• Retour

La Conduite divine

Une confiance illimitée dans la Conduite divine doit être enracinée profondément en vous, seulement alors vous pourrez dépasser tous les fardeaux avec facilité. Toutes vos pensées doivent avoir comme fil conducteur le fait que le divin Seigneur guide toujours la vie de chaque individu vers le perfectionnement s'Il ne rencontre pas de résistance. L'homme doit savoir qu'un unique instant de sa vie ne s'approche pas de lui sans être pensé, mais que tout est toujours seulement un moyen pour aider l'âme. Mais l'homme lui-même est souvent la cause du fait que les phénomènes qui accompagnent sa vie lui semblent difficiles et insupportables, parce qu'au travers de sa volonté il met son âme si souvent en danger qu'il ne peut être remis dans la bonne voie que seulement au travers de graves souffrances et de coups du destin. Avant d’arriver au corps humain il y a eu de très nombreux stades de développement, ceux-ci ont tous contribué à atteindre un certain degré de maturité, et le cours de la vie de chaque homme est adapté à porter au perfectionnement l'âme qui habite dans ce corps, toutefois il doit être précisé qu’il est nécessaire d’utiliser toutes les possibilités offertes. S'il ne le fait pas, alors il est compréhensible que les enveloppes de l'âme s’épaississent au lieu de se dissoudre, et dès lors des conditions de vie doivent surgir pour qu’il puisse être apporté indirectement de l'aide à cette âme. Donc aucun événement dans l'existence terrestre n’est sans sens et sans but, un seul instant n'est pas permis sans la Volonté du Seigneur. Si l'homme garde devant les yeux qu’il est constamment guidé par la Main providentielle du Père et cela afin d’atteindre son dernier but, alors sa confiance pour cette Conduite divine doit s’accroître et finalement devenir si forte qu'il se confie volontairement à cette Main du Père qui le guide. Il doit accepter tout ce qu’il rencontre sur son parcours terrestre avec la très ferme conviction que c’est seulement pour le salut de son âme. Dans la plus grande patience il doit supporter toute souffrance ou bien les petites adversités de la vie et laisser agir seulement le Père céleste. Dans chaque épreuve il reconnaîtra seulement l'Appel à une mise en garde de la part du Père, auquel il doit volontairement faire attention. Et s’il s’en remet avec tout son dévouement à la Conduite du Père, vite il aura un allègement, parce que son âme fait volontairement ce qui lui est utile, et elle n'a plus besoin de moyens plus âpres pour mûrir. Montrer de la confiance et de la foi dans les jours de misère est infiniment promoteur pour l'état de l'âme, parce que l'homme reconnaît alors la Puissance suprême et se plie avec bonne volonté à toutes les Demandes. Il sait qu'il aura de l'Aide en temps utile, il attend patiemment et il ne se révolte pas contre la Volonté divine. Et dans une profonde confiance enfantine il envoie sa prière au Père et cela est la garantie la plus sûre de la reconnaissance de sa faiblesse, parce que le Père veut que Son fils vienne à Lui dans toutes les misères de l'âme. Il veut lui faire arriver Son Aide, parce que l'âme confesse justement ses faiblesses et sa foi en Lui. Elle est sur la voie juste, et donc la souffrance peut à nouveau lui être enlevée. Donc l'homme ne doit jamais se laisser écraser par la souffrance, mais se recommander dans la confiance la plus croyante au Père dans le Ciel. Tout lui est imposé par le Père seulement pour son bien, et si le fils le reconnaît, il parcourra la voie juste par rapport à la Volonté divine et se réfugiera vers le Père lors de toute misère et affliction et Celui-ci le libérera de toute misère.

Amen

Goddelijke leiding

Het onbegrensde vertrouwen in de goddelijke leiding moet diep in jullie wortelen. Pas dan kunnen jullie al het moeilijke met gemak overwinnen. De leidraad van al het denken moet zijn, dat de goddelijke Heer en Schepper, als Hij niet op weerstand stuit, elk individueel leven leidt, altijd in de richting van volmaaktheid.

De mens moet weten, dat geen enkel moment van het leven zonder reden op hem afkomt, maar dat alles steeds alleen een middel is om de ziel te helpen. Dat de mens er namelijk vaak zelf de oorzaak van is, wanneer de bijkomende verschijnselen van het leven hem zwaar en ondraaglijk lijken. Dat hij door zijn eigen wil zijn ziel vaak zo in gevaar brengt, dat ze alleen maar door zwaar lijden en slagen van het noodlot op de juiste weg teruggeleid kan worden.

Er zijn zo velerlei ontwikkelingsstadia aan het verblijf in het menselijke lichaam vooraf gegaan. Deze hebben er allemaal aan bijgedragen om een zekere graad van rijpheid te verkrijgen. En elke levensloop van een mens is ervoor geschikt om de in dit lichaam wonende ziel tot voltooiing te brengen, echter vooropgesteld dat ze al de haar geboden mogelijkheden benut. Als ze dat niet doet, dan verdikken zich begrijpelijkerwijs de omhulsels van de ziel, in plaats van zich op te lossen. En de levensomstandigheden moeten zich zo voordoen, dat ze de ziel indirect hulp kunnen bieden. En daarom is geen enkele gebeurtenis in het menselijke bestaan zinloos en doelloos. Geen enkel moment is zonder de wil van de Heer toegelaten.

De mens moet zich voor ogen houden, dat hij voortdurend geleid wordt door de zorgzame Vaderhand, louter om zijn laatste doel te bereiken. Daarom moet zijn vertrouwen in deze goddelijke leiding toenemen en uiteindelijk zo groot worden, dat hij zich gewillig aan deze leidende Vaderhand overgeeft. Hij moet alles wat hem tijdens zijn aardse levensloop overkomt in de onwrikbare overtuiging dat het goed is voor zijn zielenheil accepteren. Hij moet al het lijden of de kleinste onaangename aangelegenheden van het leven met het grootste geduld verdragen en alleen de hemelse Vader laten heersen. Hij zal in elke beproeving alleen de waarschuwende roep van de Vader herkennen, en hij moet er gewillig naar streven om hier gevolg aan te geven.

En als hij zich geheel aan de leiding van de Vader overgeeft, zal hem spoedig verlichting gegeven worden, want zijn ziel doet gewillig wat nuttig voor haar is en heeft geen verscherpte middelen meer voor het uitrijpen nodig. Het is eindeloos bevorderlijk voor de toestand van de ziel om in dagen van nood het gelovige vertrouwen te bewijzen. Want de mens herkent dan de hoogste macht en buigt zich gewillig voor alle bepalingen. Hij weet dat hem op het juiste moment hulp geboden wordt. Hij wacht hier geduldig op en komt niet tegen de goddelijke wil in opstand.

En in een diep, kinderlijk vertrouwen zijn gebed naar de Vader omhoog sturen, is de zekerste waarborg voor de vervulling hiervan. Want de Vader wil, dat Zijn kind in elke nood van de ziel tot Hem komt. Hij wil hem hulp toe laten komen, want de ziel erkent immers haar zwakte en haar geloof in Hem. Ze is op de goede weg en daarom kan het leed weer van haar afgenomen worden. Daarom moet de mens zich nooit door leed laten ontmoedigen, maar zich in het gelovigste vertrouwen aan de Vader in de hemel aanbevelen. Alles wordt hem alleen maar voor zijn eigen bestwil door de Vader opgelegd. En als het kind dit beseft, zal hij ook de juiste weg gaan, overeenkomstig de goddelijke wil en hij zal in alle nood en lijden naar de Vader vluchten, Die hem uit alle nood bevrijden zal.

Amen