• Volver

Capacidad de pensar y comprensión del mundo.... Sensación del corazón...

No es la capacidad de pensar que es decisivo para la naturaleza del alma del ser humano, y no es la grandeza de la comprensión mundana lo que produce el grado de madurez del alma, sino solamente el grado de amor de aquel que, independientemente de sus habilidades terrenales y situación de vida, trata de acercarse a Dios y siente este deseo en lo más profundo de su corazón. Y esto verdaderamente no incluye la sabiduría mundial o una actividad de pensamiento extraordinaria porque cada uno puede cultivar el sentimiento del corazón, ya que duerme en él como un germen y es asunto propio de cada ser humano hacer florecer este germen, y todo ser humano tiene la capacidad de hacerlo.... ¿Dónde más estaría la justicia de Dios, si Él quisiera hacer que las condiciones para lograr la perfección sean más fáciles para una persona y más difíciles para otra?

La misma posibilidad y los mismos beneficios están al alcance para todos los hombres, incluso si parece que las condiciones naturales son tan diferentes que también tendrían que producir desarrollos diferentes. El pensamiento simple y sin complicaciones de una persona parece tener la ventaja de que la creencia le resulta más fácil de aceptar.... pero, por otro lado, sin embargo, la persona cuyo pensamiento intelectual está extraordinariamente desarrollado es capaz de pensar más detalladamente en los milagros de la creación divina, y así podría él, quien tiene la oportunidad de obtener una visión más amplia de la creación de Dios, también podría convertirse en creyente, si no, a través de este conocimiento intelectual su arrogancia le impidiera, y esta es nuevamente una resistencia que tiene que superar para alcanzar la perfección....

Se establecen las mismas condiciones para todos los seres, y entonces cada ser tiene que luchar contra las mismas debilidades y errores, solo que algunos consiguen superarlos en muy poco tiempo, mientras que otros muchas veces sucumben y, precisamente por eso, refuerzan estos errores y por tanto requieren una fuerza cada vez mayor para poder dominarlos, y alguna propiedad fea se expresará con más fuerza porque la lucha contra ella no se llevaba desde el principio, sino que anteriormente solo había contribuido considerablemente al aumento y ahora se requiere mayor resistencia.

Así que nunca tiene ninguna desventaja para la vida del alma o la posibilidad de maduración del alma, si el pensamiento del hombre se mueva en distritos pequeños o más grandes, porque al final solo la sensibilidad del corazón es decisiva, pero esta es asunto propio de cada individuo para desarrollarla o dejar que se marchite, porque el amor de Dios ha dotado a todos Sus hijos terrenales con esta capacidad y solo ha dejado que los seres individuales la usen según su voluntad....

Amén

SPOSOBNOST RAZMIŠLJANJA I SVJETOVNO RAZUMIJEVANJE... OSJEĆAJ SRCA...

Za unutarnje duševno ustrojstvo čovjeka nije presudna sposobnost razmišljanja, i obim svjetovnog razumijevanja ne donosi stanje zrelosti duše, nego jedino stupanj Ljubavi onoga, koji se bez obzira na njegove zemaljske sposobnosti i životne situacije, pokušava približiti Bogu, i tu želju osjeća u najvećoj dubini srca. A tome uistinu ne pripada ni svjetovna mudrost, ni izvanredna misaona aktivnost, nego osjećaj srca svatko može njegovati, budući on u njemu drijema kao klica, i stvar je svakog pojedinog čovjeka da ovu klicu dovede do cvata, a za to također svaki čovjek posjeduje sposobnost... Gdje bi inače bila Božja pravednost... ako bi On jednom čovjeku želio postaviti lakše uvijete za postizanje savršenstva, a drugome teže?... Svim ljudima stoje na raspolaganju iste mogućnosti i iste povlastice, čak i ako bi moglo izgledati kao da su prirodni uvjeti tako različiti, da bi oni također morali dovesti do različitih razvoja. Jednostavno, ne-komplicirano razmišljanje jednog čovjeka ima prividnu prednost, da će za njega biti lakše prihvatiti vjeru, s druge strane je međutim čovjek, čije je racionalno razmišljanje iznimno razvijeno, sposoban podrobno proniknuti čuda Božanskog Stvaranja, i stoga bi mogao on, koji ima sposobnost, imati širi uvid u Božje Stvaranje, također postati veći vjernik, ako ga kroz to razumsko znanje ne spriječi njegova oholost, a ova je opet podjednako jedan otpor, kojeg on mora dobrovoljno nadvladati u svrhu usavršavanja. Svim bićima su postavljeni jednaki uvjeti, i stoga se svako biće treba boriti protiv istih slabosti i mana, samo njihovo nadvladavanje jednome uspijeva u kraćem vremenu, dok drugi često podlegnu, i time osnažuju baš te mane, pa im je potrebna sve veća snaga kako bi postali njihov gospodar, i otuda će se neka ružna osobina očitovati snažnije, budući da borba protiv nje nije primjenjivana odmah na početku, nego se najprije znatno doprinijelo njenom povećanju, te je sada potreban to veći otpor. Dakle, nikada nema nikakvu štetu za duševni život, ili mogućnost za sazrijevanje duše, ako se razmišljanje čovjeka kreće u manjem ili većem području, jer je u konačnici odlučujuća jedino sposobnost primanja srca (sposobnost srca da primi), no to je vlastita stvar svakog pojedinca, da nju razvije ili ju pusti da uvene, budući da je Božja Ljubav obdarila svu Svoju zemaljsku djecu ovom sposobnošću, a samo je prepušteno svakom pojedinom biću da ju koristi prema svojoj volji.

AMEN