• Retour

Intervention pour les hommes loin de Dieu

Les hommes qui se croient trop supérieurs pour implorer l’Aide à Dieu sont dans le plus grand éloignement de Dieu, ils ne peuvent ni croire en un Pouvoir tout-puissant qui Aide, ni voir dans la prière un pont qui mène à l'éternelle Divinité, et donc ils ne nouent aucune liaison avec Elle et de ce fait ils sont toujours totalement solitaires et, lorsque des difficultés où l'aide terrestre ne peut plus rien s'approchent d’eux, ils ne peuvent y faire face. Parce que si, dans cette misère, l'homme ne trouve pas Dieu, cela est une preuve qu’il reste encore dans une grande opposition contre Dieu, que la vie terrestre ne lui a encore apporté aucun développement vers le Haut, que donc il se trouve dans un état très pitoyable, lorsqu’il doit laisser la vie terrestre. Il n'a fait encore rien de conscient sur lui, pour arriver à une marche plus élevée. Pour cela il lui manque la force, vu qu’il ne l'a pas demandée dans la prière. Et malgré cela ces hommes doivent sentir la bénédiction de la prière, parce qu'ils pourront constater un ramollissement perceptible de leur être, dès qu’un prochain priera pour eux. L’intervention peut faire beaucoup et la plupart de l'humanité serait sauvée si l’un voulait demander pour l'autre l’amour et la grâce de Dieu. Alors la volonté de refus ne serait plus aussi grande, parce que Dieu écoute la prière qui révèle l’amour désintéressé pour le prochain, lorsqu’Il est prié pour le don d’une aide pour le prochain. L'infini Amour de Dieu est toujours prêt pour s'acquitter d'une telle prière, parce qu'elle témoigne de l'amour pour le prochain. Car l'éloignement de Dieu peut être diminué seulement au moyen de l'amour, et si l'être échoue et il peut être aidé encore sur la Terre au moyen de l'intervention et il peut lui être indiqué la voie juste.

Plus loin l'homme se trouve de l'éternelle Divinité, plus incompréhensible lui est aussi la pensée d’une aide. Et de ce fait il ne se tourne pas vers Dieu dans la prière. Mais vu qu’un changement de pensée peut être obtenu seulement par une intime prière, l'homme ne doit perdre aucune possibilité de prier intimement pour son prochain qui est encore faible dans la foi. La force de la prière est énorme, et par la prière l'homme croyant obtient tout, et elle a un effet surtout sur l'état spirituel, c'est-à-dire que l'homme renonce à sa résistance contre tout le spirituel, il deviendra réfléchi et ce qu’il avait auparavant constamment refusé, maintenant il l'étudie et il arrivera à un autre résultat. Cet homme qui prie pour l’éclairage spirituel de son prochain a une influence hors du commun et cela s'exprime de sorte que celui-ci écoute maintenant volontairement ce qui lui est transmis, même si initialement il était réticent, ainsi il réfléchit et si plus tard il s’en rappelle, il l’accepte volontiers et avec joie. Et ainsi l'éloignement de Dieu diminue. La prière intérieure apporte la plus grande force et donc elle doit se manifester sur le prochain, lorsque la prière était pour lui. Les hommes loin de Dieu ne sont donc pas perdus sans espoir, parce que lorsqu’ils trouvent quelqu'un qui reconnaît la grande misère spirituelle de ceux-ci et qui voudrait les libérer, eux-mêmes ont en main un moyen efficace, une intime prière adressée à Dieu, que l'homme qui était incorrigible, perçoit agréablement et il ne peut pas se fermer à cet amour. Il sera guidé sur la voie juste et arrivera même à la reconnaissance, même si c’est souvent seulement après un temps long ; mais il n'est pas exposé sans espoir à l'influence de l'ennemi, ainsi les êtres bons qui luttent rapporteront la victoire en aidant l'homme à le libérer de son état d'éloignement de Dieu.

Amen

Het bidden voor mensen die ver van GOD af staan

Het meest ver verwijderd van GOD zijn die mensen die menen er boven te staan GOD aan te roepen om hulp, die noch geloven kunnen aan een Macht, Die tot hulp bereid en almachtig is, noch in het gebed een brug zien die leidt naar de eeuwige GODHEID, die daarom ook geen verbinding aanknopen en daarom helemaal alleen staan wanneer ze geconfronteerd worden met een zwaar lot, waarbij aardse hulp niets meer vermag. Want als de mens in deze nood niet de weg naar GOD vindt, is dit een bewijs dat hij nog volhardt in erge weerstand tegen GOD, dat het leven op aarde hem nog geen hogere ontwikkeling heeft opgeleverd, dat hij derhalve in een zeer gebrekkige toestand is, als hij zijn aardse leven moet opgeven. Hij heeft nog niets bewust aan zichzelf gedaan om op een hoger niveau te komen, en daartoe mankeert hem ook de kracht, daar hij deze in het gebed niet heeft gevraagd.

En toch zullen ook die mensen de zegen van het gebed bespeuren, want ze zullen een merkbare meegaandheid van hun wezen kunnen vaststellen, zodra een medemens voor hen bidt. Deze voorbede vermag zeer veel en het grootste deel der mensheid zou gered zijn als de een voor de ander bij GOD om liefde en genade zou willen vragen. De afwijzende wil zou dan niet meer zo groot zijn, want GOD verhoort het gebed waaruit onzelfzuchtige naastenliefde blijkt, als er voor de medemens om de gave van het inzicht wordt gebeden.

GOD's oneindige Liefde is dadelijk bereid zo'n gebed te verhoren, omdat het getuigt van de liefde tot de medemens. De verwijdering van GOD is echter alleen door de liefde te verkleinen, en faalt het wezen zelf, dan kan hij nog op aarde door voorspraak geholpen worden en de juiste weg gewezen. Hoe verder de mens van de eeuwige GODHEID verwijderd is, des te onvoorstelbaarder is hem ook de gedachte aan hulp. En daarom wendt hij zich ook niet in het gebed tot GOD. Daar er echter alleen door innig gebed een verandering in het denken bereikt kan worden, moet de mens geen mogelijkheid verzuimen, voor zijn medemens die nog zwak is in het geloof, innig te bidden. De kracht van het gebed is enorm en door het gelovig gebed bereikt de mens alles, en in het bijzonder heeft het zijn uitwerking op de geestestoestand, d.w.z. de mens zal zijn weerstand tegen al het geestelijke opgeven,het zal hem tot nadenken stemmen en dat wat hij tevoren voortdurend afwees, nu goed overwegen en tot een andere gevolgtrekking komen dan eerst.

De mens die voor zijn medemens om geestelijke verlichting bidt, heeft buitengewone invloed op de laatste en dit blijkt dan zo, dat deze nu gewillig aanhoort wat hem wordt overgebracht, ook wanneer zijn instelling er aanvankelijk tegen was, dat hij er nu grondig over nadenkt en als hem dit later weer in het bewustzijn komt, het graag en met vreugde aanneemt. En daardoor wordt de afstand tot GOD verkleind. Innig gebed levert de grootste kracht op en moet derhalve zijn uitwerking op de medemens hebben zodra dit gebed hem betrof.

Daarom zijn de mensen die ver van GOD afstaan niet hopeloos verloren, want zodra er iemand te vinden is die de grote geestelijke nood van hen beseft en hen daaruit zou willen bevrijden, heeft hij zelf een doeltreffend middel bij de hand: de innige voorspraak bij GOD, die de tevoren hardleerse mens uiterst weldadig ondergaat, terwijl hij zich voor deze liefde niet kan afsluiten. En hij zal op de rechte weg geleid worden en toch nog tot het inzicht komen al is het ook pas na lange tijd; hij is echter niet hopeloos aan de invloed van de vijand overgeleverd, veeleer zullen de goede wezens die om hem worstelen de overwinning behalen en de mens helpen bevrijd te worden uit zijn toestand van verwijdering van GOD.

Amen