• Back

Jesus Christ was dedicated to God body and soul....

Jesus Christ‘s body no longer opposed its soul; it demanded nothing for itself than the soul wanted, which had completely united with the spirit.... This was the state of Jesus, the man, when He had accomplished His act.... It was a state of utter dedication to God and total renouncement of everything belonging to the world.... His body, being entirely spiritualised, was totally independent from the earth and its laws, i.e. the spiritual substances of His human body had merged with those of the soul and effectively subordinated themselves to the spirit’s will, which was most closely united with the Father-Spirit, and thus the earthly body together with the soul became one with the eternal Deity.... This fusion was so extraordinarily significant and entails such far-reaching consequences which the soul is incapable of understanding as long as it hasn’t found the union with God itself. It was an act of immense self-denial, profoundest love and boundless dedication to God.... The soul of Jesus, the man, simultaneously drew its external shell, the body, into the sphere of God’s emanation of love, and both His soul and His body were permeated by God’s spirit of love, by His strength and His light.... Jesus, the man, was full of strength and light.... He was powerful and wise, and every creature obeyed Him, the whole of Creation complied with Him, for God was in Him in all fullness since neither the soul nor the body offered Him resistance any longer, and this boundless dedication also resulted in God’s boundless activity.... Now it was God Himself Who manifested Himself in everything Jesus did and said. God’s love takes hold of everything that hands itself over to Him, it permeates every creation as soon as its inherent spirit does not offer any resistance to the divine love.... Wherever this resistance is removed there can only be the love of God, therefore.... since God is love.... God can only be where He finds no opposition resisting Him.... Everything of God is divine as long as it offers no resistance. Only resistance turns God’s creation into something external to Him until it relinquishes its resistance of its own accord.... Jesus, the man, was utterly devoted to God and thus no longer external to God but fused with Him, thus One with God.... and therefore totally transfigured, because the union with God is a state of bright light.... And when Jesus Christ passed away from this world He took His body along with His soul into eternity, for nothing adhered to Him anymore which required further development, both body and soul were perfect; every spiritual substance was so inclined towards God that it was permeated by God’s light and love, that it was like God, because it had completely united with the eternal Deity....

Amen

Lichaam en ziel van Jezus Christus waren op God gericht

Het lichaam van Jezus Christus bood aan Zijn ziel geen weerstand meer. Het verlangde voor zich niets anders dan wat de ziel wilde, die zich helemaal had verenigd met de geest in haar.

Dit was de staat van de mens Jezus toen Hij Zijn werk had voltooid.

Het was de toestand van volledige overgave aan God en totaal afzien van dat wat aan de wereld toebehoorde.

Zijn lichaam was geheel onafhankelijk van de aarde en haar wetten, want het was totaal vergeestelijkt. Dat wil zeggen: de geestelijke substanties die Zijn lichaam vormden, hadden zich met die van de ziel versmolten en zich in zekere zin geheel aan de wil van de geest onderworpen, die in nauwste verbinding stond met de geest van de Vader. En dus was ook het aardse lichaam tegelijk met de ziel één geworden met de eeuwige Godheid.

Deze samensmelting was buitengewoon belangrijk. Ze was van een draagwijdte die het geestelijke niet in staat is te begrijpen. Niet voordat het zelf de aaneensluiting met God heeft gevonden. Ze was een daad van de grootste zelfoverwinning, diepste liefde en de meest onbegrensde overgave aan God.

De ziel van de mens Jezus trok tegelijkertijd haar buitenkant, het lichaam, in het bereik van de liefdesstraal uit God. Zijn ziel en Zijn lichaam werden doorstroomd door Gods geest van liefde, door Zijn kracht en Zijn licht.

De mens Jezus was vol van kracht en licht.

Hij was machtig en wijs en elk creatuur gehoorzaamde Hem. De gehele schepping gehoorzaamde Hem, want God zelf was in alle volheid in Hem, omdat Hem geen enkele tegenstand meer werd geboden, noch door de ziel, noch door het lichaam. En deze onbeperkte overgave had ook het onbeperkte werkzaam zijn van God tot gevolg.

God zelf was het die zich nu uitte in alles wat Jezus deed en sprak. Gods liefde grijpt alles aan wat zich aan Hem overgeeft. Ze doorstraalt elke schepping zodra het geestelijke in haar de goddelijke liefde geen weerstand meer biedt.

Waar deze weerstand is opgeheven, daar kan alleen nog de liefde Gods zijn. Dus, daar God de Liefde is, kan God alleen daar zijn, waar Hem geen weerstand wordt geboden.

Alles uit Hem is Goddelijks, zolang het zonder weerstand is. Pas de weerstand maakt het door God geschapene tot iets buiten Hem staand, totdat het vanzelf de weerstand opgeeft.

De mens Jezus was God volledig toegedaan en dus niets meer dat buiten God staat, maar dat met Hem versmolten was, dus één met God en bijgevolg volledig verheerlijkt, omdat de verbondenheid met God een staat van volledig licht is.

En Jezus Christus heeft met het weggaan uit de wereld tegelijk met Zijn ziel Zijn lichaam mee overgenomen in de eeuwigheid, want er was bij Hem niets meer wat een positieve ontwikkeling nodig had. Het lichaam en de ziel waren volmaakt. Elke geestelijke substantie was zo op God gericht dat ze van het licht en de liefde van God was doordrongen, dat ze gelijk was aan God omdat ze zich volledig met de eeuwige Godheid had samengesmolten.

Amen