• Volver

Tiene la vida en tierra un fin absoluto o es medio para el propósito....

El camino sobre la tierra como hombre no tendría ningún razonamiento si fuese solo para el propio propósito.... o los hombres encontrarían difícilmente una razón equivalente, porque estáis viendo los destinos muy diferentes entre los hombres y cada vez os surge la pregunta cuál es el propósito de una vida penosa y difícil de llevar. Pero podéis encontrar inmediatamente una respuesta, si contemplaís vuestra vida no como propósito propio sino como medio para el propósito. Si cada destino terrestre estuviera igual, cada vida terrestre se llevaría en armonía, despreocupado con alegrías teniendo mucha felicidad, poco diferenciada de otros hombres, entonces pudierais creer que la vida terrestre no tiene ningún propósito más profundo que la vida en sí misma. Pero pensándolo seriamente no vais a satisfaceros con esa explicación.... vais a buscar una razón más profunda y encontrarla seguramente, porque solo hace falta una pregunta por vuestra parte para poder pasaros una respuesta. Y esa pregunta deberían hacerse todos los hombres.... Porque no es señal de mucha inteligencia o mente clara, si un hombre se satisface pensando que pasa por la tierra creado por una casualidad de la naturaleza, porque cada hombre que se cree inteligente no perdiera su tiempo y fuerza pensando que haya una creación de cosas que no tengan un sentido.... y no quisiera verse el mismo como criatura sin sentido y que solo tiene el único propósito de mantenerse a sí mismo.... pero sin poder determinar la duración de su existencia.... ¿Es la vida terrestre propósito propio o medio para el propósito?.... Hacerse esta pregunta vale mucho para aquel que no quiere creer. No se pide nunca a nadie creer ciegamente, porque una creencia ciega no tiene valor. Pero podéis usar vuestra mente, podéis pensarlo en diferentes direcciones de qué se os pida de creer.... Pensándolo podéis llegar a una conclusión que os vale, y podéis estar seguros que cada tarea pensativa será beneficiosa si vale para una conclusión más profunda.... el conocimiento sobre lo que se esconde ante el hombre todavía y que no hace falta esconder más. Revelar la razón de una vida terrestre es una gran comprensión, porque cae en el área de no poder aprobarlo, pero puede hacer feliz a un hombre de la misma manera mientras quiera saberlo. Entonces surgirán más y más preguntas en el hombre cuando se ha dado cuenta que la vida humana solo es medio para el propósito.... Intentará descubrir el propósito auténtico y va a ver ahora su propia tarea, no se satisfacerá con la única preocupación sobre su vida terrestre, contemplará todos los acontecimientos y acciones bajo una condición determinada.... y encontrar ahora una vía pensando y seguirla y que la va a satisfacer mucho.... (23 de abril 1958) Entonces, con la comprensión del propósito de la vida terrestre, empieza la vida consciente del hombre, entonces sus pensamientos serán dirigidos a una meta que intenta conseguir, entonces empieza a arrimar el hombro de trabajar en su alma, a partir de ahora los retos terrestres pasarán al fondo, aunque podrá llevar la vida terrestre con la ayuda divina, Él que va a bendecir una vida con esta actitud y abrirle cada vez otros aspectos nuevos y que le ayudarán en sus pensamientos para llevarle a la altura. Una vida atada al propósito nunca puede ser vivida en vano, tiene que conllevar éxitos espirituales, pero un hombre no tendrá ganancias espirituales si lleva una vida únicamente como propósito propio. Si él está dispuesto a amar, le van a salir por sí mismo preguntas sobre su propio propósito vital y entonces se cambiará el pensamiento.... Pero si le falta esa disposición de amor.... lo que es el caso con aquellos que no han descubierto su propósito de la vida en tierra todavía.... entonces no se puede hablar de un movimiento hacia arriba, entonces el alma del hombre se queda como al principio de su encarnación, entonces su camino en la tierra pasará en vano, una gran gracia se pasa sin aprovechar y que le hubiera podido traer un éxito extremo....

Pero es posible que cada uno pueda llegar a esa conclusión, que anda por el mundo por una razón concreta, porque cada hombre tiene la capacidad de pensar, porque piensa sobre otros hombres y juzgarlo. Y pensándolo seriamente llegaría a esa conclusión que en la naturaleza existe un propósito en una cierto orden y que se puede aplicar a sí mismo como criatura mucho más desarrollada en la creación.... sino tuviera una mente muy limitada, una opinión con poca inteligencia.... El hombre puede ganar la comprensión de un propósito en la vida, sino no se podría pedirle una responsabilidad como aprovecha su vida en tierra. Una responsabilidad de este modo se lo niega aquel hombre que no quiere ver un propósito en la vida en tierra, pero también existen bastantes pruebas en la naturaleza, que no se puede revelar sin consecuencias contra el orden natural, contra el orden divino, y por eso también el hombre tiene que admitir para sí mismo un cierto orden, tiene que sentirse como parte de las reglas del orden.... Y por eso no puede llevar su vida arbitrariamente sin cualquier responsabilidad frente aquel que todo había creado, sino tiene que tiene que intentar de equilibrarse en la ley del orden divino.... Tiene que admitir al legislador, entonces se sentirá responsable frente al legislador. Si no se reconoce al legislador, el hombre se siente libre de cualquier responsabilidad frente al Señor, entonces se encuentra en el poder del adversario, porque siempre intentará influir al hombre de la manera que la vida en tierra no le ofrece ningún avance, que cada pensamiento en un sentido y propósito de la vida se desvanece y que ese poder le puede dominar para todos los tiempos....

Amén

DA LI JE ŽIVOT NA ZEMLJI SAM PO SEBI CILJ ILI SREDSTVO DO CILJA....

Život ljudskog bića na Zemlji ne bi imao stvarnog razloga ako bi bio ništa drugo osim sam po sebi cilj .... Drugim riječima, vi ljudi bi našli teškim otkriti stvarni razlog za njega budući možete jasno vidjeti golemu razliku između ljudskih sudbina i neprestano bi ispitivali svrhu teškog, otužnog, jadnog života. Ipak mogli bi pronaći trenutan odgovor da ste gledali na život ne kao na cilj sam po sebi nego kao na sredstvo do cilja. Ako bi sudbina svake osobe bila ista, ako bi se život svakog ljudskog bića sastojao od sklada, nikakvih problema, zadovoljstava i svjetovne sreće, jedva se razlikujući od života drugih ljudi, onda bi vi zasigurno mogli vjerovati da nema nikakve dublje svrhe za zemaljski život osim samog (življenja) života. Ali čim vi ozbiljno promislite u svezi toga vi nećete biti zadovoljni sa ovim objašnjenjem.... vi ćete tražiti dublji razlog i sigurno ćete ga pronaći budući je jedino potrebno pitanje s vaše strane kako bi vam se dao odgovor. I sva ljudska bića bi sebe trebala pitati ovo pitanje.... jer doista ne ukazuje na inteligenciju ili razumsku aktivnost ako je osoba zadovoljena doživjeti život samo kao hir Stvoritelja. Svaka osoba koja za sebe tvrdi kako je inteligentna jedva da bi potrošila svoje vrijeme i napor stvarajući sasvim beskorisne stvari.... niti bi on sebe želio smatrati za jedno potpuno beskorisno stvorenje sa jedinom svrhom da sebe održava.... bez da je sposoban odrediti dužinu njegovog postojanja....

Da li je zemaljski život sam po sebi cilj ili sredstvo do cilja?.... Moglo bi biti vrlo korisno za nekoga kome nedostaje vjere postaviti ovo pitanje. Od vas ljudi se ni u kojem slučaju ne očekuje da imate slijepu vjeru, jer takva slijepa vjera nije od nikakve vrijednosti. Ali vi možete iskoristiti vašu inteligenciju, vi možete sagledati sa svih strana ono što se od vas zahtijeva vjerovati. Ozbiljna misao vas može voditi do prihvatljivog rezultata, i možete počivati sigurni da će takav mentalni napor biti blagoslovljen ako je primjenjen na stjecanje velikog uvida.... na znanje o onome što je i dalje skriveno od vas ljudi ali što ne treba ostati skriveno od vas. Otkriti svrhu zemaljskog života kao ljudskog bića je jedan takav uvid, budući spada u oblast nedokazivog, ali može unatoč tome biti nagrađujuće za osobu ako on to istinski želi. Jer čim on shvati da je ljudski život samo sredstvo do cilja, rastuće više pitanja će se pojaviti u njemu. On će pokušati otkriti istinsku svrhu i onda također postati svjestan njegovog vlastitog zadatka, on više neće biti zadovoljan time da jedino brine brigu oko zemaljskog života, on će naučiti gledati na sve kao odlučeno od strane svrhe.... I onda će pronaći i slijediti duhovni stav koji će ga kompletno zadovoljiti....

Svjestan život ljudskog bića jedino započinje kada on razumije svrhu zemaljskog života. Budući će onda njegove misli smjerati spram cilja kojeg će pokušati ostvariti. Jedino onda će on sam nastojati započeti poboljšavati njegovu dušu; jedino onda će zemaljske aktivnosti ići u pozadinu, premda će on također biti sposoban nadzirati njegov zemaljski život uz pomoć Boga, Koji će blagosloviti ovaj pristup životu i opetovano učiniti nove aspekte pristupačnim za njega što će ga nagnati razmišljati i voditi ga do uspona. Jedan zemaljski život u svjesnosti o svrsi nikada ne može biti življen uzalud; on mora rezultirati u duhovnom napretku, dok osoba koja gleda na život kao na cilj sam po sebi neće postići nikakvu duhovnu prednost. Čim je on voljan ljubiti, pitanja u svezi stvarne svrhe života na Zemlji će se također pojaviti i onda će se njegovo razmišljanje također promijeniti. Međutim, ako je on nevoljan ljubiti.... što je obično slučaj sa onima koji još nisu prepoznali svrhu života.... ne može se govoriti o višem razvoju, čovjekova duša ostaje kakva je bila na početku njegovog utjelovljenja, život na Zemlji će biti uzaludan i onda će ogroman blagoslov, koji je mogao rezultirati u najvećoj nagradi, biti izgubljen.... Ali svako ljudsko biće može doći do shvaćanja da on živi na Zemlji za svrhu budući svako ljudsko biće ima sposobnost razmišljati, budući on može uspoređivati mišljenja i prema tome je sposoban formirati njegovo vlastito mišljenje.

A pri ozbiljnom promišljanju on bi definitivno došao do tog uvida, budući može prepoznati izvjesnu svrhu zakonskog reda unutar stvaranja koju bi također trebao primjeniti na sebe samog.... ili bi imao vrlo ograničen kapacitet razmišljanja, jedan stav koji bi se teško mogao nazvati inteligentnim. Ljudsko biće može doći do shvaćanja kako postoji svrha zemaljskog života ili se on ne bi mogao smatrati odgovornim za to kako je iskoristio ovaj zemaljski život. Ljudi koji ne žele prepoznati svrhu zemaljskog života u stvari niječu ovu odgovornost, ali dovoljno dokaza u prirodnom stvaranju može biti pronađeno da se nijedan prirodan zakon, nijedan Božanski red, ne može prekršiti bez posljedica. Stoga ljudsko biće može također prihvatiti izvjestan red za sebe samog; on također mora osjetiti dio ovog zakona reda. Stoga on ne može samovoljno oblikovati njegov život bez ikakve odgovornosti spram Boga, Koji je stvorio sve, nego on treba pokušati poduprijeti zakon Božanskog reda. On treba priznati Zakonodavca, i onda će se on također osjećati odgovornim ovom Zakonodavcu. Ako ovaj Zakonodavac nije priznat, onda se ljudsko biće neće osjećati odgovornim Gospodaru; onda je on sasvim jasno i dalje u vlasti Bogu-protivne sile, koja uvijek nastoji utjecati na osobu tako da njegov zemaljski život neće biti od koristi, da bilo koje vjerovanje u svrhu i cilj zemaljskog života iščezava, tako da ga ova sila može iznova čvrsto držati jedno beskrajno dugo vrijeme.

AMEN