• Back

Only servant love leads to perfection....

In every phase of your ascent development you had to serve, because every work of creation had its purpose and its destiny; nothing has been created senselessly by the creative power, which wanted to lead the once fallen beingness up again. As man you certainly cannot everywhere recognize a serving purpose, but the creator Himself let Himself be determined by His wisdom and love to assign a task to all His creations, through the fulfilment of which always only the purpose was reached that the spiritual bound in it reached up step by step. Therefore the beingness in the mandatory state covers an endless long way of development, as this has already been announced to you men many times. But only that can be decisive for the last perfection, what is accomplished by the being in free will; only the serving as man is decisive of the once fallen being in the stage of free will. Man must serve in love, then he becomes active in free will according to the will of God and comes to perfection still on earth. Love will always express itself in serving.... because love always makes an effort to make the object of love happy, to help it. And serving love is a pure divine love; it is not directed wrongly as once that it only satisfied itself, but it always only has the well-being of the neighbour as its aim and therefore always expresses itself in serving.... What now man undertakes in serving love will always be blessed and always lead to the last perfection. But if he neglects works of serving neighbourly love, then he irrevocably remains on the same level of his development, and there is also the danger that his self-love increases and he sinks back, that his earth life is an idle run, because he is no longer forced as man.... Anyone who serves in selfless love also fulfils divine will, and he approaches his God and creator again, because serving love is also evidence of humility, because the human being now no longer exalts himself, which once caused his fall.... The whole of creation serves, albeit in a state of compulsion, and the once fallen spiritual now covers the path to God in this state of compulsion, but in this state it cannot reach the final aim, which has free will as its prerequisite, otherwise the being would eternally remain a judged being and would no longer correspond to the original state, where it was freely exposed and could freely create and have an effect.... It must absolutely receive this freedom again and now exactly again move in divine will, although it can also use its will wrongly. And man has to make this decision during his earth life to become again what he was in the beginning. Therefore he is to serve.... And that requires a putting back of self-love, a forming of oneself to unselfish, divine love, which always only wants to make happy.... what is not easy for man at first, but can be achieved during earth life, because all aids are offered to him that his self-love changes and man only still thinks of his neighbour and through this also proves love towards God and therefore approaches Him again, as he once moved away from Him in free will. And whether you men also believe to perfect yourselves by performing acts and customs.... as long as these do not consist of works of serving neighbourly love, they are worthless before God and do not contribute to your upward development. You can only perfect yourselves through serving love, because this alone testifies to your free will to return to God. And He will also again and again create opportunities for you where you are prompted to serving love, where you can stand by the neighbour in spiritual and in earthly trouble, where you can help, comfort and protect all who get into trouble and cannot free themselves from it. The earthly progress before through all creations was certainly difficult and sorrowful, but you certainly reached ascent through it, because you were prompted by natural law to be of service.... But in the stage as man it is far more difficult for you, because you must overcome yourselves, your free will must become active to do what you were forced to do before through natural law.... You must serve.... but are no longer forced to do so, but your will alone decides.... And therefore you also bear a great responsibility for your earthly life as a human being.... you can sink back again but also reach the highest height.... you can unite with the eternal love Itself through serving love, and then your aim will have been reached on earth, you will have found union with your God and creator, you will return as children to the father from Whom you once originated as creatures...._>Amen

Alleen dienende liefde leidt naar de volmaaktheid

In elke fase van uw positieve ontwikkeling moest u dienen, want elk scheppingswerk had zijn doel en bestemming. Niets is doelloos geschapen door de macht van de Schepper Die het eens gevallen wezenlijke weer opwaarts wil voeren. Als mens zult u weliswaar niet overal een dienend doel kunnen herkennen, maar de Schepper zelf liet zich door Zijn wijsheid en liefde leiden, al Zijn scheppingen een taak toe te wijzen. En door de vervulling hiervan werd toch steeds het doel bereikt dat het daarin gebonden geestelijke stap voor stap opwaarts ging. Het wezenlijke legt dus in de gebonden toestand een eindeloos lange weg van ontwikkeling af, zoals u mensen dit al menigmaal bekend werd gemaakt. Maar beslissend voor de uiterste voltooiing kan alleen datgene zijn wat in vrije wil door het wezen wordt volbracht. Beslissend is alleen het dienen als mens, het dienen van het eens gevallen wezen in het stadium van de vrije wil. De mens moet dienen in liefde, dan wordt hij in vrije wil werkzaam naar Gods wil en wordt hij nog op aarde volmaakt.

De liefde zal altijd tot uitdrukking komen in het dienen, omdat de liefde steeds haar best doet het voorwerp van de liefde gelukkig te maken, het te helpen. En de dienende liefde is een zuiver goddelijke liefde. Ze is niet verkeerd gericht zoals vroeger toen ze alleen zichzelf bevredigde. Integendeel, ze heeft altijd alleen het welzijn van de naaste tot doel en uit zich daarom steeds in dienen. Wat nu de mens in dienende liefde onderneemt, zal altijd gezegend zijn en steeds naar de uiteindelijke volmaaktheid leiden. Maar laat hij werken van dienende naastenliefde achterwege, dan blijft hij onherroepelijk op hetzelfde niveau van zijn ontwikkeling staan en dreigt er bovendien gevaar dat zijn eigenliefde sterker wordt en dat hij terugzinkt, dat zijn aards bestaan nutteloos is omdat hij als mens niet meer wordt gedwongen.

Wie dienstbaar is in onbaatzuchtige liefde, vervult ook de goddelijke wil. En hij komt weer dichter bij zijn God en Schepper, omdat dienende liefde ook een bewijs van deemoed is, omdat de mens nu niet meer aanmatigend is, wat eens zijn val teweeg heeft gebracht. De gehele schepping dient, al is het ook in gebonden toestand, en het eens gevallen geestelijke legt in deze gebonden toestand nu de weg naar God af. Het kan echter niet in deze toestand het uiteindelijke doel bereiken dat de vrije wil als voorwaarde heeft, daar anders het wezen eeuwig een geoordeeld wezen zou blijven en niet meer overeen zou komen met de oertoestand waar het zich vrij kon ontwikkelen en vrij kon scheppen en werken. Het is noodzakelijk dat het deze vrijheid weer verkrijgt en zich weer strikt in de goddelijke wil ophoudt, ofschoon het ook zijn wil verkeerd kan gebruiken. En deze beslissing moet de mens gedurende zijn aards bestaan nemen om weer te worden wat hij was in het allereerste begin. Daarom moet hij dienen. En dit vereist een achterstellen van de eigenliefde, een zich vormen tot onbaatzuchtige goddelijke liefde die steeds alleen maar gelukkig wil maken. En dit is voor de mens in het begin niet gemakkelijk, maar kan gedurende het aardse bestaan worden bereikt, omdat hem alle hulpmiddelen worden geboden om zijn eigenliefde geheel te veranderen. Dan zal de mens alleen nog aan zijn naaste denken en daardoor ook de liefde tot God bewijzen en dus weer dichter bij Hem komen, zoals hij zich eens uit vrije wil van Hem verwijderde. En al meent u mensen ook u te vervolmaken door het verrichten van handelingen en gebruiken, zolang deze niet bestaan uit werken van dienende naastenliefde, zijn ze waardeloos voor God en dragen ze niet bij tot uw positieve ontwikkeling.

U zult u alleen door dienende liefde kunnen vervolmaken, want alleen deze getuigt van uw vrije wil om naar God terug te keren. En Hij zal u ook steeds weer gelegenheden verschaffen waar u aanleiding zal worden gegeven tot dienende liefde, waar u de naaste zult kunnen bijstaan in geestelijke en aardse nood, waar u allen die in een benarde positie geraken en zichzelf daar niet uit kunnen bevrijden, zult kunnen helpen, troosten en beschermen.

De gang over de aarde tevoren door alle scheppingen was wel zwaar en smartelijk, maar u kwam daardoor zeker hogerop, omdat u volgens de natuurwet werd genoodzaakt tot dienen. Maar in het stadium als mens is het voor u veel moeilijker, want u zult uzelf moeten overwinnen. Uw vrije wil moet actief worden dat te doen, waartoe u voorheen was gedwongen door de natuurwet. U zult moeten dienen, maar wordt daar niet meer toe gedwongen. Alleen uw wil beslist. En daarom draagt u ook grote verantwoordelijkheid voor uw leven op aarde als mens. U zult weer kunnen afglijden, maar u zult ook het allerhoogste kunnen bereiken. U zult u door dienende liefde kunnen verbinden met de eeuwige Liefde zelf en dan is uw doel op aarde bereikt. U hebt de aaneensluiting gevonden met uw God en Schepper. U keert als kinderen terug naar de Vader van Wie u als schepsel eens bent weggegaan.

Amen