• Volver

El último juicio como acción del Amor de Dios

También el último juicio debe ser considerado como acción del Amor de Dios, porque también a él sirve de base el desarrollo ulterior de lo espiritual, lo que había fallado en su última prueba de vida en la Tierra, y que por eso debe ser incorporado en un nuevo proceso de maduración, para que por una vez logre la última meta. De modo que el último juicio es –por decirlo así– una puesta en orden concluyente de lo que había quedado en desorden... es una orientación e introducción en las formas que corresponden al grado de madurez de lo espiritual... es la finalización de un período de desarrollo y el comienzo de uno nuevo conforme a mi Plan desde eternidades que basa en la Sabiduría y el Amor más profundos.

También un Dios que juzga sigue siendo un Dios del Amor, porque mi Justicia no puede obrar de otra manera que así como mi Amor lo ve conveniente para lo espiritual - y aun así equitativo para el pensar y actuar erróneo de los hombres que incurren en este juicio.

También la mayor culpa debe ser reparada de una u otra forma - si no fue cargada al Uno que se sacrificó a Sí mismo como holocausto... Hay que establecer una compensación para disminuir esta gran culpa - una compensación que es realizada precisamente por el juicio, poniendo lo que se ha hecho culpable en el estado en que debe reparar la culpa, porque fue voluntario que no quería aceptar el regalo de la expiación...

De ninguna manera el último juicio es un acto de ira divina sino de Amor, en que también se manifiesta mi Justicia; porque esta no puede ser eliminada en un Ser que es absolutamente perfecto. Por supuesto, Yo podría hacer sentir mi Justicia a cada uno individualmente... pues Yo podría castigar a cada pecador inmediatamente... Pero esto no correspondería a mi Sabiduría y difícilmente se podría reconocer en ello mi Amor.

Yo soy un Dios sumamente paciente y, mientras sea posible, retardo un juicio –como él del final de un período de desarrollo– para antes aún ganar seres humanos para Mí... Yo mantengo mi Mano protectora por encima de los injustos y malvados porque los quiero vencer con mi Amor, pues no quiero que me teman como un Dios castigador.

Pero una vez que haya llegado la hora en que Yo ordeno las cosas porque la posibilidad de un regreso voluntario a Mí sería totalmente utópica, entonces mi Amor debe retirarse aparentemente - eso a pesar de que mi Amor sigue siendo la única Fuerza motriz... Mi Amor acaba con un estado satánico e impide a mi adversario más actividad destructora.

Yo salvo las almas antes de una caída a las profundidades más hondas: De nuevo las cautivo en la materia pesada, de modo que vuelvo a incluirlas en el proceso de desarrollo - un juicio que, una vez más, no propone sino la Redención, y ni mucho menos una muerte eterna... Todo esto manifiesta mi Amor para con todo que he creado... para con todo que está muerto pero que debe alcanzar la Vida eterna.

Amén.

POSLJEDNJI SUD JE TAKOĐER ČIN BOŽJE LJUBAVI

Posljednji sud također treba ubrojiti među djela Božje milosti, pošto i on, također, kao svoj temelj ima nagore razvoj onog duhovnog koje je podbacilo na svom posljednjem zemaljskom ispitu i mora biti inkorporirano u novi proces dozrijevanja, sa ciljem da bi jednom postignulo svoj konačni cilj. Posljednji sud je također, tako reći završno stavljanje u red onog što je skrenulo u ne-red, to je jedna procjena i jedno umetanje u raznolike forme koje korespondiraju stupnju zrelosti duhovnog, to je kraj jednog razvojnog perioda i početak novog, u skladu sa Mojim planom od vječnosti, koji kao svoj temelj ima najdublju mudrost i ljubav.

Bog Sudâ također ostaje Bog ljubavi, pošto Moja pravda može djelovati jedino u skladu sa pravcem kojeg Moja ljubav pred-viđa kao dobrobitnog za duhovno, i pored toga da bi se stvorila protuteža za tvrdoglavo razmišljanje i djelovanje ljudi koji su postali meta ovog suda, a i najveći grijeh se također mora na neki način iskupiti, ako već nije izručen Onome Koji je Sebe (pre)dao kao žrtvu.

Ravnoteža se mora stvoriti sa ciljem da se umanji ova velika krivnja, i ta ravnoteža je ustanovljena baš kroz ovaj sud, prebacivanjem onog što je griješno u situaciju gdje iznova mora izravnati svoj prekršaj, pošto nije dobrovoljno prihvatilo dar izmirenja.

Posljednji sud ni u kojem slučaju nije čin Božanskog bijesa, ništa drugo nego čin ljubavi, gdje također nastupa i Moja pravednost pošto ju izuzetno savršeno Biće ne može zaobići. Ja bi bez ikakvih teškoća mogao dopustiti da svako biće samo osjeti Moju pravednost, Ja bi tako reći mogao odmah kazniti svakog griješnika, ali to se ne bi slagalo sa Mojom mudrošću a također bi i Moja ljubav u tom slučaju bila prepoznata sa teškoćom.

Ali Ja sam izuzetno strpljiv i dugo trpim, te odgađam takav sud na kraju razvojnog perioda što je duže moguće, sa ciljem da bi najprije pridobio ljude za Sebe. I Ja držim Svoju zaštitničku ruku iznad nepravednih i zlih, pošto ih želim osvojiti sa Svojom ljubavlju, pošto ne želim da Me se boje kao Boga Koji kažnjava.

Ali kada je došao trenutak u vremenu kada obnavljam red jer za dobrovoljan povratak k Meni više nema nade, onda Moja ljubav mora naizgled odstupiti a ipak je ona jedina pokretačka sila.

Moja ljubav privodi kraju Sotonsko stanje i zaustavlja daljnje neprijateljske akcije Mog protivnika. Ja izbavljam ljude od propadanja u najveće dubine. Ja ih ponovno vezujem unutar čvrste materije i tako ih ponovno inkorporiram  u razvojni proces – sud koji kao svoj cilj opet ima spasenje a ne vječnu smrt, i koji prema tome još više ističe Moju ljubav prema svemu što sam stvorio – prema svemu što je mrtvo ali će postići vječni život.

AMEN