• Volver

Origen del pensamiento en el corazón del humano....

Todo pensamiento surge de la profundidad del corazón y ahora toma su camino hacia los órganos designados a tal efecto, de los cuales es sentido y expresado como pensamiento. Porque antes de que el pensamiento llegue a la conciencia del, debe nacer en el corazón, es decir, en lo más íntimo del ser humano.

Lo que le mueve profundamente, lo siente en el corazón, y este sentimiento deja que surja el pensamiento, aunque no se nota con el corazón, sino que nace de la vida de la sensación y solo ahora es enviado al cerebro, que recibe el pensamiento y hasta cierto punto lo retiene, hasta que llega a la conciencia del hombre.

El hombre cree que el pensamiento toma su salida en el cerebro, y que surge allí a través de la actividad orgánica.... porque no sabe nada de la esencia del pensamiento. Y por tanto, la explicación de que el pensamiento tiene su origen en el corazón no le resultará creíble. Pero le resultará más creíble si considera el corazón como centro de su sentimiento.... si también trata de ver el pensamiento como una sensación.

Pero la solución más simple es, sin embargo, que las corrientes mentales vierten como un relámpago en un receptáculo y son retenidas por la voluntad del ser humano.... De modo que el pensamiento es una fuerza espiritual, que se desvía a través del corazón al cerebro, y se mantiene allí, o donde la voluntad es demasiado débil, es soltado inmediatamente de nuevo sin haber penetrado en la conciencia del hombre.

Y siempre depende de la voluntad si un pensamiento es captado por los órganos destinados a ese, porque tan pronto como el hombre quiere, estos primero entran en funcionamiento y reciben el pensamiento que surge del corazón y lo procesan, es decir, se añade a los pensamientos ya existentes, por lo que se clasifica en el ideario ya existente y ahora puede ser apagado o encendido a voluntad del hombre. Porque los órganos del pensamiento del humano están construidos de tal manera que cada sentimiento del corazón se refleja como una imagen....

(13.10.1941) y en cuanto la imagen es captada por la voluntad del hombre, se retiene, es decir, se imprime en las más finas retinas especialmente diseñadas para este fin y así es visible para el hombre en cualquier momento, así podrá imaginárselo, si quiere.... Esto es lo que se conoce como la capacidad de recordar.

Si después de mucho tiempo las impresiones o imágenes vuelven a la conciencia del hombre, entonces los órganos pensantes están activos.... Ellos pueden encontrar entre las innumerables retinas cubiertas de imágenes lo que la voluntad humana quisiera imaginar, y así es posible que tantas imágenes pasadas, que una vez conmovieron el corazón del hombre antes de que se formaron en pensamientos, pueden recordarse en cualquier momento, porque, una vez absorbidas por la voluntad del hombre persistir como una impresión, hasta que innumerables impresiones hacen que las imágenes no sean claras.... de modo que la capacidad de recordar se vuelve tan débil que ya no vuelven claramente a la conciencia.

Las impresiones espirituales ahora reemplazarán a las impresiones e imágenes terrenales.... Si entonces el corazón está listo para aceptar corrientes de fuerza del reino espiritual, así también la voluntad humana está lista para transmitir los pensamientos ahora nacidos al cerebro y guardarlos. Porque el hombre siente la corriente de fuerza beneficiosa, y su esfuerzo consiste en ver las imágenes resultantes con bastante frecuencia y claridad. Como resultado, estas imágenes están grabadas con especial nitidez, de modo que pronto llenan todo el pensamiento del hombre.

Por lo tanto, fuerza y el pensamiento es un concepto, solo que defiere si la fuerza vital que llega al hombre o la fuerza transmitida desde el reino espiritual es el origen del pensamiento.... pero el pensamiento siempre nace en el corazón, porque toda fuerza fluye primero al corazón y desde allí se transmite....

Sin embargo, la voluntad humana puede impedir la transmisión al cerebro o el pensamiento puede ser rechazado antes de que puede expresarse en forma de imágenes.... Y es por eso que el ser humano también es responsable de sus pensamientos, porque su voluntad determina que pensamientos se memorizan claramente, y su voluntad determina, qué pensamientos son traídos a la conciencia una y otra vez....

Amén

De oorsprong van de gedachte in het hart van de mens

Elke gedachte stijgt op uit de diepte van het hart en slaat dan pas haar weg in, in de daarvoor bestemde organen, waardoor zij als gedachte gevoeld en tot uitdrukking gebracht wordt. Want voordat de gedachte in de mens tot bewustzijn komt, moet zij in het hart, dat wil zeggen in het innerlijke van de mens worden geboren. Wat hem ten diepste bezighoudt, dat voelt hij in het hart en dit gevoelen laat de gedachte ontstaan, weliswaar met het hart niet voelbaar, maar vanuit het gevoelsleven geboren en nu pas naar de hersenen geleid, die de gedachte opnemen en haar in zekere zin vasthouden, tot het de mens tot bewustzijn komt. De mens gelooft dat de gedachte van de hersenen uitgaat, dat zij daar ontstaat door organische bezigheid, want hij weet niets van het wezen van de gedachte. En daarom zal hem de verklaring niet geloofwaardig zijn, dat de gedachte in het hart haar oorsprong heeft. Maar begrijpelijker zal het hem worden, wanneer hij het hart als centrum van zijn gevoel beschouwt, wanneer hij tracht ook de gedachte als een gevoel te zien.

De eenvoudigste oplossing echter is die, dat geestelijke stromingen bliksemsnel in een opnamevat uitstromen en door de wil van de mens worden vastgehouden. Dus is de gedachte geestelijke kracht die via de weg van het hart omgeleid wordt naar de hersenen, daar vastgehouden, of waar de wil te zwak is, dadelijk weer wordt opgegeven zonder het bewustzijn van de mens binnengedrongen te zijn. En steeds is het van de wil afhankelijk of een gedachte wordt vastgepakt door de daartoe bestemde organen, want zodra de mens wil, treden deze pas in werking en nemen de uit het hart opstijgende gedachte in ontvangst en verwerken deze. Dat wil zeggen: zij wordt bij de al aanwezige gedachten gevoegd, zij wordt dus als het ware ondergebracht in het al voorhanden zijnde gedachtegoed en kan nu naar believen uitgeschakeld of ingeschakeld worden, al naar gelang de wil van de mens. Want de denkorganen van de mens zijn zo geconstrueerd dat elk voelen van het hart zich als een beeld weerspiegelt.

En zodra nu acht wordt geslagen op het beeld door de wil van de mens, wordt het vastgehouden. Dat wil zeggen: het raakt gegrift in speciaal daartoe bestemde fijnste netvliezen en is zo voor de mens altijd zichtbaar, dus hij zal het zich voor de geest kunnen halen wanneer hij wil. Dit is het zogenaamde herinneringsvermogen. Wanneer indrukken of beelden lange tijd nadien de mens weer tot bewustzijn worden gebracht, dan zijn de denkorganen werkzaam. Ze ontdekken onder de ontelbare met beelden bedekte netvliezen dat wat de menselijke wil zich graag wil voorstellen en zo kunnen al lang vergane indrukken, die eerst het hart van de mens bezig hebben gehouden eer ze tot gedachten werden gevormd, te allen tijde in herinnering worden gebracht, omdat ze, eens door de wil van de mens aangenomen, als indruk blijven bestaan, tot ontelbare indrukken de beelden onduidelijk maken, dus het herinneringsvermogen zo zwak wordt, dat ze niet meer duidelijk tot het bewustzijn komen.

Geestelijke indrukken nu zullen aardse indrukken en beelden verdringen. Is dus het hart bereid krachtstromingen uit het geestelijke rijk op te nemen, dan is ook de menselijke wil bereid de nu geboren gedachten naar de hersenen over te brengen en vast te houden. Want hij ervaart de krachtstroom als weldadig en zijn streven is, de daardoor ontstane beelden zeer vaak en duidelijk te aanschouwen. Bijgevolg zullen deze beelden zich bijzonder scherp ingraven, zodat ze spoedig het hele denken van de mens in beslag nemen.

Kracht en gedachte is bijgevolg een begrip, alleen dat het verschillend is of alleen de aan de mens toekomende levenskracht of de uit het geestelijke rijk overgebrachte kracht oorsprong van de gedachte is. Maar steeds wordt de gedachte in het hart geboren, want elke kracht stroomt eerst naar het hart en wordt van daaruit verder geleid. Er kan echter door de menselijke wil het verder leiden naar de hersenen worden verhinderd, of de gedachte teruggedrongen eer hij zich als beeld kon uiten. En daarom is de mens ook voor zijn gedachten verantwoordelijk, want zijn wil bepaalt welke gedachten zich duidelijk inprenten en zijn wil bepaalt welke gedachten steeds weer in het bewustzijn worden gebracht.

Amen