• Back

Jesus' act of Salvation was the beginning of a new phase in the work of return....

When the human being Jesus died on the cross a new phase in the work of My living creations' return began, for until then all people were still living in the spiritual darkness that My adversary had spread across all fallen spirits.... All human beings were still afflicted by the original sin and no one was able to approach Me since My justice did not allow it until the original sin had been redeemed. However, countless people had already walked across earth and amongst them were also a few of good will but without enough strength of their own to release themselves from My adversary, since they all had been unable to establish the right kind of contact with Me due to their lack of love....

They were controlled by selfish love as a sign of their affiliation with My adversary.... And neither did they know the cause for their earthly existence, their apostasy from Me.... they were spiritually utterly ignorant yet in a worldly sense extremely busy, and therefore they forever endeavoured to gain advantages at other people's expense.... They lacked selfless love through which they could have attained a higher state of maturity. Although the few exceptions in fact sensed their spiritual hardship and also acknowledged a God and Creator above themselves they did not recognise Me as a God of love, but only as a God of vengeance and wrath. People would never have been able to progress in their spiritual development; they would always and forever have stayed the same selfish generation which was unable to attain higher awareness as long as the burden of the original sin pushed it down.... My adversary would always have kept people on the ground if a Saviour had not arrived for the sake of the few who felt wretched and in their distress had called for a Saviour.

And a possibility to establish a connection with Me was indeed meant to be created again one day which, however, should now apply to the Father.... People should be able to call like children to the Father, whereas before they had only recognised in their God and Creator a Power they refused to bow down to, because they still harboured this opposition against Me as result of their past original sin.... A relationship of love should become possible again between the living creations and Myself which, however, had to be established by people themselves through their willingness to love. But prior to Jesus' crucifixion a human being was only very rarely willing to love and then he was excessively tortured by My adversary.... so that he almost despaired of My existence. But knowing his will I helped him and took him from earth....

Jesus Christ's act of Salvation brought an era of people's greatest distance from Me to an end.... His crucifixion atoned for the original sin of all fallen beings, and now, in the stage of human beings, they are able to establish the right kind of relationship with Me again if, with the help of Jesus Christ, they live a life of love, if they release themselves from the adversary's shackles through the blood He shed on the cross and thus see in Me the Father and are urged towards Me by love.... towards the relationship they once voluntarily severed and thereby became wretched. Jesus' death on the cross brought humanity's hopeless state to an end.... A new era began where the human being only needed to take the path to Jesus in order to be guided out of My adversary's dark domain.... where the gate into the kingdom of light was opened again too.... It was now for the human being possible again that he could change himself, so that he could shape his nature into love, so that he could become again what he had been before his apostasy from Me....

The first redeemed souls returned to Me, I was able to admit them into My kingdom of light and bliss, which would never have been possible if Jesus had not redeemed the original sin through His death on the cross.... For I Am.... as supremely perfect.... also righteous and therefore could not cancel an unredeemed guilt. Much time had passed when people almost broke down under the burden of sin yet did not recognise their guilt and therefore repeatedly revolted against Me, Whom they could not deny as a 'Power' but to Whom they did not surrender with love. For they once rejected love, and all they had left was mere selfish love.... the wrongly directed love transferred to them by My opponent. Hence, in their nature they still belonged to him entirely.... And this nature first had to change, which was only possible after Jesus' crucifixion, Who acquired for them the will and the strength to rise and relinquish their selfish love.... All these were purely spiritual processes, for in an earthly-human sense they certainly had an enjoyable and good life, yet no one had any consideration for his fellow human being, instead everyone just thought of himself, and the strong person oppressed the weak who was unable to defend himself, because My adversary delighted in seeing the wretched state of the souls he had plunged into the abyss, for he himself was completely without love but full of hatred and animosity.... And his nature also reflected itself in people's nature.... Anyone who was strong likewise oppressed other people and knew no mercy for he had no love, just like his lord.... the lord of darkness.... was without love.

Jesus, however, tried to guide people onto the right path through love. Jesus lived and taught love and demonstrated to them that love was a strength which even defeated the adversary, and that people can only release themselves from him through love. Thus the human being Jesus had exemplified a life of love for the first time for people, and then He accomplished the greatest work of love and mercy by sacrificing Himself on the cross on behalf of humanity's sins, so that they would be set free and through a right kind of life attain strength and light again in order to then travel the last path into their true home, which Jesus had preceded through His death on the cross.... Whom they now only needed to follow in order to enter My kingdom in a liberated state, returning to Me into the Father's house, to the Father from Whose love they had emerged and in Whose love they will now stay forever....

Amen

Het verlossingswerk van Jezus was het begin van een nieuwe periode in het werk van terugvoering

Toen de mens Jezus de dood aan het kruis onderging begon een nieuwe periode in het werk van het terugvoeren van mijn schepselen, want tot aan deze tijd bevonden nog alle mensen zich in de geestelijke duisternis die mijn tegenstander over al het gevallen geestelijke had gespreid. Alle mensen waren nog met de oerzonde belast en geen mens kon dichter bij Mij komen, omdat mijn gerechtigheid dit niet toeliet vóór de oerzonde was goedgemaakt. Er waren echter al ontelbare mensen over de aarde gegaan. Onder hen waren er ook, die van goede wil waren, maar die vanuit zichzelf geen kracht bezaten om zich van mijn tegenstander te bevrijden, want ze konden allen geen juiste verbinding met Mij tot stand brengen omdat hun de liefde ontbrak.

De eigenliefde beheerste hen als teken dat ze bij mijn tegenstander hoorden. En ze waren ook niet op de hoogte van de reden van hun bestaan op aarde, van hun afval van Mij. Ze waren met algehele blindheid geslagen, echter werelds heel actief en daarom probeerden ze voortdurend zich voordelen te verschaffen ten koste van de medemensen. Ze misten de onbaatzuchtige liefde waardoor ze in een hogere toestand van rijpheid zouden hebben kunnen komen. En die weinige uitzonderingen werden wel hun geestelijke nood gewaar, ze beseften ook wel dat er boven hen een God en Schepper was, maar ze herkenden Mij niet als een God van liefde, integendeel, als een god van wraak en toorn. En de mensen zouden nooit verder kunnen komen in hun geestelijke ontwikkeling. Het zou altijd en eeuwig hetzelfde egocentrische geslacht zijn gebleven dat niet tot een hoger inzicht kon komen zolang de last van de oerzonde op hen drukte. Altijd zou mijn tegenstander de mensen aan de grond hebben gehouden wanneer er niet een Redder zou zijn gekomen ter wille van de weinige die zich ongelukkig voelden en in hun nood riepen om een Redder.

En eens moest ook weer een mogelijkheid worden geschapen een verbinding met Mij tot stand te brengen, die echter dan moest uitgaan naar de Vader. De mensen moesten als kinderen naar de Vader kunnen roepen, terwijl ze tevoren in hun God en Schepper alleen een macht zagen, voor wie zij zich echter niet wilden buigen omdat deze opstand tegen Mij nog in hen zat als gevolg van de vroegere oerzonde. Er moest weer een verhouding van liefde mogelijk zijn tussen de schepselen en Mij, die echter van de kant van de mensen zelf tot stand moest worden gebracht door de bereidwilligheid van dezen om lief te hebben, die echter vóór de kruisdood van Jezus slechts heel zelden een mens bezat en deze dan door mijn tegenstander bovenmate gekweld werd zodat hij bijna wanhoopte over mijn bestaan. Maar Ik stond hem bij omdat Ik zijn wil kende en nam hem van de aarde.

Het verlossingswerk van Jezus Christus beëindigde nu een tijdperk van de meest verre verwijdering der mensen van Mij. Zijn kruisdood verzoende de oerzonde van alle gevallen wezens en ze kunnen nu in het stadium als mens weer de juiste band met Mij tot stand brengen, wanneer ze zelf met de ondersteuning van Jezus Christus een leven leiden van liefde, wanneer zij van de keten van de tegenstander bevrijd worden door Zijn aan het kruis vergoten bloed en dus in Mij de Vader zien en de liefde hen aanspoort naar Mij te gaan, naar de verbinding die zij eens vrijwillig verbraken en daardoor ongelukkig werden. De dood van Jezus aan het kruis beëindigde een toestand der mensheid zonder hoop. Er begon een nieuw tijdperk waarin de mens alleen maar zijn weg naar Jezus hoefde te nemen, om door Hem weggeleid te worden uit het gebied zonder licht van mijn tegenstander, waarin ook weer de poort naar het lichtrijk was geopend. Het was nu weer mogelijk dat de mens geheel veranderde, dat hij zijn wezen weer vormde tot liefde, dat hij werd wat hij voor zijn afval van Mij geweest is.

De eerste verlosten keerden terug naar Mij. Ik kon hen opnemen in mijn rijk van licht en gelukzaligheid, wat toch nooit mogelijk geweest zou zijn wanneer Jezus de oerschuld niet zou hebben goedgemaakt door Zijn dood aan het kruis. Want Ik ben als hoogst volmaakt ook rechtvaardig en kon bijgevolg geen schuld doorstrepen waarvoor geen boete zou zijn gedaan. Lange tijden zijn verstreken, waarin de mensen onder de last van de zonde bijna bezweken. Doch zij zagen hun schuld niet in. En daarom kwamen zij steeds weer in opstand tegen Mij - die zij als Macht niet konden loochenen, maar aan wie zij zich niet in liefde overgaven. Want de liefde hadden ze eens afgewezen en wat ze nu nog hadden was slechts eigenliefde, de verkeerd gerichte liefde die mijn tegenstander op hen had overgedragen. Dus waren ze in hun wezen nog geheel en al een deel van hem. En eerst moest het wezen veranderen, wat pas mogelijk was na de kruisdood van Jezus, die voor hen de wil en de kracht verwierf zich te verheffen en de eigenliefde op te geven. Dit alles waren alleen maar geestelijke processen, want aards-menselijk leefden ze wel in vreugde en welbevinden verder, maar niemand hield rekening met zijn medemensen. Veeleer dacht ieder alleen aan zichzelf en de sterke onderdrukte de zwakke, die zich niet kon verweren omdat mijn tegenstander er plezier in had, al wat door hem in de diepte was gestort, in een ellendige toestand te zien, want hij was zelf zonder enige liefde, maar vol haat en vijandigheid. En zijn wezen weerspiegelde zich ook in het wezen van de mensen. Wie sterk was onderdrukte eveneens de medemensen en kende geen erbarmen, want hij had geen liefde, net als zijn heer - de vorst der duisternis - zonder liefde was.

Maar Jezus trachtte door de liefde de mensen op het juiste pad te brengen. Jezus leefde in liefde en onderrichtte ze en leverde hun het bewijs dat de liefde een kracht was die zelfs de tegenstander overwon en dat alleen maar door de liefde de mensen van hem kunnen worden bevrijd. Zo leefde dus de mens Jezus eerst de mensen een leven in liefde voor, voordat Hij dan zelf het grootste werk van liefde en erbarmen volbracht: zich aan het kruis te offeren voor de zonden van de mensen, opdat deze vrij werden en nu door een juist leven weer kracht en licht verwierven om nu de laatste weg af te leggen naar hun ware vaderland, waarop Jezus door Zijn dood aan het kruis hen was voorgegaan. Die ze nu alleen maar hoefden na te volgen om als verlost binnen te kunnen gaan in mijn rijk, naar Mij in het vaderhuis, terug naar de Vader uit wiens liefde ze waren voortgekomen en in wiens liefde ze nu ook voor eeuwig zullen verblijven.

Amen