• Back

Living faith.... Awakening of life....

Awakening into true life begins when the human being makes conscious contact with God, when he acknowledges a Being above himself.... when he thus believes in this Being and tries to join Him, that is, when he feels a relationship between the higher Being and himself and would like to continue this relationship. In that case the spiritual spark in him has already come alive and is trying to influence him from within to strive towards the eternal Father-Spirit. The spark of love has already ignited itself, thus he will always feel inwardly urged to do deeds of love, although at first they will only consist of being kind towards his fellow human beings.... But love will always be recognisable or the life in him would be unable to arise. And now this life is making itself noticeable, it is effectively a second life within himself, independent from his actual physical life which every human being experiences even if the spiritual spark in him is still dormant and he is thus spiritually dead. But only this second life gives the human being real satisfaction, for then he will be associating with God through directing his thoughts towards Him and through prayer.... And this person will not forget his God either, because God Himself will hold on to him and prevent the person from succumbing to death once more....

Nevertheless, a distinction has to be made between the intellectual knowledge of Him and the living awareness of a higher Being, for anything taught can be forgotten again, it can be rejected at a later time; it has not yet brought the soul to life.... The latter knowledge, however, can lead to a living faith if the human being is of good will.... And then he will never lose the life again once it has come awake in him. And it can arise from the moment the human being is able to think. For as soon as he is willing to love his thinking will be guided correctly, and then he will seek the bond with God, with a Being to Whom he can give himself with confidence. For the human being feels his own inadequacy, he feels that he needs a Guide and Protector because he is aware of his weakness.... And therefore he looks for the Being from Which he expects help in every situation of life.... It happens unconsciously at first but it makes him very happy if he can believe in such a Being and has entered into contact with Him. This is the plain and simple faith which can be gained by every child but which is alive in him and not the result of teachings, which the child can certainly accept but which do not bestow the inner conviction upon him. For this conviction involves the child's willingness to love which brings the spiritual spark within itself to life. And everything else will then be induced by this spiritual spark, which time and again will stimulate the person's longing for the eternal Father-Spirit until the person quite consciously establishes the bond through heartfelt prayer which then, however, will absolutely guarantee the Father's care of the child and will never again let it descend into spiritual blindness, into death.

This is why the passing on of religious doctrines is not sufficient; although they will not be rejected they won't necessarily bestow 'life'. Only love manages to attain true life, and this alone motivates the children to think about the religious doctrines and look for the Father, Who will also let Himself be found.... And then the spiritual spark within the person will constantly urge him towards the Father-Spirit. He will feel inwardly pushed to bond with Him; he will feel inwardly pushed into kind-hearted activity and prayer. And both will initiate the unification with Him, which is the purpose and goal of earthly life.... both will awaken the human being into eternal life, into a life he cannot lose anymore because it is the spiritual life which has nothing in common with earthly life. And then the human being will have found his God, the child will have found the Father and surrendered itself to Him forever.... And from now on the human being cannot die again; he will live eternally....

Amen

Ontwaken ten leven

Het ware leven begint te ontwaken als de mens zich bewust met GOD in verbinding stelt, als hij een hoger WEZEN boven zich erkent, als hij dus in dit WEZEN gelooft en probeert zich bij Hem aan te sluiten, d.w.z. een band tussen dit hogere WEZEN en zich zelf voelt en nu dit "bij elkaar horen" in stand zou willen houden. Dan is reeds de Geestvonk in hem ten leven ontwaakt, die hem van binnenuit probeert te beïnvloeden naar de Vadergeest van eeuwigheid toe te ijlen. In deze mens is de Liefdevonk ontvlamd en hij zal zich steeds van binnenuit gedrongen voelen werken van liefde te verrichten, ofschoon dit in het begin alleen daarin bestaat dat hij goed is tegenover zijn medemensen. Maar steeds zal liefde te herkennen zijn, anders zou het leven in hem niet kunnen ontwaken.

En dit leven doet zich nu ook gevoelen, het is als het ware een tweede leven in hem dat onofhankelijk is van zijn eigenlijk lichamelijk leven dat ieder mens ervaart, ook wanneer de Geestvonk in hem rust en hij dus nog geestelijk dood is. Maar dit tweede leven geeft de mens pas de ware bevrediging, want dan staat hij in contact met GOD door gedachten die op HEM zijn gericht en door het gebed. Deze mens zal zijn GOD ook niet meer vergeten, want GODZELF houdt hem staande en verhindert het ook dat deze mens weer ten prooi valt aan de dood.

Er moet echter een onderscheid worden gemaakt tussen aangeleerde kennis over HEM en een levend bewustzijn van een hoger WEZEN. Want wat werd aangeleerd kan weer wegzinken, het kan later worden afgewezen, het heeft de ziel nog niet doen leven. Evenwel kan ook aangeleerde kennis tot een levend geloof leiden als de mens van goede wil is. Dan zal ook hij het leven nooit meer verliezen dat eenmaal in hem is ontwaakt.

En het kan vanaf die tijd ontwaken omdat de mens in staat is te denken - en zodra hij bereid is lief te hebben wordt ook zijn denken juist geleid en zoekt hij dan ook de verbinding met GOD, met een Wezen aan WIE hij zich geheel kan toevertrouwen. De mens voelt zijn eigen gebrekkigheid, hij voelt dat hij een leider en beschermer nodig heeft omdat hij zwak is en hij zoekt daarom naar een WEZEN, van Wie hij in elke levenssituatie hulp verwacht.

Aanvankelijk is dit onbewust, maar het maakt hem gelukkig als hij aan zo'n WEZEN kan geloven en contact met Hem heeft opgenomen. Dit is het eenvoudige natuurlijke geloof dat ieder kind kan verwerven, dat levend is en alleen het gevolg van onderrichting die het kind ook wel kan aannemen, maar die hem niet de innerlijke overtuiging hebben geschonken. Want bij deze overtuiging behoort de bereidheid van het kind om liefde te geven, die de Geestvonk in hem tot leven brengt. En al het andere brengt nu deze Geestvonk teweeg, Die het verlangen van de mens naar de Vadergeest van eeuwigheid steeds weer zal opwekken totdat de mens geheel bewust de verbinding tot stand brengt door innig gebed, dat nu echter ook de zekerste waarborg ervoor is dat de VADER ZICH om Zijn kind bekommert en het nooit meer laat terugzinken in de geestelijke blindheid - in de dood.

Daarom is het overdragen van geloofsleren niet voldoende, die weliswaar niet moeten worden afgewezen maar die nog geen "leven" schenken. Het ware leven wordt eerst door de liefde tot stand gebracht, die dan pas het kind ertoe beweegt om over geloofsleren na te denken en dan pas zoekt het de VADER, Die ZICH nu ook vinden laat. En dan drijft de Geestvonk in de mens deze steeds meer naar de Vadergeest, dan wordt de mens innerlijk aangespoord tot een band met HEM, hij wordt innerlijk gedrongen tot het werkzaam zijn in liefde en gebed. En beide brengen de vereniging teweeg met HEM, wat het doel is van het aardseleven. Beide wekken ze de mens pas op tot dat leven dat eeuwig duurt - tot een leven, dat hij niet meer verliezen kan omdat het 'n geestelijk leven is dat niets met het aardse leven gemeen heeft. En dan heeft de mens zijn GOD gevonden - het kind heeft de Vader gevonden - en het heeft zich voor eeuwig aan HEM overgeven. En zo'n mens kan niet meer sterven - hij zal leven in eeuwigheid.

Amen