• Volver

Los caminos del hombre no son siempre los de Dios

Vuestros caminos no son siempre los míos... Cuando os ponéis en un camino, muchas veces no sabéis a dónde lleva, pero Yo lo sé, y por eso frecuentemente os empujo suavemente a otro camino. Y si cedáis a este empuje, también llegaréis a la meta correcta. Pero muchas veces oponéis demasiada resistencia y no hacéis caso a este empuje suave que viene de mi parte. Entonces debo ceder porque no me opongo a vuestra voluntad a la fuerza. Pero entonces peligráis perder la conexión conmigo porque esta aún no estaba consolidada suficientemente y vosotros aún no os habíais entregado del todo a mi Liderato.

No os sorprendáis si frecuentemente vuestros planes queden frustrados... si vuestros propósitos fallan y si se os complica el camino en que andáis. Todo esto son advertencias que vuestro camino no es el correcto, aunque incluso entonces aún podéis daros cuenta de ello y apartaros de él, para elegir el camino correcto que promete un mayor éxito, aunque no sea en el sentido terreno-material, porque este camino os garantiza un éxito espiritual...

Únicamente vuestros pensamientos que dirigís a Mí os garantizan mi Liderato, y entonces también os daréis cuenta que cada camino valía, pues progresasteis, aunque al principio hayáis opuesto resistencia a elegir aquellos caminos. Pero si sólo pensáis de manera mundana, seguramente elegiréis caminos que os llevarán en dirección opuesta; entonces siempre deberíais estar agradecidos si evidentemente os estuviera impedido continuar en aquellos caminos.

Cuanto más un hombre esté orientado mundanamente, tanto más diligentemente procurará a vencer obstáculos. Frecuentemente derrumba todas las barrieras sin preguntar si hace bien o mal. Sólo procura lograr su objetivo que también está orientado del todo mundanamente. A estos hombres debo dejarles que actúen de su manera, porque su voluntad está todavía demasiado orientada hacia mi adversario para que cediera a mi Voluntad. Pero los hombres lograrán beneficios mucho mayores si se someten a mi Liderato, y si luego se dejan guiar de Mí sin oponer una resistencia interior.

Un padre abarca con la vista a dónde su niño dirige sus pasos y qué peligros le amenazan, y en su amor procura a llevarlo al camino en que puede llegar a la meta sin riesgo alguno. Como tal padre, también Yo estoy preocupado por la suerte de cada ser humano, y quiero que su camino por la Tierra le resulte en una bendición. Pero muchas veces el hombre mismo dirige su vista a una dirección errada porque allí espera encontrar algo que, sin embargo, es en perjuicio suyo. Su libre voluntad siempre le quedará respetada, pero su curso por la Tierra –en lo que se refiere a su suerte– puede ser controlado de otra manera, contrario a su deseo y su voluntad, pero siempre para el bien de su alma.

Pero mientras el hombre gruña, e íntimamente se rebele contra la suerte que le toca, la bendición producida es muy escasa. Únicamente si él se rinde porque reconoce que hay una Voluntad elevada que es determinante y que cualquier rebelión contra esta sería una injusticia, entonces su alma se llevará una ventaja. Frecuentemente, por mi parte, el hombre podrá observar semejantes Intervenciones en su suerte - las que siempre deberían darle que pensar.

No hay más que Uno solo que toma las decisiones sobre el tren de vida de los hombres, y las medidas que Este toma, los hombres deberían reconocerlas como buenas y correctas. Siempre deberían rendirse con devoción ante su suerte, y deberían saber que un Padre amoroso está preocupado por el bien de su niño, y que todo –incluso algo aparentemente desfavorable– sirve para la salvación del hombre - si este no opone resistencia, si se deja guiar y si también acontecimientos como estos los soporta y los considera como bien ponderados y aplicados por parte del Padre a su niño.

Pues debe hacer caso a cada intuición íntima que le insinúa a actuar de diferente manera, porque tales intuiciones íntimas son mi Voz discreta con la que Yo atraigo al niño y le llamo la atención sobre un otro camino que realmente le producirá éxito y que llevará a la Meta - el objetivo de su vida en la Tierra...

La voluntad del hombre frecuentemente es distinta de la Mía, con lo que también sus caminos no son siempre los Míos... El hombre posee siempre mi Amor que quiere salvarle... que quiere ganarle para Sí, y que por eso siempre va a guiar al hombre de la manera que es bien para él. Pero a su voluntad ni siquiera mi Amor se le impone, porque esta es libre y sigue siéndolo, porque el hombre debe decidirse libremente por su Padre desde todas eternidades.

Amén.

BOŽJI PUTEVI NISU UVIJEK LJUDSKI PUTEVI....

(Izaija 55:8, 9)

Vaši putevi nisu uvijek Moji putevi.... Vi cesto ne znate cilj kada zapocinjete putovanje ali Ja znam gdje vaš put vodi i cesto vas nježno gurkam u drugom smjeru. I ako popustite Mojem nagonjenju vi cete takoder sigurno pristici na ispravan cilj. Ali cesto je vaš otpor preveliki, vaša vlastita volja je snažnija, i ne obracate pažnju na nježna nagonjenja koja potjecu od Mene. Onda cu vas morati pustiti buduci Ja necu nasilno slomiti vašu volju. I onda cete biti u opasnosti izgubiti povezanost sa Mnom buduci ona nece još biti dovoljno cvrsto uspostavljena i vi sebe niste još potpuno podredili Mojem vodenju.

Ali ne trebate biti iznenadeni da ce vaši planovi cesto biti raspršeni, da vaše namjere nece uspjeti, da ce put kojim ste krenuli biti za vas težak. Sve ovo su nježne naznake da to nije ispravan put, i cak onda se vi još možete zaustaviti blizu kraja i skrenuti sa ovog puta u suprotnom pravcu i izaci na ispravnu stazu koja obecava veliki uspjeh.... ne u zemaljsko-materijalnom smislu nego koji garantira vaš duhovni uspjeh. Moje vodenje je jedino garantirano ako vaše misli smjeraju u Mom pravcu, a onda cete vi takoder shvatiti kako je svaki put bio ispravan, da ste ucinili napredak cak ako ste, najprije, odbijali krenuti tim putevima. Ali ako ste cisto zemaljski orijentirani vi cete sigurno hodati u pogrešnom smjeru i jedino uvijek trebate biti zahvalni ako ste jasno sprijeceni da nastavite ovim putem. Ipak što je više svjetovno orijentirana osoba, to ce on gorljivije pokušati prevladati prepreke, on cesto ruši sve barijere, to jest, on se ne pita da li je ono što cini ispravno, i jedino pokušava ostvariti njegov cilj koji je, medutim, jedino svjetovno orijentiran. I Ja moram pustiti takve ljude da idu njihovim vlastitim putem [[(ili ‘da bude po njihovu’)]], jer njihova je volja i dalje precvrsto fokusirana na Mojega protivnika da bi se poklonila Mojoj volji. Ali vi ljudi cete postici daleko vece dobrobiti ako sebe povjerite Mojem vodstvu i onda uvijek dopustite sebi biti vodenima bez unutarnjeg otpora....

Otac ima opci pregled gdje njegovo dijete ide i koje opasnosti ga vrebaju i, u njegovoj ljubavi, pokušava voditi dijete na put koji je bez rizika i vodit ce do ispravnog cilja. I poput dobrog oca Ja Sam, takoder, zabrinut za sudbinu svake pojedinacne osobe i želim da njegov zemaljski put za njega postane blagoslov. Ali ljudsko bice cesto skrece njegovu pažnju u pogrešnom pravcu u nadi da ce tamo pronaci nešto što ce, medutim, za njega biti štetno. Premda on zadržava njegovu slobodnu volju, njegov zemaljski put može unatoc tome biti voden od strane providnosti drugacije od onog kako on to želi i hoce, ipak uvijek za dobrobit njegove duše. Ipak, sve dok covjek prigovara i iznutra se buni protiv njegove sudbine, ovaj blagoslov ce biti mali. Jedino kada se preda u realizaciji da je ona odredena od strane više volje i da je pogrešno boriti se protiv nje ce on ostvariti dobrobit za njegovu dušu. I ljudsko bice ce cesto biti sposobno promatrati takve kobne [[(ili ‘od sudbine unaprijed odredene’)]] intervencije od strane Mene koje ga uvijek trebaju zamisliti....

Samo je Jedan Koji odlucuje kurs života ljudskog bica, i on treba nauciti prepoznati Njegove puteve kao dobre i ispravne, on se uvijek treba ponizno pognuti pred njegovom sudbinom i znati kako je voljeni otac zabrinut za dobrobit Njegovog djeteta i da je sve, cak što je prividno nepovoljno, blagoslov za osobu ako on ne pruža otpor, ako dopusti sebi biti voden i takoder prihvati dogadaje koje Otac prepoznaje da su ispravni za Njegovo dijete i stoga ih primjenjuje. I on se treba pokoriti svakom unutarnjem impulsu koji ga nagoni da djeluje drugacije, jer takva unutarnja poticanja su uvijek Moj nježan glas pomocu kojeg Ja privlacim i pozivam dijete da krene drugacijim putem, putem koji ce doista donijeti rezultate i voditi do cilja, do ispravnog cilja, do svrhe njegova zemaljskog života.

Volja ljudskog bica se cesto razlikuje od Moje volje, i time njegovi puti isto tako nisu uvijek Moji puti.... Ali on ce uvijek imati Moju Ljubav, i ova ga jedino želi spasiti, ona ga želi pridobiti za sebe, i prema tome ce ona takoder uvijek voditi osobu tako kako je dobro za njega, ipak cak ni Moja Ljubav nece prisiliti njegovu volju, jer ova jeste i ostaje slobodna, buduci ljudsko bice treba potpuno slobodno odluciti u prilog njegova vjecnog Oca.

AMEN