• Back

State of mind.... godlessness....

The spiritual state, which requires a reformation of the existing living conditions, must be subjected to closer scrutiny if man is to have the right understanding for the coming natural events. First of all, people's attitude towards God must be taken into consideration.... and no other judgement can be formed than that mankind lives almost entirely without God. That they still traditionally speak of Him or outwardly profess Him, but that actual life is lived independently of Him and that the concept of God almost exclusively means something unbelievable to people. For it is always only the inner attitude towards God that is decisive, not the formal outward confession. And it is precisely the innermost attitude that is only very rarely found in the way that God demands of people. Many endeavour to fathom the essence of the deity, but rarely do they do so in such a way that they turn to Him directly for enlightenment. This is the only and sure way, but they only ask this question when they already inwardly affirm the deity.... However, as long as they are unable to do so, they ponder it intellectually and do not come to a conclusion. So they have no faith, and in the best case they try to replace faith with intellectual enquiry. But this way is wrong. In order to regocnize God, He must first be acknowledged. Only a God-affirming attitude can also lead to the right relationship with God. And this must be felt inwardly.... The being, which is of God, must regocnize its origin, it must feel that it belongs together with God in order to approach Him again. At present, however, human thinking is far removed from the right realization. For people God is still only the concept of an infinitely distant being or a figure of light called into being by people themselves which lacks all probability. And so one does not seek to enter into contact with such an unproven being, indeed one rather tries to free oneself from this concept. One therefore lives life consciously without God. A union with God can never be striven for if one does not regocnize the eternal deity. And almost nothing is able to change people's erroneous thinking. For all the suffering and sorrow that comes upon a person does not allow him to realize that these are dispatches from this very deity Which is not acknowledged. They try to explain everything in an earthly way, i.e. adapted to the human intellect, and the existence of the eternal deity is increasingly more questioned, humanity increasingly frees itself from thoughts pointing to God and thereby the soul gets into a state which questions all spiritual progress.... (interruption)

Geestelijk toestand – Goddeloosheid

De geestelijke toestand, die een hervorming van de bestaande levensomstandigheden vereist, moet aan een nauwkeurig onderzoek onderworpen worden, als de mens voor de komende natuurverschijnselen het juiste begrip op moet kunnen brengen. Er moet aandacht geschonken worden aan de instelling van de mens ten opzichte van God. En er zal zich geen ander oordeel laten vormen, dan dat de mensheid bijna helemaal zonder God leeft. Dat ze wel traditiegetrouw nog over Hem spreekt of Hem uiterlijk nog belijdt, maar dat het eigenlijke leven onafhankelijk van Hem geleid wordt en dat het godsbegrip bijna uitsluitend iets ongeloofwaardigs voor de mens is.

Want steeds is louter de innerlijke instelling ten opzichte van God doorslaggevend, maar niet het formele uiterlijke belijden. En juist die innerlijke instelling is nu uiterste zelden te vinden, zoals God het van de mensen eist. Velen spannen zich in om het wezen van de Godheid te doorgronden, maar ze doen het maar zelden op die manier, dat ze zich om opheldering direct tot Hem wenden.

Dit is de enige en veilige manier, maar deze vragen stellen ze pas dan, wanneer ze al innerlijk positief staan ten opzichte van de eeuwige Godheid. Zolang ze dit echter niet kunnen, piekeren ze er verstandelijk over en komen ze niet tot een uitkomst. Ze hebben dus geen geloof en ze proberen het geloof in het gunstigste geval door verstandelijk onderzoek te vervangen.

Maar deze weg is verkeerd. Om God te herkennen, moet Hij eerst erkend worden. Enkel de God bevestigende instelling kan ook de juiste verhouding tot God tot gevolg hebben. En dit moet innerlijk ervaren worden. Het wezen, dat uit God voortkomt, moet zijn oorsprong herkennen. Het moet de saamhorigheid met God voelen om weer dichter bij Hem te komen.

Maar op dit moment is het menselijke denken ver van het juiste inzicht verwijderd. God is voor de mensen alleen nog maar een idee over een eindeloos veraf staand wezen of daarentegen een door de mensen zelf in het leven geroepen lichtgestalte, die gespeend is van elke waarschijnlijkheid. En dus probeert men ook niet met een zo onbewezen wezen in contact te komen. Men probeert immers veel liever zich van dit idee te bevrijden. Men leeft het leven dus bewust zonder God.

Een vereniging met God kan nooit nagestreefd worden, als men de eeuwige Godheid niet erkent. En er is bijna niets meer in staat het verkeerde denken van de mensen te veranderen. Want alles, wat de mensen aan leed en narigheid overkomt, laat hen niet beseffen, dat deze zendingen juist van deze Godheid, die niet erkend wordt, afkomstig zijn. Ze proberen alles aards, dat wil zeggen aangepast aan het menselijke verstand, te verklaren. En het bestaan van de eeuwige Godheid wordt steeds twijfelachtiger voorgesteld. Steeds weer maakt de mensheid zich van de naar God wijzende gedachten vrij en daardoor geraakt de ziel in een staat, die elke geestelijke vooruitgang in twijfel trekt. (Onderbreking)