui ravir sa suite.... Mais cela aurait contredit Ma loi de l’ordre éternel étant donné que cela n’aurait pas respecté le libre arbitre de tous les êtres qui avaient jadis suivi volontairement Mon adversaire ; car une victoire gagnée de cette manière aurait mis les êtres dans l’impossibilité de se perfectionner.

Il fallait donc chercher une autre méthode .... «L’Amour» devait faire un sacrifice, il devait être à la discrétion de tout être déchu de se servir de ce sacrifice-là, c'est-à-dire de vouloir qu’il ait été fait pour lui.... Mais seul, un homme peut faire un sacrifice ; un être de lumière peut bien avoir la volonté de se sacrifier lui-même, mais alors il lui faut faire le sacrifice en tant qu’homme, étant donné qu’en être lumineux, il n’est pas capable de souffrir ; et en même temps, il dispose de tant de force que tout lui est possible. Un homme, par contre, est un être faible, imparfait sensible à la souffrance et aux tourments, à qui il faut une énorme force de volonté pour prendre volontairement sur lui des souffrances et des tourments pour atteindre non pas pour soi, mais pour son prochain, une chose que son amour voudrait donner en cadeau aux hommes malheureux.... C’est en «simple homme» qu’il devait faire ce sacrifice à son prochain.... Il devait être capable de souffrir, et de mourir....

Ainsi vous comprendrez maintenant que l’homme Jésus ne devait point posséder de supériorités qui l’auraient distingué comme un homme d’un genre extraordinaire, bien que Son âme fût un esprit de lumière.... C’est vrai qu’elle n’avait pas parcouru la création, comme les âmes des hommes, des frères déchus ; malgré cela cette âme, lorsqu’elle s’installa dans le corps charnel.... qui comme le corps des autres hommes était un agglomérat de spirituel immature – était donc rempli des mêmes sensations, convoitises et passions - que l’homme Jésus devait apprendre à surmonter pendant Sa vie terrestre. Car c’était Sa mission, outre la rédemption.... (l’annulation de la dette du péché la plus accablante).... de vivre une vie exemplaire pour démontrer aux hommes le chemin qui seul leur assure le retour auprès de Moi. Si donc quelque chose était exigée des hommes tout à fait déficients, faibles, et liés par des passions, il fallait qu’il soit possible d’exécuter cette chose exigée.... Et si l’homme Jésus voulait servir d’exemple, il fallait qu’Il soit de même nature que Son prochain.

Son origine extraordinaire – ainsi que celle des êtres lumineux incarnés sur la terre et voulant aider les hommes – ne permet point d’en conclure sur des facultés ou des supériorités extraordinaires qui ne nécessiteraient qu’une lutte moins dure contre soi-même afin de trouver sur la terre cette alliance avec Moi qui est le but et la tâche de chaque homme sur terre et dont l’homme Jésus a donné l’exemple et prouvé que cet exemple peut être atteint. Tout ce que Jésus, en esprit de lumière, avait comme avantage – il y a renoncé avant Son incorporation en homme ; autrement, Son œuvre n’aurait pas pu être ce qu’elle fut : une offrande portée par l’amour dont la bénédiction devait parvenir à tous les hommes.... Mais il ne peut pas non plus être nié que «Dieu Lui-même» a fait ce sacrifice, étant donné que le facteur décisif était l’amour qui remplissait tant l’homme Jésus que donc Moi-même qui pouvais être en Lui – après que Lui en tant qu’homme Se fût formé volontairement de sorte que Je pouvais M’installer en Lui, car il était devenu pour Moi un vase récepteur ; et maintenant, Il possédait plein de force et de lumière.... Voilà encore un évènement qui ne pouvait avoir lieu que seulement dans l’homme Jésus mais que maintenant tous les hommes doivent – et peuvent – exécuter sur eux-mêmes – parce que ceux-ci sont maintenant aidés par le divin rédempteur Jésus Christ.... Qui en tant qu’homme a acquis une mesure de grâces dès lors accessible à tout homme.... Et celui qui s’en servira arrivera donc également au but. Lui aussi atteindra l’unification avec Moi sur la terre, lui aussi pourra recevoir force et lumière en quantités illimitées....

Mais d’autres lumières encore vous seront données, car tant que des questions surgissent en vous, il en résulte la nécessité de vous faire parvenir de bonnes réponses. Et plus intensément vous désirez ces réponses, plus vite elles vous parviendront :

Au dernier stade de leur développement sur terre, les âmes qui évoluent des profondeurs peuvent s’attendre à l’incarnation en homme – puis, lorsqu’elles ôteront le vêtement corporel, le cours de l’évolution sur terre sera fini, et l’âme entrera dans le royaume spirituel, peu importe comment elle est formée au moment de quitter son vêtement corporel. Donc ces âmes parcourent leur chemin selon l’Ordre divin ; elles se rachètent de la matière dure en servant, et avec cela elles montent peu à peu à la hauteur.... Mais les âmes de lumière incarnées sur terre ne descendent à la terre que pour remplir une mission ; donc elles revêtent tout de suite le corps humain pour faire alors leur parcours sur la terre comme tout autre homme, et comme elles sont également sujettes à toutes les lois naturelles, et il leur faut lutter sur terre comme eux.... C'est-à-dire que leur vêtement corporel leur posera les mêmes exigences qu’aux autres hommes, étant donné qu’il est composé de spirituel encore totalement sous-développé, de particules d’âme d’un esprit originel jadis déchu qui vit toujours dans la résistance contre Dieu, et que l’âme doit commencer à adoucir et à transformer, ce qui coûte toujours des luttes. Cette âme n’est pas consciente de son état lumineux antérieur : le corps terrestre produit en elle un obscurcissement égal au sien ; pourtant en un homme de ce genre l’amour s’enflammera plus vite et il sera plus vif, et ainsi, il chassera plus vite l’obscurité....

Aussi une âme d’en haut tournera-t-elle toujours ses regards vers Dieu Qu’elle apprendra extrêmement vite à reconnaître. A une telle âme, il ne faut en général pas longtemps pour s’unir à l’étincelle divine intérieure qui l’influencera donc aisément, et en même temps l’esprit et l’âme chercheront maintenant à influencer leur vêtement extérieur aussi, et y réussiront. En effet, quand l’âme marche sur terre, il va toujours de soi qu’il lui faut lutter parce qu’en ce monde terrestre et matériel, elle a toujours des obstacles à écarter pour atteindre le but spirituel.

Aucune âme ne peut arriver à la hauteur sans tourments, même pas une âme lumineuse, parce qu’au début de son incarnation, elle s’est rendue dans la profondeur : dans un état de manque de connaissance, d’emprisonnement et de faiblesse.... Voilà ce dont il faut toujours tenir compte lorsqu’on considère comme plus facile la course terrestre d’un être lumineux. Le corps terrestre est, et reste, une chaîne pour l’âme jusqu’au moment où elle le quitte. Malgré cela, les corps peuvent être, en plus, différents entre eux. Si la chair est née du péché, si rien que des qualités sataniques dominent les personnes qui engendrent une nouvelle vie, la chair peut encore être enracinée dans le péché, donc conserver en elle encore beaucoup de luciférien. Et d’un autre côté, un être nouvellement éveillé à la vie peut être redevable de sa vie à l’impulsion d’amour de deux personnes, et par conséquent, pour la plus grande part, de bonnes impulsions peuvent affluer à cet être, et le vêtement extérieur y correspondra.... Elle portera en elle beaucoup de son «héritage», et il lui faudra lutter plus ou moins durement pendant la vie terrestre, donc elle aura plus ou moins de difficultés à atteindre le but.... En tout cas, aucune existence terrestre humaine ne restera sans luttes.... Et même, souvent la vie terrestre d’un être de la lumière sera d’une difficulté extraordinaire parce que l’âme sans en connaître la raison ressent son séjour au monde terrestre comme un tourment ; pour remplir sa mission, souvent l’âme accepte un sort terrestre très dur.

A cause de la défaillance d’Adam, le procédé d’engendrement est sans bénédiction, car il ne correspondait pas à la volonté de Dieu Qui voulait donner au bon moment Sa bénédiction au premier couple humain.... Ce fut Lucifer qui a eu sa part dans l’engendrement des hommes, et il ne renoncera jamais au droit que lui a concédé la volonté d’Adam.... Il prendra toujours part à la genèse d’une vie nouvelle, mais si la protection de Dieu est implorée, le degré d’amour des personnes peut le repousser jusqu’à une certaine limite.... Et maintenant, vous comprendrez que Dieu Lui-même repousse donc Son adversaire en Se créant un vêtement corporel pour Lui-même où Il veut S’installer un jour – et qui doit Lui servir de séjour déjà à la naissance. Car il est absolument certain que Dieu, dans Ses actions, ne S’unira au grand jamais à son adversaire.... Et Il ne permettra non plus à Son adversaire de mettre la main sur le porteur naturel de ce Son vêtement.... Car Lui, Dieu et Créateur d’éternité (Qui a fait surgir tout et Qui a assigné à tout son but et sa destination) a sûrement la puissance d’extérioriser de Lui tout ce qu’Il veut.... Aussi Lui sera-t-il possible de donner naissance à un homme sans l’acte de procréation selon la loi naturelle ; et en vérité il Lui sera également possible de tenir à distance Son adversaire jusqu’à ce que Sa volonté soit faite....

Car Dieu ne Se revêt que d’un vêtement pur ; Il ne S’allie point à quelque chose d’impur.... ce qui n’exclue pas que l’homme placé dans ce règne de l’imperfection, dans le règne appartenant à Son adversaire, soit exposé à toutes sortes d’embarras et que, par conséquent, sa course terrestre n’en soit donc pas moins pleine de souffrances et de luttes que celle de son prochain. Car sans combat, il n’y aurait pas de victoire.... Mais il fallait que l’adversaire de Dieu soit vaincu, et Jésus a vraiment soutenu le combat le plus dur qui ait jamais été combattu sur terre.... Et Il l’a soutenu en homme, non pas en Dieu....

Amen

Beantwoording van vragen over onbevlekte ontvangenis

In elke aardse en geestelijke nood wil Ik u bijstaan opdat u gelooft in mijn liefde, in mijn wijsheid en macht. Want u, mijn schepselen heb Ik oneindig lief en Ik wil ook uw liefde winnen. Ik ken uw nood en weet ook hoe die is op te lossen en Ik bezit de macht ze op te heffen. En hoe graag betoon Ik mijn liefde, wijsheid en macht aan de kinderen die zich tot hun Vader wenden en Hem vertrouwelijk vragen hen te gedenken en hen te helpen. Aardse en geestelijke nood wil Ik van u afnemen, maar in aardse nood verlang Ik soms uw geduld, omdat Ik alleen weet waarom ze over u moest komen. Maar Ik neem ze van u af.

Wie zich echter in geestelijke nood bevindt, zal niet lang hoeven te wachten, want als hij Mij maar aanroept om hem te gedenken, ben Ik ook al bereid om te helpen. En geestelijke nood is: zielszwakte, dus verzwakte wil, geestelijke duisternis en steeds terugkerende twijfel. Geestelijke nood is het werkzaam zijn en de invloed van mijn tegenstander, die zich heel vaak juist bij die mensen in de buurt waagt die al de mijnen zijn en die hij graag weer terug zou willen winnen in zijn macht. En zolang de mens op aarde leeft, zal hij trachten op hem zijn invloed uit te oefenen en hem steeds weer willen verzwakken. Doch zodra de mens zich tot Mij wendt, verdrijft hij hem en Ik laat mijn kracht overstromen en breng de mens licht en inzicht, Ik voldoe aan zijn verzoek om de geestelijke nood af te wenden.

U zult moeten weten dat het mijn tegenstander daarom te doen is, het licht der waarheid te doven dat zich met zijn heldere schijn door alle plaatsen zijn weg baant en de duisternis, het gebied waarin mijn tegenstander alleen maar kan werken, verjaagt. Dus zal hij proberen het licht te doven. Hij zal er schaduwen over willen uitspreiden, doordat hij dus de mens vragen influistert die twijfel oproepen en daardoor tracht het licht van het inzicht te vertroebelen. Maar dit laatste laat Ik niet toe. Integendeel, des te helderder zal mijn licht van de waarheid omlaag stralen. En het licht dat hij trachtte te verduisteren, zal des te helderder licht brengen in de nacht. En waar er nog ergens een schaduw aanwezig is, wordt deze verteerd door het licht uit Mij dat alles doorstraalt, want in dit licht kan niets bestaan wat donker is. En zo zal het "eeuwige Licht" u zelf verkondigen:

U die op aarde leeft, evenals al het geestelijke dat al een keer door het aardse leven is heengegaan als mens, bent het geestelijke dat eens gevallen is, op enkele uitzonderingen na, want er belichamen zich ook lichtwezens op deze aarde. Dus komen er uit het rijk van het licht wezens naar beneden tot u mensen om u te helpen in diepe geestelijke nood. U zult dus een onderscheid moeten maken tussen: van God afgevallen geesten en zij die Hem trouw bleven. De eerstgenoemden bevinden zich als aanhang van mijn tegenstander in de diepte, de laatstgenoemden vertoeven in alle volmaaktheid bij Mij. U zult dus ook een onderscheid moeten maken tussen: degenen die de wil van de tegenstander nog in zich hebben en zij die al in mijn wil zijn binnengegaan, maar nog geen volmaakte wezens zijn en die daarom nog aan zijn invloed zijn blootgesteld. En dan zult u het ook kunnen begrijpen dat die laatsten geholpen moeten worden omdat zij tegenover diens invloed nog te zwak zijn. Dus zal u ook de missie van die lichtwezens verklaarbaar zijn die zich vrijwillig op aarde belichamen om die te helpen. En dan begrijpt u ook de missie van de mens Jezus, die als net zo'n lichtwezen een reddingswerk wilde volbrengen dat de macht van mijn tegenstander brak.

Allen waren kinderen van mijn liefde, zowel de gevallen als ook de bij Mij gebleven wezens, maar deze wezens bleven niet gelijk. Ze waren nu verschillend geworden, er waren stralende wezens en wezens zonder licht, die ook niet in dezelfde sferen konden vertoeven. En bijgevolg waren het "rijk van het licht" en het "rijk van de duisternis" verblijfplaats geworden van deze van aard verschillende wezens. En er bestond geen brug tussen deze beide rijken tot de menswording van Jezus, een engelgeest die bij Mij was gebleven, die deze brug wilde slaan en geslagen heeft door een werk van erbarmen van een eenmalige aard. De wezens die eertijds hun volmaaktheid inboetten door hun opstand tegen Mij, hadden een Helper nodig daar ze alleen te zwak waren, ook wanneer er een brug geslagen was, omdat ook mijn tegenstander over grote kracht beschikte, die hij tegenover zijn vroegere aanhangers kon aanwenden. Maar ook de wezens die bij Mij waren gebleven waren vol kracht, omdat ze zich onophoudelijk door de kracht van mijn liefde lieten doorstralen. Dus zou de kracht van een niet gevallen engelgeest volop volstaan hebben om een zege over mijn tegenstander te behalen en hem zijn aanhang te ontrukken. Doch dit was in strijd met mijn wet van eeuwige ordening, omdat dan de vrije wil van al de wezens die mijn tegenstander eens vrijwillig gevolgd zijn, niet geëerbiedigd zou zijn gebleven en een zodanig verworven zege een vervolmaking van de wezens zou hebben uitgeschakeld.

Dus daarom moest er een andere weg worden gezocht. De liefde moest een offer brengen en het moest ieder gevallen wezen vrijstaan van dat offer gebruik te maken, dus te willen dat het ook voor hem gebracht was. Een offer brengen kan echter alleen een mens. Een lichtwezen kan wel de wil hebben zich zelf op te offeren, maar het moet dan als mens het offer volbrengen, omdat het als lichtwezen niet kan lijden en ook over zoveel kracht beschikt dat hem alles mogelijk is. Maar een mens is een zwak, gebrekkig wezen dat gevoelig is voor leed en pijn, dat nu een overgrote sterkte van wil moet opbrengen, wanneer het vrijwillig lijden en kwellingen op zich neemt, om niet voor zichzelf, maar voor zijn medemensen iets te bereiken wat zijn liefde graag zou willen schenken aan de ongelukkige mensen. Het moest als "alleen maar mens" een offer brengen voor zijn medemensen. Het moest in staat zijn te lijden en te sterven.

En zo zult u nu begrijpen, dat de mens Jezus helemaal geen voortreffelijke eigenschappen mocht laten zien die Hem als een mens met een buitengewone aard kenmerkte, zelfs wanneer Zijn ziel een lichtgeest was. Ze was weliswaar niet door de schepping gegaan zoals de zielen van de mensen, de gevallen broeders; toch was deze ziel, toen zij het vleselijk lichaam betrok, net als het lichaam van andere mensen, dat een opeenhoping van onrijpe geestelijke substanties was, dus ook met dezelfde gevoelens, begeerten en hartstochten vervuld, die de mens Jezus in Zijn aardse leven moest leren overwinnen. Want Zijn missie was, behalve de verlossing, de delging van de zwaarste zondenschuld, de mensen het leven voor te leven dat hun alleen een terugkeer naar Mij verzekerde. Werd dus van geheel ontoereikende, zwakke en door hartstochten gebonden mensen iets verlangd, dan moest het ook mogelijk zijn dit verlangde uit te voeren. En wilde de mens Jezus als voorbeeld dienen dan moest Hij net zo geaard zijn als Zijn medemensen.

Uit Zijn ongewone afkomst, net als ook die van de op de aarde belichaamde lichtwezens die de mensen willen helpen, mag men geenszins opmaken, dat er sprake zou zijn van ongewone capaciteiten of buitengewone eigenschappen die een minder harde strijd met zichzelf zouden hebben gevergd, dus om op aarde de vereniging met Mij te vinden, die doel en opgave is van ieder mens op aarde en waarvoor de mens Jezus het voorbeeld gaf dat die kan worden bereikt. Wat Jezus als lichtgeest ook voor had, offerde Hij op voor Zijn belichaming als mens, daar Zijn werk anders niet dat zou hebben kunnen zijn wat het is: een door de liefde gebracht offer waarvan de zegen aan alle mensen moest toekomen. Maar het kan ook nooit geloochend worden dat "God zelf" dat offer bracht, omdat de liefde bepalend was, die de mens Jezus zo vervulde dat Ik zelf dus in Hem kon zijn, nadat Hij als mens zich in vrije wil zo gevormd had, dat Ik mijn intrek bij Hem kon nemen, dat Hij tot opnamevat werd voor Mij en Hij nu dus kracht en licht in volheid bezat, weer een proces dat niet alleen in de mens Jezus kon plaatsvinden, maar dat alle mensen bij zichzelf moeten realiseren en ook kunnen, omdat dezen nu een helper hebben in de goddelijke Verlosser Jezus Christus, omdat Hij als mens door Zijn verlossingswerk een mate van genade verwierf die nu voor ieder mens toegankelijk is. En wie hiervan gebruik maakt, komt ook bij zijn doel. Hij zal op aarde eveneens de vereniging met Mij vinden, hij zal onbegrensd licht en kracht kunnen ontvangen.

Maar er moet u nog verder opheldering worden gegeven, want zolang er nog vragen bij u boven komen, blijkt ook de noodzaak u het juiste antwoord te doen toekomen. En hoe inniger u dit antwoord begeert, des te sneller zal dit ook tot u komen:

De zielen die zich vanuit de diepte hebben ontwikkeld, hebben als laatste stadium van hun ontwikkeling op aarde de belichaming als mens te verwachten. Dan is de ontwikkelingsgang op de aarde beëindigd en betreedt de ziel dus het geestelijke rijk, hoe ze ook gevormd is bij het afleggen van haar lichamelijk omhulsel. Deze zielen gaan dus hun weg volgens goddelijke ordening. Ze bevrijden zich uit de harde materie door dienstbaar te zijn en stijgen dus langzaam opwaarts. Maar de op de aarde belichaamde lichtzielen dalen alleen met het doel van een missie af naar de aarde. Ze betrekken dus meteen het menselijk lichaam om dan, wel net als ieder ander mens, ook de gang over de aarde af te leggen en dus ook aan alle natuurwetten onderworpen te zijn en net zo op aarde te moeten worstelen. Dus zal hun uiterlijk omhulsel aan hen dezelfde eisen stellen omdat het is samengesteld uit nog helemaal onontwikkelde geestelijke substanties, uit zielenpartikeltjes van een eens gevallen oer-geest die nog helemaal in z'n weerstand tegen God volhardt en die de ziel ook eerst zachter moet maken en veranderen, wat steeds strijd kost. Die ziel is zich van haar eerdere staat van licht niet bewust. Het aardse lichaam veroorzaakt voor haar dezelfde verduistering, alleen zal de liefde in zo'n mens sneller en sterker ontvlammen en dus ook sneller de duisternis verjagen.

Een ziel van boven zal ook steeds haar ogen naar boven richten op God, die ze buitengewoon snel leert herkennen. Zo'n ziel heeft meestal niet zo'n lange tijd nodig dat ze zich verenigt met de goddelijke geestvonk in zich, die haar nu makkelijk kan beïnvloeden en nu geest en ziel ook haar uiterlijk omhulsel trachten te beïnvloeden, en dit met succes. Het feit nu dat de ziel de weg over de aarde aflegt, is steeds met de vanzelfsprekendheid verbonden, dat de ziel moet strijden, omdat ze in deze aards materiële wereld voortdurend hindernissen heeft te overwinnen om het geestelijke doel te bereiken.

Dus kan er geen enkele ziel zonder kwelling opwaarts gaan, ook niet een ziel van het licht, omdat ze zich bij het begin van haar belichaming in de diepte heeft begeven, in een toestand van geen inzicht, van gebondenheid en van zwakte. Dit moet men dus steeds in overweging nemen, wanneer de weg over de aarde van een belichaamd lichtwezen als, daarmee in overeenstemming, makkelijker wordt aangezien. Het aardse lichaam is en blijft een keten voor de ziel tot ze het verlaat. En toch kan ook het lichaam nog verschillend zijn. Het vlees kan nog diep in de zonde steken, dus nog veel van het duivelse in zich hebben, wanneer het geboren wordt uit de zonde, wanneer alleen maar satanische eigenschappen de mensen beheersen die een nieuw leven verwekken. En wederom kan een nieuw tot leven verwekt wezen zijn leven te danken hebben aan de drang van twee mensen om lief te hebben. Daarom kunnen overwegend goede aandriften ook in dit wezen zijn binnengestroomd en dus zal ook het uiterlijk omhulsel daarmee in overeenstemming geaard zijn. Ze zal veel van het "erfgoed" in zich dragen en dus meer of minder hard moeten strijden in het aardse leven en daarom ook moeilijker of makkelijker het doel bereiken. Maar van geen mens blijft het bestaan op aarde zonder strijd. En vaak is het leven op aarde van een lichtwezen zelfs buitengewoon zwaar, omdat de ziel onbewust van de reden ervan, het verblijf in de aardse wereld als kwelling ondervindt en ook ter wille van haar missie vaak een zeer zwaar lot op aarde op zich neemt.

Door Adams falen is nu het proces van de verwekking een niet gezegend gebeuren, want het stemde niet overeen met de wil van God, die Zijn zegen op het juiste moment aan het eerste mensenpaar wilde geven. Lucifer was betrokken bij de verwekking van de mensen, en hij zal zijn recht, hem door Adams wil verleend, ook nooit opgeven. Steeds zal hij betrokken zijn bij het ontstaan van nieuw leven, ofschoon de graad van liefde van de mensen hem tot een zekere grens kan weren en om Gods bescherming tegen hem wordt gevraagd. En nu zal het u ook begrijpelijk zijn, dat God zelf echter Zijn tegenstander weert, wanneer Hij zich zelf een lichamelijk omhulsel schept, dat Hij eenmaal in bezit wil nemen en dat Hem al bij de geboorte tot woonplaats zou moeten dienen. Want God zelf zal zich nooit of te nimmer verbinden met Zijn tegenstander in Zijn werkzaam zijn. En evenzo zal Hij ook de natuurlijke draagster van dit omhulsel van Hem niet door Zijn tegenstander in beslag laten nemen. Hij, de God en Schepper van eeuwigheid, Die alles liet ontstaan, Die aan alles doel en bestemming toewees, heeft waarlijk de macht om alles wat Hij wil, buiten zich te plaatsen, dus zal het Hem toch ook mogelijk zijn, een mens te laten ontstaan zonder de wettige verwekkingsdaad en het zal Hem waarlijk ook mogelijk zijn, Zijn tegenstander verwijderd te houden tot Zijn wil is geschied.

Want God verschaft zich alleen onderdak in een zuiver omhulsel. Hij verbindt zich niet met iets onreins. Dit sluit echter niet uit, dat de mens in dit rijk van onvolmaaktheid, in het rijk dat aan Zijn tegenstander toebehoort, nu toch nog aan alle benauwenissen is blootgesteld en dat zijn weg over de aarde daarom niet minder smartelijk en ook vol van strijd is, zoals die van zijn medemensen. Want zonder strijd zou er ook geen overwinning zijn. Maar de tegenstander van God moest overwonnen worden en Jezus heeft waarlijk standgehouden in de zwaarste strijd die ooit op aarde werd uitgevochten, en Hij heeft hem als mens doorstaan, niet als God.

Amen