• Retour

La constante Préoccupation de Dieu pour l'homme

Combien de fois Je viens près de vous les hommes, combien de fois Je vous parle, combien de fois Je vous arrache d'un danger et Je vous offre Ma Conduite sur votre chemin de vie. Mais rares sont les fois où vous Me reconnaissez. Vous considérez Ma Conduite évidente comme un hasard, et Mon Discours ricoche à vos oreilles, vous n'êtes pas en mesure de Me reconnaître Moi-Même, parce que vos yeux sont tournés vers le monde, plutôt que vers Moi. Mais Ma Préoccupation vous poursuit. Et même si vous vous trouvez au milieu des affaires du monde, Je ne délaisse pas votre côté, en attendant toujours seulement l'instant où vous M’apercevrez, où vous vous mettrez librement sous Ma Protection, où vous percevrez votre misère au milieu de la joie du monde et où vous regarderez maintenant autour de vous pour voir Celui Qui vous suit et Qui peut vous aider. Je ne cesse pas de Me révéler aux hommes. Même lorsque le succès est très petit, lorsqu’il est à peine perceptible, Je M’occupe de la moindre volonté de s'approcher de Moi, et alors Je ne le laisserai jamais plus. Mon Amour Me pousse à ne pas renoncer à vous, même lorsque vous marchez à travers la vie terrestre dans la plus grande indifférence et ne cherchez aucun lien avec Moi. Mais Je ne force pas votre volonté à M'appartenir et donc Mes Paroles sont seulement douces et discrètes, de sorte qu’il soit facile que vous ne puissiez pas les entendre, si vous ne vous vous occupez pas de Moi. Elles ne résonnent pas aussi fortes que la voix du monde qui trouve votre totale attention. Et vu que votre volonté même doit se tourner vers Moi, Je ne Me manifeste jamais d’une manière éclatante, mais Je ne vous fais pas manquer de petites touches, Je vous pousse doucement sur les chemins pour que vous regardiez autour de vous les solitaires et les faibles pour les Aider, pour pouvoir alors Me manifester et pour vous offrir Mon Aide. Je n'omets aucun de vous les hommes tant qu’il ne M’a pas trouvé et reconnu, et vu qu’il ne reste plus beaucoup de temps jusqu'à la fin, les hommes doivent parcourir des chemins plus courts, et ceux-ci sont beaucoup plus difficiles et fatigants à parcourir, parce que Je veux qu'ils aient besoin et demande Ma Conduite. Les coups du destin augmenteront, les hommes devront passer au travers de beaucoup de besoins et de misères, parce qu'ils sont plus que jamais loin de Moi, même lorsque Je les poursuis pas après pas. Je ne renonce pas à eux jusqu'à la fin de leur vie, et Mes coups seront toujours plus véhéments pour les effrayer de leur indifférence, mais comment ils réagissent, Je ne le décide pas, or de la façon dont ils réagissent dépend leur destin futur dans le Règne spirituel. Parce que leur volonté est et reste libre, et même Mon très grand Amour ne détermine pas une volonté qui se décide pour la mort, alors qu’elle pouvait se conquérir une Vie éternelle.

Amen

GOD's voortdurende zorg over de mensen

Hoe vaak kom IK niet dicht bij u, mensen, hoe vaak spreek IK u niet aan, hoe vaak trek IK u niet van een gevaar terug en bied u Mijn leiding aan op uw levensweg. Maar zelden herkent u MIJ. Mijn duidelijke leiding ziet u als toeval aan en Mijn aanspreken gaat aan uw oren voorbij, u bent niet in staat MIJ Zelf te herkennen, omdat uw ogen langs MIJ heen op de wereld zijn gericht. Maar Mijn zorg volgt u. En of u zich midden tussen het aards gewoel bevindt, IK wijk toch niet van uw zijde, steeds maar wachtend op het moment waarop u opmerkzaam wordt op MIJ, dat u zich vrijwillig onder Mijn bescherming zal stellen, dat u temidden van het werelds vermaak, toch uw nood voelt en dan uitkijkt naar MIJ, DIE u volgt en DIE u kan helpen. IK houd niet op MIJ aan de mensen te openbaren. Zelfs wanneer het resultaat slechts heel pover is, wanneer het nauwelijks is te bespeuren, schenk IK aandacht aan de geringste wil om dichter bij MIJ te komen en dan zal IK nooit meer van zijn zijde wijken.

Mijn Liefde brengt MIJ ertoe u niet op te geven, zelfs wanneer u in de grootste onverschilligheid door het aardse leven gaat en een band met MIJ niet zoekt. Maar IK dwing uw wil niet MIJ aan te horen en daarom zijn Mijn Woorden maar zacht en dringen zich niet op, zodat u ze makkelijk niet zou kunnen horen, wanneer u geen acht slaat op MIJ. Ze klinken niet zo luid als de stem van de wereld weerklinkt, die daarom uw gehele opmerkzaamheid krijgt. En omdat uw wil zelf zich naar MIJ toe moet keren, kom IK nooit opvallend op de voorgrond, maar IK laat het ook niet aan contacten ontbreken, IK dring u zacht op wegen waar u eenzaam en zwak naar hulp omziet om dan te voorschijn te kunnen komen en u Mijn hulp aan te bieden.

Geen van u, mensen laat IK gaan, zolang hij MIJ nog niet heeft gevonden en herkend, en omdat er niet veel tijd meer overblijft vóór het einde, moeten de mensen ook kortere weggedeelten afleggen en deze zijn veel zwaarder en moeizamer te gaan, omdat IK wil dat ze Mijn leiding nodig hebben en er om vragen. De slagen van het noodlot zullen toenemen, de mensen zullen nog door veel nood en ellende heen moeten gaan, omdat ze, verder dan ooit, van MIJ zijn verwijderd, zelfs wanneer IK hen overal op de voet volg. Tot aan het einde van hun leven geef IK hen niet op en Mijn aansporingen om hen uit hun onverschilligheid op te schrikken, zullen steeds heftiger zijn, maar hoe zij daarop reageren, bepaal IK niet, maar eens is hun lot doorslaggevend in het geestelijke rijk. Want hun wil is en blijft vrij en zelfs Mijn overgrote Liefde bepaalt niet een wil die beslist voor de dood, terwijl hij toch een eeuwig leven voor zichzelf kon verwerven.

Amen