• Retour

L'Amour a accompli l'Œuvre de Libération

Je suis mort pour vous sur la Croix, Mon Amour pour vous dépassait les limites et éclatait dans l'Homme Jésus avec une Force qui a eu pour conséquence la Divinisation de Son Âme, un état qui l'éleva de la sphère humaine terrestre pour devenir Un avec Moi. Seul un Amour aussi fort était capable de porter le Sacrifice de la Croix, parce qu'autrement il n'aurait pas pu tenir bon en tant qu’Homme, si la Force de l'Amour ne l'avait pas fortifié. Il mourut en tant qu’Homme la mort de la Croix, et malgré cela J'étais Moi-même celui qui s'est donné pour vous les hommes sur la Croix, parce que l'Homme Jésus est resté dans l'Amour jusqu'à ce que Son Esprit l’ait abandonné. L'Amour a donc donné le Sacrifice, et Moi-même J'étais l'amour. Cela est un Mystère et il le restera tant que la Terre subsistera, et vous hommes jugez l'Œuvre de Libération avec les sens orientés avec un point de vue terrestre. L'Homme Jésus mourut sur la Croix. Moi-même Je vins sur la Terre, pour vous racheter. C’est une apparente contradiction, mais c’est la Vérité qui est incompréhensible tant que vous les hommes ne pouvez pas comprendre que Moi-même Je Suis l'Amour, que l'Amour est la Substance d’UR de l'Éternelle Divinité et que donc l'Amour a accompli cette Œuvre qui devait racheter les hommes du péché. Mais l'Amour était dans l'Homme Jésus, la mort sur la Croix a donc tué un Homme, mais cet Homme était déjà divin, cela est montré par la très grande mesure de Sa souffrance à laquelle il n’a pas succombé déjà auparavant, Son Amour pour l'humanité était si profond qu'Il désirait souffrir pour l'aider. Il a pris sur Lui une mesure surhumaine de souffrance qui toute seule aurait déjà suffit pour enlever la faculté de vivre à un corps humain, mais Sa Force d'Amour tint ce Corps en vie jusqu'à ce que ses ennemis L'aient élevé, jusqu'à ce qu’ils L’eurent cloué sur la Croix, jusqu'à ce qu’Il soit arrivé au Sommet de Sa souffrance. Il voulait laisser exécuter aux hommes leur acte d'outrage auquel Mon adversaire les poussa, pour leur montrer que le Pouvoir d'un Fils de Dieu arrive même au-delà de la mort, qu'Il Est aussi le Patron sur la mort.

Et l'humanité entière devait prendre connaissance de Sa mort, si elle voulait être rachetée. Il était lié avec Moi, le Père, au moyen de l'Amour jusqu'à la fin, mais Son Âme effrayée ne Me reconnut plus, elle Me chercha en dehors d'Elle, et donc Jésus cria les Paroles : «Mon Dieu, Mon Dieu, pourquoi M’as-Tu abandonné ?» La Divinité pleine de pouvoir s'était seulement retirée, mais l'Amour était et resta en Lui. L'Amour et la Force étaient certes en Lui, cependant Jésus n'employa plus cette Force pour empêcher Son Crucifiement, mais seulement pour pouvoir vivre jusqu'au bout, parce qu'il voulait vivre jusqu'au bout, pour Me servir en tant qu’Homme et pour souffrir et expier pour le prochain. Donc Il a souffert consciemment et même Il est mort consciemment, donc Il demanda Miséricorde pour Ses argousins et en pleine Conscience Il M’a dit les Paroles : «Père, dans Ta Main Je remets Mon esprit....». Il maintint le lien entre Lui et Moi, parce qu'il ne pouvait plus se détacher de Celui avec lequel il était devenu Un au moyen de l'Amour. Et donc J'étais en Lui et Il Était en Moi, il n'existait aucune séparation entre les deux, parce que l'Amour, la Substance d’UR de Moi-Même, le comblait totalement, donc Je devais être près de Lui et en Lui, bien que Je restais inactif en tant que Force tant que l'Homme Jésus n'avait pas accompli Son Œuvre. Lui et Moi, Nous sommes Un, et celui qui Le voit, voit le Père, parce que le Père Est l'Amour, et l'Amour était dans le Fils. L'Amour cependant ne pouvait pas mourir et donc le troisième jour il est rené et a vivifié le corps qui, au travers des souffrances de Jésus, était totalement spiritualisé et ne nécessitait plus aucun parcours ultérieur de développement sur la Terre. Ainsi l'Amour a vaincu la mort, le divin Sauveur a dépassé Satan, la Lumière a cassé l'obscurité et la voie vers l'éternelle Lumière avait été libérée.

Amen

De liefde heeft het verlossingswerk volbracht

Ik ben voor u gestorven aan het kruis. Mijn liefde voor u had geen grenzen en ontbrandde in de mens Jezus tot een sterkte die het vergoddelijken van zijn ziel bewerkstelligde, een toestand die Hem boven de menselijke aardse sfeer uit hief en Hij werd één met Mij. Alleen zo'n sterke liefde was in staat het kruisoffer te brengen, want anders zou Hij als mens niet hebben kunnen standhouden, als de kracht van de liefde Hem niet gesterkt zou hebben. Hij stierf als mens de kruisdood en toch was Ik het zelf, die Me voor u mensen heb overgeleverd aan het kruis, want de mens Jezus bleef in de liefde, tot Hij zijn geest prijsgaf.

De liefde bracht dus het offer en de liefde was Ik zelf. Dit is ook een mysterie en zal het blijven zolang de aarde bestaat en u mensen met aards gericht denken het verlossingswerk beoordeelt. De mens Jezus stierf aan het kruis. Ik zelf kwam naar de aarde om u te verlossen. Een schijnbare tegenstelling en toch is het de waarheid die zo lang onbegrijpelijk is als u mensen niet zult kunnen begrijpen dat Ik zelf de liefde ben, dat de liefde de oer-substantie is van de eeuwige Godheid en dat dus de liefde dit werk heeft volbracht dat de mensheid moest verlossen van de zonde.

De liefde echter was in de mens Jezus, derhalve stierf een mens de kruisdood. Maar dat deze mens al goddelijk was bewees de overmaat van zijn lijden, waaraan Hij niet tevoren al bezweek. Zijn liefde voor de mensheid was zo groot dat Hij wenste te lijden om hen te helpen.

Een bovenmenselijke maat van lijden heeft Hij op zich genomen, die alleen al voldoende zou zijn een menselijk lichaam de levensvatbaarheid te ontnemen. Maar de kracht van Zijn liefde hield dit lichaam zolang in leven, tot Zijn vijanden Hem "hemelhoog" verheven hadden, tot ze Hem aan het kruis hadden genageld, tot het hoogtepunt van zijn lijden bereikt was. Hij wilde de mensen die schanddaden laten uitvoeren waartoe mijn tegenstander hen aanzette om ook deze te laten zien dat de macht van een Zoon van God ook over de dood heen reikte, dat Hij ook Heer was over de dood.

En van Zijn dood moest de hele mensheid op de hoogte worden gebracht, als ze verlost wilde worden. Hij was door Zijn liefde tot op het einde met Mij, de Vader verbonden, maar Zijn beangstigde ziel herkende Mij niet meer. Ze zocht Mij buiten zich en daarom riep Jezus de woorden uit: "Mijn God, mijn God, waarom hebt U mij verlaten?" De machtige Godheid had zich slechts teruggetrokken, maar de liefde was en bleef in Hem.

De liefde was wel kracht in zich, maar Jezus gebruikte deze kracht niet meer om Zijn kruisiging te verhinderen, alleen nog maar daarvoor om deze mee te kunnen maken, omdat Hij ze wilde beleven om Mij als mens te dienen en voor de medemensen te lijden en te boeten. Daarom heeft Hij bewust geleden en is Hij ook bewust gestorven, daarom bad Hij tot Mij om ontferming voor zijn beulen en in het volle bewustzijn sprak Hij de woorden: "Vader, in uw handen beveel ik mijn geest".

De band tussen zichzelf en Mij hield Hij overeind, want Hij kon zich niet meer losmaken van Hem, met wie Hij een geworden was door de liefde. En daarom was Ik Hem en Hij Mij, er bestond geen scheiding tussen ons beiden, omdat de liefde, de oer-substantie van Mij zelf ook Hem helemaal vervulde, Ik dus bij en in Hem moest zijn, ofschoon Ik als kracht passief bleef, tot de mens Jezus zijn werk volbracht had.

Hij en Ik, wij zijn één, en wie Hem ziet, ziet de Vader, want de Vader is de liefde en de liefde was in de Zoon. Maar de liefde kon niet sterven en dus is ze op de derde dag weer opgestaan, en ze bracht ook het lichaam weer tot leven dat door het lijden van Jezus geheel vergeestelijkt was en geen verdere ontwikkelingsgang op aarde meer nodig heeft. Zo heeft de liefde de dood overwonnen, de goddelijke Heiland overwon de satan, het licht doorbrak de duisternis en de weg naar het eeuwige Licht werd vrij.

Amen