• Retour

La manière d'agir extérieure de l'homme - la vie intérieure

La manière d'agir extérieure d'un homme ne permet pas toujours de reconnaître son état spirituel, et les effets de sa tendance spirituelle ne permettre pas toujours au profane d’avoir une vue claire de sa vie intérieure. Et ainsi de la part des hommes il est souvent tiré de fausses conclusions, car leur façon d'agir n'est pas en accord avec ce à quoi en réalité l'homme aspire, et souvent cela pourra mener à des conclusions erronées. Une telle dissimulation du vrai état d’esprit est concédée par le Seigneur pour que les hommes s’efforcent d’émettre un jugement juste, et pour qu’ils n’évaluent pas ou même jugent un homme selon ce qui se reconnaît de l'extérieur. Celui qui, dans l'intention de servir le Seigneur, s’efforce toujours de paraître à l’extérieur constamment en accord avec ses sentiments intérieurs, ne donnera pas de motif au monde à se fourvoyer. Plus l’homme forme clairement et librement sa vie intérieure, plus il lui sera facile de reconnaître à l’extérieur tout son chemin sur la Terre, et par rapport à cela son prochain sera poussé à arriver à la maturité spirituelle, parce qu'il reconnaîtra maintenant justement l'influence de la bonne Force spirituelle, par contre l’homme qui se cache, c'est-à-dire qui ne fait pas voir à son prochain la vraie image de son âme, courra aussi le danger d’être méconnu, et donc sa tâche terrestre sera rendue plus difficile à résoudre, vu que les Forces spirituelles ne sont à sa disposition que dans le même rapport avec lequel il apparaît, comme cela serait le cas pour un fils terrestre qui s'acquitterait du Commandement de l'amour seulement extérieurement. Des hommes croyants qui montrent extérieurement leur religiosité seront bien mieux accueillis, parce que l'homme perçoit souvent seulement la signification profonde lorsqu’il en reconnaît les effets. Mais l’esprit de celui dont la façon d'agir contredit totalement les Commandements de l'amour pour le prochain, ne peut jamais être d'origine divine, et les effets de son action n'auront jamais pour conséquence un ennoblissement du prochain, mais le nombre de ceux qui le méprisent et jugent ses actes, deviendra toujours plus grand, et par conséquent un tel homme ne sera jamais ou peu apte à faire revivre parmi l'humanité les Lois de l'amour pour Dieu et le prochain, parce que si son action ne correspond pas à ce Commandement le plus haut, il trouvera peu de prochains qui s’efforceront de l'imiter, et donc vaut ici le Mot : « à leurs fruits vous les reconnaîtrez.... », et vous l’observerez toujours lorsque vous serez assaillis par des doutes sur la valeur de l'homme.

Amen

Uiterlijke handelswijze van de mens – Innerlijk leven

Niet altijd laat de uiterlijke handelswijze van een mens de geestelijke toestand herkennen en niet altijd heeft het geestelijk streven zo’n uitwerking, dat het de buitenstaander een heldere blik toestaat in het innerlijke leven van de desbetreffende persoon. En zo zullen vaak van de kant van de mensen verkeerde conclusies getrokken worden. De handelswijze verenigt zich schijnbaar niet met dat, wat de mens in werkelijkheid nastreeft en kan daarom vaak tot verkeerde gevolgtrekkingen leiden. En toch wordt zo’n versluiering van het ware feit eveneens door de Heer toegelaten, opdat de mensen zich inspannen om een rechtvaardig oordeel te vellen en niet een mens te verheffen of ook te richten op basis van wat uiterlijke te zien is.

Degene, die zich met de bedoeling om God de Heer te dienen steeds inspant om het uiterlijke handelen altijd in overeenstemming te brengen met alle innerlijke gewaarwordingen zal de medemensen nauwelijks aanleiding geven tot bewuste misleiding. Hoe zuiverder en vrijer het innerlijke leven van de mens zich ontwikkelt, des te gemakkelijker zal zijn hele gang op aarde uiterlijk te herkennen zijn. En de medemens zal er dienovereenkomstig toe aangespoord worden om dezelfde geestelijke rijpheid te verkrijgen, want hij herkent nu immers duidelijk de invloed van goede geestelijke krachten.

Daarentegen zal degene, die zich verbergt, dat wil zeggen die de medemensen niet het ware beeld van zijn ziel laat zien, ook het gevaar lopen om miskend te worden en zijn opdracht op aarde zal overeenkomstig moeilijker te vervullen zijn. De geestelijke krachten staan degene, die zich afsluit, immers niet in dezelfde mate bij, zoals dat bij een mensenkind het geval is, die ook naar buiten toe elk gebod van liefde vervult. Daarom zullen zulke mensen, die hun vroomheid ook uiterlijk bewijzen, gelovig toegelaten worden, want de mens begrijpt het vaak pas, als de diepe betekenis uit al het handelen te herkennen is.

De geest van degene, wiens handelswijze echter volledig in strijd is met de geboden van de naastenliefde, kan nooit van goddelijke oorsprong zijn. En de gevolgen van zijn activiteiten zullen nooit een veredeling van de medemensen tot gevolg hebben, maar het getal van degenen, die zijn handelen verachten en veroordelen, zal steeds groter worden. En bijgevolg zal een dergelijk mens niet of nauwelijks geschikt zijn om de wet van de liefde voor God en de naasten onder de mensheid op te laten leven, want als zijn eigen handelen niet met dit bovenstaande gebod overeenstemt, vindt hij ook weinig medemensen, die zich inspannen om hem na te doen. En daarom geldt ook hier het woord: “Aan hun vruchten zullen u hen herkennen”. En hier moeten jullie steeds acht op slaan, wanneer twijfel over de waarde van een mens zich van u meester maakt.

Amen