• Retour

Quelqu’un qui flatte le monde, ne conquiert pas le Ciel

Rendre hommage au monde signifie se jouer du Règne des Cieux, parce que l'homme ne peut pas vaincre les deux en même temps. Et celui qui loue le monde, ne s’efforce pas pour atteindre le Règne des Cieux, parce que pour lui il existe seulement le monde terrestre avec ses séductions, et il ne croit pas dans un Règne en dehors de celui-ci. – Et malgré cela la voie vers le Règne des Cieux doit être parcourue à travers ce monde terrestre, ce parcours ne peut pas être exclu parce que l'homme vivant dans ce monde doit satisfaire le dernier stade de son évolution sur la Terre, au milieu du règne qui appartient à l'adversaire de Dieu. Mais il peut dépasser ce règne – il peut passer à travers le monde terrestre sans se laisser impressionner d’une manière extraordinaire, sans le désirer avec ses sens, il peut y vivre et être aussi son patron – c’est donc votre tâche de vaincre le monde, parce qu’il vous a été donné dans ce but, pour que votre âme mûrisse, pour qu’elle se défasse dans la libre volonté de tout ce qui appartient au monde, parce que celui qui s’en dénoue se dénoue aussi en même temps de celui qui est le seigneur de ce monde, et il se tourne vers le Règne spirituel et vers son Seigneur. Et ainsi il est naturel que celui qui se fait serviteur de ce monde, ne puisse jamais plus prendre en possession le Règne spirituel, ni dans la vie terrestre, ni après la mort de l'homme – il est compréhensible que le seigneur du monde le tienne lié parce que l'homme lui-même lui en donne le droit, et se dénouer du monde matériel, se dénouer de son pouvoir, l'homme lui-même doit le faire. Il doit mener une lutte contre lui-même, il doit pouvoir renoncer pour gagner quelque chose de plus précieux, il doit résister dans le bref temps de la vie terrestre à toutes les tentations pour pouvoir prendre possession du Règne spirituel avec toutes ses Magnificences qui le repayent des milliers de fois pour son renoncement sur la Terre. Et il le fera seulement lorsqu’il reconnaîtra l'absence de valeur et l'inconstance de ce qui lui apparaît désirable sur la Terre. Seulement cette connaissance lui donne la force d'orienter de la manière juste sa volonté – et il peut conquérir cette connaissance si seulement il réfléchit sur le monde matériel – parce qu'il ne peut pas être forcé à un changement de volonté – il peut être stimulé seulement au travers des vicissitudes aux considérations intérieures, mais avec quel succès, cela il le décide lui-même. Et Dieu peut l’aider seulement en lui montrant toujours de nouveau la caducité de ce qu'Il destine à la décadence et qui est désiré par l’homme sur Terre, Il intervient alors d’une manière qui touche l’homme douloureusement, qui lui enlève ce à quoi son cœur est attaché, toujours seulement pour lui donner une indication sur le fait que le but de sa tendance est inutile. Mais ceux qui apprennent au travers de telles vicissitudes, peuvent se considérer heureux, parce qu'ils changent lentement la direction de leur volonté et renoncent au monde, pour prendre le chemin du Règne spirituel. Mais personne ne doit croire pouvoir faire des compromis, personne ne doit croire pouvoir louer impunément le monde. Chaque tendance a son effet après la mort, et celui qui était pour le monde, alors celui-ci lui apporte la mort spirituelle, car il a renoncé au Règne spirituel pour un gain terrestre, et le monde lui a apporté la mort, alors il s'est donné de nouveau dans le pouvoir de celui qui est dans l'abîme et la remontée vers le Haut dure de nouveau un temps infiniment long.

Amen

Liefde tot de wereld

De wereld tol betalen wil zeggen, het hemelrijk verspelen, omdat de mens beide tegelijk niet kan winnen. Wie de wereld aanhangt, die spant zich er ook niet voor in het hemelrijk te verwerven, want voor hem is er alleen de aardse wereld met haar bekoringen - en aan een rijk daarbuiten gelooft hij niet. En toch moet de weg naar het hemelrijk door deze aardse wereld heen gegaan worden, ze kan niet uitgeschakeld worden, want de mens leeft in deze wereld, hij moet het laatste stadium van zijn ontwikkeling op de aarde afleggen - temidden van het rijk dat aan de tegenstander van GOD toebehoort. Maar hij kan dit rijk overwinnen. Hij kan door de aardse wereld heengaan zonder zich buitengewoon door haar te laten imponeren, zonder haar met zijn zinnen te begeren. Hij kan haar bewust ervaren en toch boven haar staan. En dat is uw opgave- de wereld te overwinnen, want ze is u tot dit doel ter beschikking gesteld dat uw ziel daarin kan uitrijpen, dat zij zich in vrijheid van wil losmaakt van alles wat de wereld toebehoort, omdat dit loslaten ook tegelijkertijd een losmaken is van hem die heer van deze wereld is, en een toekeren naar het geestelijke rijk en zijn Heer.

En zo is het vanzelfsprekend dat, wie zich tot slaaf van de wereld maakt, nimmer het geestelijke rijk in bezit kan nemen, noch in het aardse leven - noch na de dood van de mens. Het is begrijpelijk dat de heer van de wereld hem gekluisterd houdt, omdat de mens zelf hem daartoe het recht geeft, want het losmaken van de materiële wereld, het zich bevrijden uit zijn macht moet de mens zelf volbrengen. Hij moet strijd voeren tegen zichzelf, hij moet afstand kunnen doen om iets waardevols te winnen. Hij moet in de korte tijd van zijn aards bestaan alle verzoekingen weerstaan, om dan het geestelijke rijk met al zijn heerlijkheden in bezit te kunnen nemen - dat hem duizendvoudig voor zijn afstand doen van het aardse schadeloos stelt. Hij zal dit echter alleen doen als hij de waardeloosheid en onbestendigheid van datgene inziet, wat hem op aarde begerenswaardig toeschijnt.

Alleen dit inzicht geeft hem kracht zijn wil juist te richten, en dit inzicht kan hij verkrijgen als hij maar nadenkt over de materiële wereld, want hij kan niet tot een verandering van wil gedwongen worden, hij kan alleen maar door wederwaardigheden tot innerlijke beschouwingen aangespoord worden, maar met welk resultaat - dat bepaalt hij zelf.

GOD kan hem alleen in zoverre helpen dat HIJ hem de vergankelijkheid altijd weer laat zien, dat HIJ wat de mens op aarde lief is aan het verval prijsgeeft. Dat HIJ ingrijpt op een smartelijke wijze die op de mens indruk maakt. Dat HIJ dat van hem wegneemt waaraan zijn hart hangt, altijd alleen om hem een aanwijzing te geven hoe waardeloos steeds het doel is van al zijn streven. Maar diegenen die uit zulke wederwaardigheden lering trekken kunnen zich gelukkig prijzen, want zij veranderen langzaam de richting van hun wil en geven de wereld op, om eenmaal het geestelijke rijk in bezit te nemen. Maar niemand moet geloven compromissen te kunnen sluiten, niemand moet geloven de wereld ongestraft te kunnen aanhangen. Elk streven heeft na de dood zijn uitwerking en gold dit alleen de wereld, dan brengt het hem ook de geestelijke dood, dan heeft hij terwille van aards gewin het geestelijke rijk opgeofferd en de wereld heeft hem de dood gebracht. Dan heeft hij zich opnieuw aan de macht van hem overgegeven die zich in de diepte bevindt, en de weg naar boven duurt weer een eindeloos lange tijd.

Amen